Er zijn twee mega-problemen die de internetwereld vandaag de dag bezighouden: de strijd tegen spam en de strijd tegen muziekpiraterij.
De Big Five muziekmaatschappijen zijn koortsachtig in de weer met het ontwikkelen van software die het downloaden van illegale muziekfiles torpedeert. Soms zelfs letterlijk torpedeert. Dit meldt de New York Times. De vraag is: hoe legaal zijn die praktijken van de muziekindustrie zelf?
In het geheim wordt er gewerkt aan de ontwikkeling van softwarepakketten die pc’s of internetverbindingen aanvallen van consumenten die op dat moment illegaal muziek aan het downloaden zijn. De Big Five van de muziekindustrie werken eraan, te weten de Universal Music Group, Warner Music Group, Sony Music, BMG en EMI. Logisch, want er zijn grote bedragen mee gemoeid. Muziekpiraterij kost de muziekindustrie ruim 4 miljard dollar aan gemiste omzet per jaar. En da’s toch een aardige zakcent die je zo misloopt.
Wisselend succes
Tot nu toe bestreden de platenmaatschappijen piraterij met rechtszaken. Met wisselend succes. Eerder berichtten we over een aanklacht tegen vier studenten en pogingen om ISP’s te dwingen de identiteit vrij te geven van illegale downloaders. De vier studenten bekenden schuld en hebben een schikking getroffen, maar aan de andere kant oordeelde een rechter in Los Angeles dat StreamCast Networks, de moeder van de fileswapsites Morpheus en Grokster, zich niet schuldig maakte aan het ontduiken van auteursrechten. De maatschappijen zijn al bezig met wat ‘spoofing’ heet. Het verspreiden van nep-muziekbestanden via netwerken om downloaders te frustreren. Dit is legaal, maar het zet geen zoden aan de dijk. Kortgeleden kwamen de bedrijven met een tweede zet. Via de chat-mogelijkheid van een van de fileswapprogramma’s stuurde men miljoenen boodschappen rond met de tekst ‘Steel geen Muziek!’. Ook dit is een legale handeling, zegt de industrie, want het gaat om een educatieve boodschap. Het is maar hoe je het ziet. De echt ‘leuke’ dingen zijn nog in ontwikkeling, maar ze komen eraan. Tenminste, als ze legaal blijken te zijn.
Virtuele bommen
Softwarebedrijven zijn in opdracht van de industrie bezig met het ontwikkelen van een programma dat bezoekers van fileswapsites eenvoudigweg omleidt naar legale muzieksites, waar je betaalt voor het downloaden. Het programma met de voorlopige codenaam ‘freeze’ is gemener. Het kan computersystemen van gebruikers urenlang op slot gooien met het risico dat je gegevens verliest die niet opgeslagen bleken te zijn wanneer je je pc herstart. Ook in ontwikkeling is het programma ‘silence’ dat in stilte je harddisk scant op zoek naar illegale files en ze vervolgens delete. Dat schijnt nog niet naar behoren te werken, aldus de New York Times, aangezien het ook legale files wist. Een andere benadering wordt in de ICT-volksmond ‘interdiction’ genoemd. Hiermee lanceer je een aanval op de internetverbinding van iemand die illegaal downloadt.
Madonna
De platenmaatschappijen houden zich op de vlakte. De muziekindustrie wil piraterij tegengaan, maar niet de consument tegen zich in het harnas jagen. Daarnaast scherpen de ISP’s hun messen, want die zitten niet te wachten op interdiction dat hun verbindingen vertraagt. En met spoofing moeten artiesten oppassen. Madonna had nep-songversies van haar nieuwe cd American Life verspreid om muziekpiraten te frustreren. Die sloegen de volgende dag terug. Hackers hadden Madonna’s site gekraakt en er echte kopieën van American Life op gezet. En over hackers gesproken: er is ook nog een anti-hack wet die het iedereen verbiedt om op andermans harddisk te gaan gluren. Een ding is duidelijk: de betrekkingen tussen de muziekindustrie en de rest van de wereld zijn rap aan het verharden. De vraag is niet of er software komt die illegaal downloaden tegengaat, maar of die software wettelijk wel gebruikt mag worden. [Roy van Dalm / InterNLnet]
