Sinds dit weekend is het advies Bouw inzake Zerobase beschikbaar en dat is voor Olon aanleiding om bij de Tweede Kamer wederom voor de problemen van publieke lokale omroepen aandacht te vragen.
Olon wil, nu het belang van behoud van een eigen frequenties voor omroepen onderkend is, een afdoende compensatie voor de 23 publieke lokale omroepen die toch nog van frequentie moeten wisselen. Die kosten kunnen alleen al voor communicatie in de tonnen lopen.
Tevens vraagt Olon aandacht voor het ‘knabbelen’ aan de ruimte voor publieke lokale omroep. Stiekem lijkt er toch frequentieruimte ten behoeve van commerciële omroep vrijgemaakt te zijn ten laste van publieke lokale omroep: vier lokale omroepen moeten verhuizen van 104.9 naar een ander frequentie. Dat vraagt om verduidelijking en eventueel daarna correctie.
Mw. De Vries laat niet na te roepen dat publieke lokale omroep er eigenlijk op vooruit gaat omdat er vier frequenties voor lokale minderhedenzenders buiten de zgn. lokale omroepband (104.9-108MHz) beschikbaar komen. Echter, deze frequenties leveren de publieke lokale omroepen eerst in: vier lokale omroepen moeten verhuizen van een frequentie beneden 104.9 naar de zgn. lokale omroepband: een sigaar uit eigen doos..
Stereo voor publieke lokale omroep is alleen interessant als er hogere vermogens mogelijk worden. Daarvoor is internationaal overleg over coördinatie van frequenties nodig. Tot nu toe weigert De Vries dat en daarmee is de stereo-toezegging een loze belofte: de kwaliteit van lokale uitzendingen wordt eerder slechter dan beter.
Nog steeds hanteert het kabinet een feitelijk voorkeursrecht van niet-landelijke commerciële omroep op de betere stereo-FM-frequenties. Het wettelijk voorkeursrecht voor publieke lokale omroepen op etherfrequenties lijkt niet te bestaan. Begin april doet de Rotterdamse rechtbank uitspraak in de zaak, die de Olon om deze reden was gestart tegen het ministerie van Verkeer en Waterstaat tegen de uitgifte van de 33 niet-landelijke FM-frequenties aan uitsluitend commerciële omroepen. Olon blijft het onaanvaardbaar vinden dat alleen publieke lokale omroep in mono moet blijven uitzenden. Bovendien is het onaanvaardbaar dat als er in een bepaald gebied meerdere frequenties voorhanden zijn ook hier een voorkeursrecht voor niet-landelijke commerciële omroep wordt gehanteerd. (Olon)
