In gesprek met: Hans Boelen

Hans Boelen, geboren op 11 oktober 1968, begint zijn radiocarrière al op 14 jarige leeftijd. Met twee mono platenspelertjes (waarvan de deksel tevens de speaker was) én een plastic beker als microfoon praatte hij de plaatjes aan elkaar. Na een carrière bij de ziekenomroep is Hans zeven jaar dagelijks te horen bij Barendrecht FM (later Exxact FM) en wordt daar programmaleider.

Daarna volgen programma’s bij Stads Radio Rotterdam en Stads Radio Den Haag. Sinds 2001 is Hans dagelijks te horen bij City FM Classic Rock, waar hij de ochtendshow maakt met Mijke Marsman.

– Je kwam na de ziekenomroep bij de lokale omroep. Hoe heb je die tijd ervaren?
De ziekenomroep is een plek waar je heel veel kan leren maar is tevens ook een plek waar je leert hoe veel dingen anders kunnen. En dat gold in mijn geval ook voor Barendrecht FM. Ik heb daar zeven jaar gezeten en samen met anderen door schade en schande uitgevonden wat het inhoud om een radiostation te runnen. Sommigen zullen daar wat minachtend over denken omdat het ‘maar een lokale omroep was’ maar ik durf met droge ogen te beweren dat Barendrecht FM destijds zijn tijd ver vooruit was.

Zo werkten we met formats, verplichte playlisten, hadden een professioneel Amerikaans jinglepakket en zat er een duidelijke structuur in de (programma)leiding. Er werden ook duidelijke eisen gesteld aan de DJ’s en als men het ergens niet mee eens was dan kon daar natuurlijk over gepraat worden. Maar kwamen we er niet uit, dan kon de betreffende persoon elders zijn hobby gaan uitoefenen.

Dat zorgde af en toe overigens best voor wat onrust want ‘ik ben vrijwilliger en dus kan je mij tot niets verplichten’. Ik meen dat we destijds ook altijd redelijk onze ICE-norm haalden. Helaas is er van de omroep weinig meer over vandaag de dag heb ik begrepen, maar echt volgen doe ik het niet meer.

– Bij Exxact FM hebben diverse bekende deejays gedraaid, hoe was het om met hen samen te werken?
Bij Barendrecht FM en later Exxact FM hebben inderdaad nogal wat mensen gedraaid die later zijn ‘doorgestroomd’: Pierre Papa, (nu coach bij FunX en Veronica Radioschool), Mark van Dale, Rini vd Elzen (nu voice-over), Menno Barreveld, Wim van Helden. Ik meen zelfs dat ooit Jan van Zanten (lees Jan Paparazzi) er programma’s gemaakt heeft maar daar wil ik vanaf zijn. Maar het zegt wel iets over de omroep. Want in die tijd was Barendrecht FM toch een soort kweekvijver.

Ik heb met niet iedereen even intensief samengewerkt maar Menno Barreveld en ik gaan bijvoorbeeld wel ver terug. Menno liep ooit binnen bij Barendrecht FM met de vraag of hij programma’s kon komen maken. Bij Barendrecht FM hebben we echt hele leuke dingen gedaan. Samen hebben we later bij Stads Radio Rotterdam en Stads Radio Den Haag gedraaid en daar altijd goed samengewerkt. En het doet me goed om te zien dat hij nu helemaal perfect op z’n plek zit in de middag bij Q-music. We spreken elkaar nog wekelijks. Menno en ik kunnen goed met elkaar praten over ‘het vak’ omdat we er allebei hetzelfde mee om gaan en er dezelfde visie over hebben. En dat is erg prettig.

– Bij Barendrecht FM was je ook nog programmaleider. Hell of a job?
Je moest destijds echt het wiel uitvinden en bovendien jouw visie en gedachten proberen over te brengen. En dat vaak op mensen die van zichzelf het idee hadden dat het allemaal helemaal klopte wat ze deden. Dat zorgde vaak voor scheve gezichten.

Bovendien waren het allemaal vrijwilligers en dan kan je toch maar tot op zekere hoogte iets afdwingen. Maar dat is bij Barendrecht FM redelijk goed gelukt. Overigens wil ik wel benadrukken dat ik dat zeker niet alleen deed. Er was destijds een groepje heel actief met het station bezig en mede daardoor klonk de zender destijds zo goed.

– Je had eerst een betaalde baan bij Barendrecht FM. Toch ruilde je dat in voor een paar uur radio maken op Stads Radio Rotterdam?
Ik werd inderdaad destijds voor een deel betaald om werk te doen voor Barendrecht FM. Dat was geloof ik voor twintig uur. De overige twintig vulde ik met het werken voor een kabelkrant. Echter, ik wilde gewoon radio maken en liefst veertig uur. Uiteindelijk kon ik voor twintig uur bij Stads Radio Rotterdam aan de slag zonder dat ik van hen de garantie kreeg dat dit zou kunnen uitgroeien naar een fulltime job. Maar ik heb toen toch de stap gewaagd en gelukkig werden die twintig uur er al snel veertig en was de droom verwezenlijkt. Je moet risico’s durven nemen in het leven, zeg ik altijd maar.

– Wat vind je van de hedendaagse radio?
Eén ding kan je van het Nederlandse radiolandschap niet zeggen en dat is dat er een gering aanbod is. Er is echt voor ieder wat wils maar ik vind ook dat er teveel van hetzelfde is. Verder moet ik wel eens lachen om de wanhopige pogingen van veel stations om ‘in the picture’ te blijven of te komen. Ik ben de laatste jaren steeds meer gaan geloven in het oer-Hollandse motto ‘Doe maar gewoon…..’ Begrijp me niet verkeerd, ik snap dondersgoed dat je als station moet zorgen dat je jezelf profileert om in het huidige landschap nog op te vallen.

Maar ga dan eens terug naar de basis: de muziek. Maar nee hoor, er worden albumtitels op armen getatoeëerd en er wordt een moederkoek gegeten. Vindt een luisteraar dat nou echt stoer. Ik denk eerder triest. Bovendien is iedereen het na één dag vergeten. Zit je dan met die koek in je maag en met je tatoeage.

Ik mis bij veel zenders het gevoel van de liefde voor muziek. Ik ben zelf écht geen Jan Douwe Kroeske die bij elke plaat twintig feiten roept, maar ik probeer wel uit te stralen dat ik in de eerste plaats op de radio zit omdat ik het nog steeds oprecht geweldig vindt om mensen vier minuten te kunnen laten genieten van Don Henley met ‘The Boys of Summer’ terwijl ze zich staan te scheren of in de file staan op weg naar weer een dag achter de pc.

En het blijkt ook uit de reacties op de ochtendshow van City FM. De mensen waarderen het feit dat Mijke en ik proberen om vijf platen in een half uur te draaien, en dat onze spreekmomenten nooit langer duren dan een minuut of drie, vier. Wij krijgen echt zo vaak reacties van mensen die het een verademing vinden om ‘s ochtends een programma te hebben dat ze informeert, waar het gezellig is (ik weet het, dat klinkt heel erg TROS) en waar ze gewoon altijd snel weer muziek te horen krijgen. En het feit dat bij ons de lachband altijd uit staat, is voor veel mensen ook een reden om te luisteren.

Verder vind ik het fenomeen veilingen in Nederland echt te schandalig voor woorden. Althans, hoe dat gegaan is. Dat hele verhaal met RTL en 100%NL is natuurlijk om je rot te lachen maar voor heel wat direct betrokkenen ook zeker om je dood te schamen. En uiteindelijk heb je alleen maar verliezers. Nederland verliest een goed station waarin heel veel is geïnvesteerd en wat duidelijk een groei aan het doormaken was, om plaats te maken voor een of andere idealist die tegen beter weten in een format in de markt wil zetten waarvan iedereen weet dat het binnen  anderhalf jaar einde verhaal is. Kortom, alleen verliezers. En de grootste verliezer is de belastingbetaler want RTL gaat terecht claims indienen bij de overheid en wie betaalt die uiteindelijk? Juist.

– Je ging van de ziekenomroep naar de lokale omroep naar de regionale commerciële omroep. Hoe zie jij de toekomst van regionale commerciële radiostations?
Ik heb wel eens het idee dat veel mensen die het in radioland voor het zeggen hebben, alleen maar kijken naar ‘de buren’ in Hilversum en daardoor het bereik onderschatten van in dit geval City FM. Maar als je onze cijfers ziet, dan doen wij het in de doelgroep 20-49 zeker helemaal niet slecht. We zenden dan ook uit in heel Noord-Holland, Zuid-Holland en Utrecht, het meest dichtbevolkte deel van Nederland. Toch een niet geheel onbelangrijk gebied dacht ik zo.

Maar ‘daar in Hilversum’ vergeet men naar mijn idee vaak dat de luisteraar niet denkt in termen als landelijk of regionaal. Als de muziek goed is én er zitten ook nog mensen die niet te veel onzinnige dingen zeggen of bij iedere lettergreep moeten lachen, dan blijft men hangen. Ook al zet je de complete Top 100 op je arm of eet je zes moederkoeken. En of er dan City FM Classic Rock op de RDS staat of, ik noem maar wat CAZ!, dat maakt ze niet uit. Al kan ik mij overigens bij die laatste voorstellen dat je in eerste instantie denkt dat je RDS kapot is.

Nee serieus, ga maar bij jezelf na: als jij een goed programma op tv ziet, dan zet je dat toch ook niet af zodra het EO-logo in beeld verschijnt? En andersom zet een EO-fan ook gewoon de tv een keer op RTL als hij het vingertje van Andries Knevel zat wordt. Men vertrouwt in Hilversum vaak teveel op de eigen merknaam en gaat er vanuit dat door de naam er toch wel geluisterd wordt. Ik vind dat best een beetje kortzichtig.

Een luisteraar vindt je product goed of niet en het zal ‘m een worst zijn of dat een regionale omroep is of een landelijk dekkend station. En daarom geloof ik in ieder geval heilig in het commerciële radiostation City FM Classic Rock. Ik vind oprecht, en dat is echt niet omdat ik er zelf werk, dat het een goed product is waar zeker nog veel meer uit te halen valt. En dat laatste is maar goed ook, want dan blijft de uitdaging aanwezig. Stilstand is achteruitgang.

– Naar welke radiostations luister je zelf en wat zijn je favoriete deejays?
Zoals velen die iets met radio hebben ben ik een zapper. Met één hand sturen en de andere hand aan de autoradio. Zodra er ergens een plaat loopt, snel door naar het volgende station om  te luisteren wat daar gebeurt. Overigens luister is altijd naar BNR Nieuwsradio (dat hou je maar twintig minuten vol maar dat is genoeg, want dan begint hun nieuwsriedel toch weer opnieuw) en verder ben ik een redelijk fan van Virgin Radio en in Nederland van Radio 10 Gold.

En dat laatste echt niet alleen omdat ik zelf bijna 38 ben maar ook omdat ik op een of andere manier een ontzettende sympathie heb voor die zender. Alleen op de kabel en toch 5%, dan moet ik echt hard lachen. En dat zei ik dus eerder al: je hebt geen dwaze dingen nodig om te scoren. Ze doen ‘Kraak de Kluis’ en ‘De verborgen telefoon’, draaien leuke muziek en hebben goede jingles die perfect uitstralen waar het station voor staat. Zo kan het dus ook. Alleen jammer dat Dave Donkervoort weg gaat.

Favoriete deejays. Pffff. Ik vind Gerard Ekdom een hele goede (daar heb je die liefde voor muziek weer) en verder moet ik toch ook erg lachen om de mannenshow van Rob van Someren. Kan er niets aan doen. Foute grappen, keiharde lasers, harmonicamuziekjes uit de jaren ’80 en dat alles veel te hard ingestart onder z’n stem. Daar heb ik een zwak voor. En voor de rest vind ik het jammer dat het vak door de vele inzet van BN’ers is gedegradeerd tot een hobby die je er tussen twee tv-programma’s door óf tijdens je vakantie even bij doet. Erg jammer. Want het is nog steeds een beroep.

Ik zeg altijd, ik kan ook niet voetballen, dus ben ik al vrij snel gestopt met mijn pogingen om in het Nederlands Elftal te komen. Hier zouden vele BN’ers die nu wat met radio doen eens over na moeten denken. Was er niet iets met een schoenmaker en een leest? En heb je wel eens gehoord wat er ’s nachts allemaal gebeurt. Ik hoor dat want dan zit ik in de auto. Wat er bijvoorbeeld tussen 5 en 6 op CAZ! zit. Dat kan echt niet. Die gesprekken met luisteraars. Laat daar eens een interviewcoach op los. Maar goed, wie ben ik.

– Ben je wel eens afgewezen door een radiostation, en wat zou je doen als de Radioschool had bestaan in jouw jeugd?
Ik ben niet vaak afgewezen, simpel omdat ik eigenlijk nooit solliciteerde. En dat is dus tevens het antwoord aangaande die radioschool. Daar had je mij nooit aangetroffen omdat ik niet geloof in dat soort initiatieven. Dat gaat weer puur om publiciteit. Pas als de eerste studenten van deze zogenaamde radioschool op prime-time ergens radio aan het maken zijn (lees: Veronica), dan zal ik direct toegeven dat ik ernaast zit. (Van de redactie: inmiddels hebben diverse studenten een vaste baan bij onder andere BNN, Q-music, Kink FM en Simone FM waar ze dagelijks radio maken.)

Natuurlijk praat je met mensen en is er wel gevraagd om toch vooral eens wat op te sturen. Maar ik ben nooit iemand geweest van de bandjes en de demo’s en zo. Ik heb de afgelopen anderhalf jaar twee keer wat weggestuurd maar dat was op verzoek van de betreffende zenders. Praten kan altijd, denk ik dan maar. Al is het maar om weer een ervaring rijker te zijn. Maar heel stiekem wil ik ook eigenlijk niet weg. Het is, althans wat betreft mijn persoon, een misverstand dat een landelijke zender anno 2006 het hoogst haalbare is. Neem Yorin FM, dat was dan een zogenaamd landelijke zender. Ja hoor, met 2.1% marktaandeel of zo op het eind. Nou, nou, dan rij je echt iedere ochtend naar je werk met het idee dat je héél Nederland wakker gaat maken. Niet dus.

Wat ik maar wil zeggen is dat ik nu bij City FM doe wat ik leuk vind en ik denk dat er op dit moment weinig stations zijn die mij dezelfde werkinhoud kunnen bieden. En dus moet er best wat gebeuren voordat ik een contract teken voor een half jaar bij een zender, om vervolgens tussen 1 en 3 ’s nachts radio te mogen maken. Om na een half jaar vriendelijk bedankt te worden voor de inzet omdat ik vanwege een verandering van het format niet meer in de programmering pas.

– Hoe bevalt het om te werken voor City FM?
Helemaal goed anders had ik het er niet zo lang volgehouden. Ik ben oprecht trots op dat station en ik vind echt dat het een goed product is dat we maken met z’n allen. Maar het kan altijd beter en daar gaan we nog harder aan werken.

– Heb je naast je ochtendshow nog andere werkzaamheden op City FM?
Sinds 1 juli hou ik mij bij City FM bezig met het nog verder omhoog brengen van de kwaliteit van het product. Ik zal mij gaan storten op de begeleiding en opleiding van mensen, het bedenken van acties, vormgeving etc etc. Kortom, hoe klinkt het nou eigenlijk allemaal, wat er uiteindelijk uit de speakers komt.

Op dit moment maak ik bijvoorbeeld daadwerkelijk alle vormgeving (behalve de gezongen jingles) voor het station, maar dat zal langzaam veranderen in het bewaken van de grote lijnen. Ik vind het gewoon super om met een goede ploeg mensen te werken aan een mooi product. En dat is City FM Classic Rock.

– Zou je ook op een station kunnen werken waar muziek wordt gedraaid die je niet zelf leuk vindt?
Ja hoor. Nou heb ik het geluk dat ik precies in de doelgroep val van City FM Classic Rock. Bovendien is er weinig muziek die ik niet leuk vind. En, tijdens de show zelf zijn Mijke en ik voornamelijk bezig met overleggen over ‘hoe we het volgende spreekje gaan doen’ etc. Dat is wel een grappig iets. Ik roep bijna elke ochtend wel een keer “Gaaf, we mogen deze plaat draaien” terwijl als die plaat dan draait, je weer een telefoongesprek zit te monteren of zo. Weg plaat.

– Wat zijn jouw favoriete jinglepakketten?
Zonder twijfel dat van ons. Let op: sinds kort zijn de nieuwe tracks on-air. Custom made door Top Format. Zij zijn en blijven gewoon de beste in hun vak. Zonder twijfel. En dat gaan wij weer laten horen, vanaf 1 juli. Oh, en het pakket van Radio10. Maar komt dat ook niet uit Haarlem?

– Wat wil je in de toekomst nog bereiken op mediagebied?
Ik zie wel wat er nog allemaal op mijn pad komt. In ieder geval dag in dag uit met een grote glimlach naar m’n werk blijven rijden, dat doe ik nu ook! En blijven beseffen dat je in een bevoorrechte positie verkeert want het blijft toch een betaalde hobby.