Search
Close this search box.

De kwaliteit van onze radio

Hoe leuk is radio nog in het jaar 2000? Dat vraag ik mij meer dan eens af als ik zap langs de verschillende radiostations die ik via mijn ouderwetse radio-ontvanger met draaiknop kan beluisteren. Ik ben er zonder meer van overtuigd dat de radiomakers van onze nationale zenders ook in het jaar 2000 nog altijd streven naar een kwaliteitsuitzending.

Ik zet echter mijn vraagtekens bij de hiervoor gehanteerde kwaliteitsnormen. Immers, wanneer bent u voor het laatst thuisgebleven voor een radioprogramma? Wat zegt u? Vorige maand nog? Ja, maar ik doel hier op de reguliere radioprogramma’s, niet die met de EK-verslaggeving van de onbegrijpelijk enthousiaste Jack van Gelder.

Ik herinner me uit de verhalen van mijn moeder en tal van bejaarde coryfeeën uit de omroepwereld dat het een jaar of 40 geleden zeer gebruikelijk was dat hele volksstammen zich des avonds voor het radio-toestel zetten ten einde gezamenlijk een gezellig avondje radio te beleven. En wellicht ben ik een uitzondering, maar ook in de jaren ’80 werden er programma’s uitgezonden die mij ervan weerhielden andere activiteiten te plannen tijdens de vaste uitzenduren dezes. Zo was ik vaste klant van het programma “Stenders en Van Inkel”, eerder ook bekend onder de naam “Curry en Van Inkel” en later zelfs nog enige tijd als “Staverman en Van Inkel” op de zender. Het moge duidelijk zijn dat de heer Donderwinkel (alias Jeroen van Inkel, voor de minder ingewijden) de drager was van het succes. Ongeacht de partner die hem werd toegewezen wist hij het programma naar, voor die tijd, eenzame hoogten te brengen. De gedraaide muziek kon mij totaal niet boeien, ik luisterde puur voor de presentator. Tegenwoordig is diezelfde presentator vrijwel dagelijks te horen, maar weet mij niet meer aan het toestel te kluisteren.

Mijns inziens ligt de oorzaak hiervan besloten in het feit dat de meeste zenders de muziek als uitgangspunt stellen. Neem nu Radio 538. Bij hoge uitzondering wordt de heer Evers in zijn ochtendprogramma geheel vrijgelaten in zijn muziekkeuze. Wellicht is dat een van de redenen dat hij zijn programma maakt zoals hij het maakt, met als gevolg een immens populaire deejay met dito programma. Uiteraard ben ik van mening dat er binnen de programmering van dit soort radiozenders een harmonieus format gehanteerd moet worden, maar lang niet in elk geval hoeft dit te betekenen dat elke plaat door de programmaleider of zendercoördinator opgelegd moet worden. Er moet altijd voldoende ruimte overblijven voor creativiteit. Want juist dat leidt vaak tot de parels onder de radioprogramma’s. Parels, die we de laatste tijd zo weinig horen. Persoonlijk kan mij goed vinden in de formats van Noordzee FM, Sky Radio en Radio 10 FM. Maar geen van deze zenders weet mij tegenwoordig langer dan enkele dagen te boeien. EN dat is jammer, want dat is nu juist wat de zenders stuk voor stuk hopen te bereiken. Echter, deze zenders kiezen allen voor de meest simpele vorm van radio maken. Een computer bepaalt welke platen wanneer gedraaid worden en in een aantal gevallen mag een presentator daartussen nog wat leuke opmerkingen maken en de broodnodige informatie verstrekken.

Goede radio maken vergt investeringen. En dar hoeft niet eens een investering in geld te zijn. Het gaat vooral om een investering in tijd. Tijd om er iets moois van te maken. Maar helaas is tijd ook geld tegenwoordig, en nog behoorlijk veel geld ook, vrees ik. Elk programma dat meer wil zijn dan de praatje-plaatje formule, zal die investering moeten doen. En de desbetreffende omroep moet hiervoor budget beschikbaar hebben. En dan is het alleen aan de allerbesten in dit genre voorbehouden zo’n voorkeursrecht te mogen genieten. Want er is slechts plaats voor één Edwin Evers of Jeroen van Inkel per station. Althans, in de originele vorm zoals die heel af en toe nog waarneembaar is. Persoonlijk zie ik daarom nu reeds uit naar het naderende winterseizoen. Dat brengt ons namelijk, mits zich geen rampen van betekenis voordoen op de dag van uitzending, voor het eerst sinds lange tijd weer een nieuwe Dik Voormekaarshow. André van Duin en Ferry de Groot hebben onlangs bekend gemaakt niet consequent te zijn in hun principes. Jarenlang hebben ze keer op keer bevestigd dat hun immens populaire radioprogramma van weleer nooit meer terug zou keren. Het was een afgesloten hoofdstuk en zou niet meer passen in het huidige tijdsbeeld. Over ruim twee maanden zullen we weten of dat werkelijk zo is. Vooralsnog wordt Dik Voormekaar het eerste programma sinds tijden waar ik voor thuis blijf en een MD-recorder gereed heb staan…

Tot volgende week!

Raimond Bos
presentator@hotmail.com