‘Wit licht’, het filmdebuut van Marco Borsato, wordt in de Nederlandse pers genadeloos neergesabeld. De acteerprestaties van Borsato moeten het ontgelden.
‘Wit licht’, het filmdebuut van Marco Borsato, wordt in de Nederlandse pers genadeloos neergesabeld. Zo omschrijft de Volkskrant de film van regisseur Jean van de Velde als een ‘ongeloofwaardige, soms bijna kolderieke mix van melodrama en avonturenfilm’. Ook volgens Trouw overtuigt de film niet. “Dat ligt deels aan Borsato, die aardig acteert maar voor een Nederlandse toeschouwer toch Marco Borsato blijft.”
NRC Handelsblad oordeelt nog meedogenlozer over de acteerprestaties van de populaire zanger. “Hij is een gevoelsman die overal volschiet, potjes jankt, brokken in zijn keel krijgt. In ‘Wit licht’ behoedt men hem voor bombast, maar valt zijn gebrekkige timing des te meer op.” Volgens de Volkskrant bezit Borsato ‘een zekere charme’, maar heeft hij niet het vermogen ‘om te transformeren, of gelaagd te spelen’.
Het AD veroordeelt het scenario en de keuze om te focussen op de rol van Borsato. “Ondanks de goede bedoelingen van de makers oogt de film toch als een egotrip van Borsato die minstens negentig procent van de tijd in beeld is”, schrijft de krant. Volgens het AD is het personage van de zanger ‘de enige blanke held in dit verhaal dat de zwarte Afrikanen uitsluitend als beulen en slachtoffers voorstelt’. “Daardoor oogt ‘Wit licht’ als een onvervalst staaltje westers imperialisme.”
Dat de film zich in de tweede helft ontpopt als actiefilm, waarbij Borsato eigenhandig besluit het ontvoerde Afrikaanse vriendje van zijn zoon te bevrijden, wordt door vrijwel alle kranten omschreven als aanfluiting. “De metamorfose van naïeve kok tot roekeloze avonturier – een soort Hollandse actieheld – is overigens moeilijk te slikken”, oordeelt Het Parool.
[Novum]
