Isabella Rossellini maakt furore met Green Porno. In de serie webfilmpjes verhaalt zij hoe zij de liefde zou bedrijven als zij een libel of inktvis zou zijn.
(Novum/AP) – Isabella Rossellini maakt furore met een serie filmpjes op internet over de seksuele avonturen van beestjes. Van de door haar gemaakte Green Porno-reeks is vrijdag op het internationale filmfestival van Toronto een nieuwe serie in première gegaan. De serie gaat maandag op www.sundancechannel.com haar derde en laatste seizoen in. Op 22 september brengt Harper Collins een Green Porno-boek met DVD uit.
In de korte filmpjes vertelt Isabella Rossellini hoe zij de liefde zou bedrijven als zij bijvoorbeeld een libel of inktvis of ansjovis zou zijn. Zij treedt op in meestal papieren kostuums en blikt enigszins verdwaasd de camera in terwijl ze gigantische modellen toont van de voortplantingsorganen van de betreffende soorten. Rossellini moest het met een klein budget doen en wilde iets maken wat er goed uit zou zien op de piepkleine beeldschermpjes van mobiele telefoons en andere draagbare apparaten.
“We konden geen echte sets fotograferen, want dan zouden er teveel kleuren zijn en zou er teveel gebeuren. Daarom moest het bijna tweedimensionaal zijn, cartoonachtig”, zegt Rossellini (57).
Green Porno ontstond doordat Sundance-oprichter Robert Redford artiesten en filmmakers benaderde om speciaal voor internet films te maken. Rossellini, een enthousiast vogelaar en insectenkijker, wilde iets over de natuur doen, maar wel met een speciale invalshoek. “Ik wilde het over beestjes hebben, maar ik weet dat veel mensen daar niet in geïnteresseerd zijn. Maar iedereen is wel geïnteresseerd in seks, dus bedacht ik dat ik iets kon doen over het seksleven van beestjes.”
Het resultaat is niet te vergelijken met documentaires als die van Animal Planet. Rossellini mikte meer op vermaak dan op voorlichting. “Het is interessant hoeveel manieren er zijn in de natuur, de diversiteit en hoeveel manieren er zijn om voort te planten. Maar het was niet allemaal bedoeld als les. Ik wilde dat mensen zouden lachen, ik wilde dat mensen achteraf zouden zeggen ‘O, dat wist ik niet’. Ik zie mijzelf niet als iemand die een ander iets moet leren. Ik wil alleen maar onderhoudend zijn.”
[Novum]
