In gesprek met: Martin Volder [Omroep Brabant]

In mei 1992 stapte Martin over naar RTL. Om te beginnen bij RTL Rock Radio, dat toen een etherfrequentie in Den Haag had. Binnen een jaar stapte hij over naar de televisieredactie van RTL Nieuws. Op dat moment veranderde RTL Rock Radio in ‘Happy RTL’. Martin werd eindredacteur van het Ontbijtnieuws en chef teletekst. In 2000 ging hij werken bij Cameo als hoofdredacteur internet. Niet veel later ging hij naar de NOS. In 2003 kwam Martin bij Omroep Brabant terecht. Daar presenteert hij momenteel dagelijks tussen twee en vijf het middagprogramma ‘MV’.

– Je bent begonnen bij Radio Octaaf, hoe kijk je terug op die periode?
Een romantisch avontuur voor een jongen die van jongs af aan op zijn kamertje voor een buizenradio had gelegen. Draaiend langs namen als Beromünster en RIAS-Berlin. Ik vond het héérlijk om bij Octaaf avonden en vooral nachten te vullen met onze muziek. We voedden elkaars enthousiasme voor muziek. En voor radio.

– Bij Veronica Nieuwsradio werd je aangenomen als redacteur, toch was je ook heel lang als presentator te horen?
Ja, vrij snel nadat ik was aangenomen ook. Ik moest in het begin de phone-in monteren en berichtjes schrijven, achter de schermen dus. Ik was aangenomen door Ruud Hendriks en Jaap van Meekren, die me aan een journalistieke test onderwierp die ik kennelijk goed doorstond. Ik was dan ook een nieuwsjunk.

Voordat ik mocht presenteren moest ik eerst maar eens een flinke periode aan het bureau. Terecht hoor vind ik. Maar Lex Harding begreep daar niks van, hij had mijn stemtest gehoord maar hoorde mij vervolgens niet op de zender. Hij verordineerde dat ik met onmiddellijke ingang het programma moest gaan mede-presenteren. Ik geloof al na twee of drie weken.

– Je was ook korte tijd te horen op RTL Rock Radio, hoe heb je die tijd ervaren?
Een beetje een vreemde tijd. We hebben daar geen radiogeschiedenis geschreven helaas. Ik heb RTL niet als een echt radiobedrijf ervaren. Toen het classic rock format werd ingeruild voor Happy RTL, was ik vertrokken. Naar tv.

– Was dat een keuze waar je, als radiomaker, zelf achter stond?
Nou, ik heb wel heel veel heimwee gehad hoor. Gelukkig waren er veel ex-radiomakers op de redactie van RTL Nieuws en onderling hadden we het dagelijks over onze passie. Maar ik had besloten me volledig aan tv te gaan wijden omdat ik tv ook fascinerend vond en dat nou eenmaal op mijn pad was gekomen.

– Na acht jaar ging je van RTL naar SBS waar je Hoofdredacteur Internet werd voor Cameo, vanwaar deze move?
Ik had behoefte aan verandering. Bij RTL zelf zat dat er op korte termijn niet in. Maar ik had ook behoefte aan een nieuwe omgeving, het was allemaal zo vertrouwd geworden bij RTL. Ik ging van Hilversum naar Amsterdam, van het keurige RTL naar het toch wat minder gepolijste SBS (Cameo maakte Hart van Nederland en Actienieuws) en ik ging een internetredactie leiden op het hoogtepunt van de internethype, waarvan ik trouwens ook het abrupte einde meemaakte.

– Nog geen jaar later ging je van Cameo naar de NOS, om daar deel uit te maken van de hoofdredactie radio.
Ja. Ik had dus het einde van de internethype meegemaakt. En daarmee ook het einde van Cameo’s internetavontuur. Als hoofdredacteur van die afdeling – want dat was ik. In dat soort gevallen is het meestal einde oefening en moet je hopen dat er ergens een andere hoofdredactiefunctie vrij komt. Die kwam er, bij de NOS.

– Bij de radio nog wel!
Ja, mooi hè. Het leek me op het lijf geschreven, maar ik ben daar heel hard geland. Ik kreeg tot taak om het NOS Radionieuws nieuw elan te geven. Ik wist precies wat ik wilde met het nieuws op de verschillende zenders, en ik verheugde me er op iedereen daar enthousiast voor te maken. Maar ik kwam er vrijwel meteen achter dat een belangrijk deel van de ploeg helemaal niet op iemand zoals ik zat te wachten. Na enige tijd kon ik absoluut niet meer functioneren, ik blokkeerde. Het heeft me een belangrijk inzicht gebracht: ik ben helemaal niet geschikt als manager. Een beetje een late conclusie misschien, maar ik weet het voor nu en altijd heel erg goed.

– Je hebt gewerkt voor diverse radiozenders en ook bij de televisie. Wat vind je zelf het leukste om te doen?
Radio ben ik geneigd om te zeggen. Maar tv heb ik ook erg leuk gevonden. Ik kan bijvoorbeeld nog steeds moeilijk naar het Journaal kijken zonder pijn in mijn buik te krijgen van verknoeide onderwerpen. Fout ingeleid. Verkeerd gemonteerd. Liefdeloos, denk ik dan. Maar ’t is gewoon onkunde.

Ja, nu ik er over nadenk: ik zou het zó weer leuk vinden denk ik om met tv bezig te zijn. Maar niet nu haha! Ik popel om me weer te storten op ‘MV’. Veel te leuk. Al ken ik ook wel de frustratie van zó veel willen en zo weinig kunnen. Er zijn zo weinig middelen. Maar ja, ’t is een gegeven dat meer radiomakers kennen.

– Naar welke muziek luister je zelf graag?
Nou zal ik eerst eens beginnen met de platen die ik hier heb liggen? Ik heb straks mijn eerste overleg met Ivo Boudewijns van de muziekredactie over het nieuwe seizoen. Muzikaal gezien gaan we de boel nauwelijks bijstellen. Zie hier: mijn eerste stapeltje voor het nieuwe seizoen.

Ik heb hier liggen: Une Belle Histoire van Michel Fugain. Mijn eerste plaat aan het begin van het vorige seizoen; het lijkt me leuk dat dit jaar weer te doen. Ik zie hier de akoestische versie van Inbetween Days van The Cure. Ik vind het leuk om zo nu en dan een leuke live-versie te draaien, hier heb ik Down To The Waterline van Dire Straits in een prachtige uitvoering. Dit is ook heel lekker: Fallin`van Alicia Keys – Unplugged. Het is muziek waar ik thuis ook graag naar luister. Ik kan eigenlijk geen muziek verkopen als ik er zelf niet achter sta.

Ik heb wel een veel bredere smaak dan ik op de zender laat horen. Ik draai thuis bijvoorbeeld vrij veel klassiek. Dat verbaast je hè. Vanochtend genoot ik nog van Gregorio Allegri bijvoorbeeld. En ik moet je zeggen, als ik mijn eigen eigenwijze internetzender zou hebben, zou ik zijn Miserere gerust na Scarborough Fair van Simon & Garfunkel draaien.

Wat ik verder niet of nauwelijks op Omroep Brabant draai maar wel thuis, is bijvoorbeeld Goldfrapp. Groove Armada is een ander voorbeeld, Röyksopp vind ik soms lekker, Muse is nog zo’n voorbeeld. Björk vind ik prachtig. Ik noem maar wat hoor, er is zoveel muziek die ik mooi vind!

– In 2003 werd je nieuwslezer bij Omroep Brabant. Pas veel later kreeg je ook een vast radioprogramma, waarom?
Van mij had het wel nog veel later gemogen. Ik moet bekennen, hoewel ik dit nu met hart en ziel doe, ik had het erg naar mijn zin in mijn fijne hoekje bij Omroep Brabant. Eigenlijk zou ik helemaal niet op de zender komen, ik zou samensteller worden, eindredacteur van de lopende uitzendingen. Maar in week-één vroeg iemand ‘kan jij ook nieuwslezen?’ Dat kon ik, en zo was een roosterprobleem opgelost. En ik kon ook mooi vertrouwd raken met het nieuws in Brabant was de gedachte. Maar ik heb vervolgens nooit één samensteldienst gedaan en ben lekker blijven nieuwslezen. Tot ieders tevredenheid, zeker van het mijne.

Maar toen ging Karel van Cooten weg en was er een gat van drie uur op de zender. En ja, toen vond ik toch dat ik mezelf niet langer mocht verstoppen. Ik twijfelde wel hoor; ik genoot nog erg van de rol die ik tot dan toe had. Maar toen de knoop onherroepelijk was doorgehakt had het geen zin meer om te twijfelen. En kon ik er volledig voor gaan.

– Je bent al een maand of twee niet meer te horen bij Omroep Brabant, wat is de reden?
Nou, eigenlijk zou ik van een lange vakantie genieten. Maar vlak voordat die vakantie zou beginnen werd ik geveld door een potentieel gevaarlijke ziekte: acute alvleesklierontsteking. Ik prijs me gelukkig want het lijkt er op dat ik weer helemaal herstel. Maar ik heb een vervelende tijd gehad, met best veel pijn ook in het ziekenhuis.

Weet je wat ik trouwens heel erg super vond? Ik voelde me erg naar in het ziekenhuis, maar ik werd daar overspoeld met kaarten en sms’jes van collega’s. Omroep Brabant is net als alle andere omroepen waar ik gewerkt heb een bedrijf waar regelmatig gekankerd wordt op wat er allemaal wel niet mis is. Maar het is intussen wel de omroep met het hoogste percentage oprecht leuke collega’s. Ik denk dat ik het moeilijk zal vinden er ooit nog eens weg te gaan. Om die reden.

– Wat wil je nog bereiken op radiogebied?
Ik kan zoveel kanten op, bij de radio, of bij de televisie, of in het leven überhaupt, dat ik eerlijk gezegd nooit vooruit kijk. Behalve dan in de nabije toekomst. In de rol waarin ik nu zit. Ik hoop dat ik steeds wat succesvoller word in wat ik wil bereiken: mensen zo nu en dan raken met goede muziek, of ze een goed gevoel geven door een prettig gesprek dat ze horen, of door de algehele sfeer van het programma. En passant.