De serie ‘waar niemand naar kijkt’ bestaat tien jaar. Goede tijden, slechte tijden bestaat 1 oktober tien jaar. In die tijd heeft de RTL-soap zich ontwikkeld tot een fenomeen. Het programma haalt constant indrukwekkende kijkcijfers. Zelfs tijdens de Golfoorlog behield de soap haar kijkdichtheid van zo’n twee miljoen kijkers. Neîrlands eerste soapserie heeft heel wat teweeggebracht, ook al geeft bijna niemand toe er naar te kijken.
In mei 1994 was een Goede tijden, slechte tijden-Lelie in de Keukenhof een eerste openlijke blijk van waardering. De bloemententoonstelling had lelieveredelaar Hoff uit Steenbergen gevraagd een lelie naar de serie te vernoemen vanwege het vele kijkplezier dat de soap bood. ,,De roze bloem verkoopt onder een andere naam nog steeds goed”, zegt K. van Egeraad van de leliekweker. En hoewel ook zij zegt niet vaak te kijken, heeft ze opgemerkt dat er nog steeds lelies in het programma te zien zijn.
De Limburgse punkband De Heideroosjes is nog nooit in de serie te zien geweest maar heeft er wel een lied over gemaakt. De punkers schreven het nummer Goede tijden, slechte tijden voor hun album ‘Choice for a lost generation’. Met coupletten als: ,,Meneer Harmsen, hou eens op met dat gezeik. Laura, je bent een losgebroken lijk. Mickey, nou dat valt dan nog wel mee. Maar Suzanne, spoel die maar door de plee”, gaf de band blijk van hun afkeer.
Inmiddels heeft zanger en tekstschrijver Marco Roelofs een beter gevoel bij de serie. Roelofs: ,,Ons lied was destijds een ludiek protest tegen de krakkemikkige acteerprestaties en de slappe verhaallijnen van het eerste jaar. Die zaken zijn toch wel bijgetrokken in de loop der jaren.” Roelofs (ook bekend van VPRO-televisie) beschouwt GTST nu bijna als kwaliteits-tv in vergelijking met ‘De Bus’ en ‘Geboeid’. Al zegt hij het programma de laatste anderhalf jaar niet vaak gezien te hebben.
Ook doven en slechthorenden hebben in het verleden tegen Goede tijden, slechte tijden geprotesteerd. Zij wilden ondertiteling bij populaire Nederlandstalige series. Want nu zijn het ,,Nooit goede tijden, en altijd slechte tijden.”
De protesten in 1996 hielpen niet veel. Want hoewel er een ondertiteling bij de soap via teletekst beschikbaar is, hapert deze. Volgens een woordvoerster van de SHJO
(Slechthorende Jongeren Organisatie) is de ondertiteling van Nederlandstalige programma’s nog steeds een ‘hot item’ voor de doven. ,,Als er al ondertitels zijn, zijn ze van slechte kwaliteit,” zegt zij.
Intussen kreeg de expositie ‘SOAPS’ in het Museum voor Volkenkunde te Rotterdam veel aandacht van de pers. De media-aandacht in september 1997 was zo groot dat de expositie er nadeel van ondervond. Volgens A. Karsbergen van het Wereldmuseum (zoals het museum nu heet) hadden de bezoekers andere verwachtingen dan wat er werkelijk werd geboden.
,,De expositie ging over het fenomeen soaps in de hele wereld. Maar door de media-aandacht dachten bezoekers een expositie over GTST te zien. In werkelijkheid was maar een klein deel van de tentoonstelling aan GTST gewijd”, zegt zij. De bezoekersaantallen bleven dan ook achter bij de verwachtingen.
Een van de laatste opmerkelijke nieuwsfeiten was in 1998 de GTST-vleesrel. Kim, gespeeld door Angela Schijf, besloot in de serie zeer overtuigd vegatariër te worden. Voorlichtingsbureau Vlees trok daarop hun spotjes rond GTST terug. Tegelijkertijd informeerden zij hoelang Kim nog tegen vleeseten zou ageren.
Wakker Dier dacht echter dat het voorlichtingsbureau had geëist dat Kim weer hamburgers ging eten. RTL 4 bezwoer echter dat het niet het geval was, het script bepaalde al dat Kim minder problemen zou krijgen met vlees eten. (ANP)
