Paul Verhoeven kan niet zonder Nederlandse acteurs. Ze zijn veel stoutmoediger dan Amerikaanse sterren, vindt hij. En dat is vaak essentieel voor zijn films.
Paul Verhoeven kan niet zonder Nederlandse acteurs. In tegenstelling tot Amerikanen zijn die volgens hem bijzonder door hun onbevangenheid en hun durf. “Ze doen gewoon mee in mijn rare scènes”, zegt de regisseur. “Of het nou iets seksueels is of met poep. Zelfs daar zijn ze niet bang voor.” Zo krijgt Carice van Houten in ‘Zwartboek’ een bak uitwerpselen over zich heen.
In de Verenigde Staten is dat wel anders, weet hij. “Dat komt door het politieke klimaat, door de invloed van de rechtse christenen en fundamentalisten. Daarmee wordt verhinderd dat je die stoutmoedigheid toont. Omdat men denkt dat het eigenlijk niet mag, dat het allemaal te vies is.” En daar houdt het volgens Verhoeven niet op. “Op de Amerikaanse televisie mag je ook niet plassen, je mag het in elk geval niet laten zien. Alsof mensen in Amerika nooit naar de wc gaan. Ze poepen niet, ze plassen niet en ze gaan ook nooit met elkaar naar bed.”
Toch is Nederland niet bepaald een filmwalhalla. Volgens Verhoeven is de waardering voor de Nederlandse film steeds minder geworden sinds journalist Henk van der Meijden in de jaren negentig stopte met werken. “In De Telegraaf besteedde hij ontzettend veel aandacht aan Nederlandse films en acteurs. Bijna op een Hollywood-achtige manier.” Verhoeven heeft dan ook meerdere pogingen ondernomen Van der Meijden te laten huldigen. “Hij heeft een essentiële bijdrage geleverd aan het op de kaart zetten van de Nederlandse film. Helaas vinden bepaalde prijzencomités het niet artistiek genoeg hem daarvoor te belonen.”
Carice van Houten vindt dat Nederlandse acteurs worden ondergewaardeerd. “Er wordt al snel iets luxe gevonden. Men vindt hier dat je gewoon tussen de figuranten een broodje brie moet eten en klaar moet staan als je moet draaien. Er is ook te weinig geld voor bijvoorbeeld een eigen trailer op de set. Het komt dus niet in je hoofd op erom te vragen.” En dat is jammer, vindt ze, want op de set van ‘Zwartboek’ heeft ze de voordelen van een eigen plekje kunnen ervaren. “Ik had voor het eerst een eigen caravan. Daar had Paul voor gezorgd. Ik weet zeker dat ik daardoor beter heb gepresteerd.”
En zo verandert er dus wel iets. Dat ziet Verhoeven ook. “Ik had ‘Zwartboek’ twintig jaar geleden niet kunnen maken door alle technische moeilijkheden.” Ook de Nederlandse filmcrews zijn volgens hem een stuk professioneler geworden. Toch blijft het moeilijk investeerders en het publiek te overtuigen dat Nederlandse films goed zijn. Dat is in Amerika juist niet nodig.
[Novum]
