Leuk! Er is weer eens flink gedonder in de tent. Dat wil in de mediawereld zeggen dat een bepaalde partij om wat voor reden dan ook de aanval inzet op een ander. Ditmaal heet het slachtoffer Endemol, de welbekende producent van verschillende kijkcijferkanonnen.
Het begon met een uitzending van het KRO programma Reporter, een uitzending die ondergetekende helaas heeft moeten missen. Daarentegen was ook de uitzending van De Leugen Regeert interessant, omdat daar het hele verhaal nogmaals duidelijk werd uitgelicht, met De Mol als persoon die de aanval inzette, tegen Reporter wel te verstaan.
Nu zijn ruzies in de mediawereld altijd smeuig en amusant, maar deze is extra leuk. Het gedonder spitst zich namelijk toe op het feit dat Endemol bij het NOB bedongen kortingen niet zou doorberekenen aan haar klanten. Ben ik nu zo dom of snap ik deze ophef gewoon niet?
Endemol maakt een begroting van een programma, stuurt dat op naar de klant in kwestie, en die klant keurt het goed. Even later begint die klant te zeuren dat hij het er niet mee eens is, omdat die te veel zou hebben betaalt. Dan heb ik nu nieuws voor die klanten: dat doe je altijd. Niet alleen voor TV-programma’s, maar ook voor het pak koffie in de supermarkt, de CD die je koopt in de winkel, voor de telefoontikken die je moet betalen om deze column te kunnen lezen (ik hoop overigens niet dat die kosten verspilt zijn), enzovoorts. Want: ieder bedrijf bedingt kortingen bij zijn leveranciers. En de eerste ondernemer die die kortingen integraal doorberekend moet nog geboren worden volgens mij. Het is namelijk niet zo slim om die kortingen helemaal door te berekenen. Het is zelfs ‘een beetje dom’ om dat te doen.
Die kortingen gebruikt een beetje ondernemer namelijk om zijn overhead van te kunnen betalen, zelf wat te eten op tafel te krijgen en natuurlijk om een voldaan gevoel te krijgen als hij zijn verlies-en winstrekening onder ogen krijgt. Denk je nu echt dat als jij drie ton moet betalen voor een huis, dat de aannemer dan daadwerkelijk drie ton aan kosten maakt? Je mag blij zijn als het een kwart miljoen is.
Maar dit hele gedonder maakt nog wat duidelijk. Als de omroepen vinden dat ze teveel hebben betaalt, geven ze daarmee impliciet toe dat ze een van de volgende problemen hebben: of een waardeloze rekencapaciteit, of slechte onderhandelingsvaardigheden. Misschien hebben de omroepen vooral last van het eerste. Om even wat legendarische woorden aan te halen: ‘That’s your problem’. Toch?
De Mol ontkent dat ze bij de omroepen niet kunnen rekenen, in een interview met de Volkskrant: ‘Als dat waar is, werken er bij de publieke omroep een stel debielen, die gewoon betaalden wat wij vroegen’. Nu denk ik niet dat er bij de omroepen alleen maar debielen werken, dus daar zal het niet aan liggen.
Blijft over een gebrek aan onderhandelingsvaardigheden. Tja, lijkt me ook niet echt logisch. Helemaal bij de publieke omroep moeten ze wel kunnen onderhandelen lijkt me, gezien de naweeen van de verzuiling. En voor de HMG zou het helemaal moeten gelden. Immers, als je een langlopend contract afsluit met Endemol, wil je daar als omroep toch wel wat voordeeltjes mee behalen, anders bind je je niet voor zo’n lange tijd aan een bedrijf. Wat is het dan?
Ah, ze willen gewoon minder betalen, en een aanval op Endemol is dan wel een makkelijke manier om te scoren. Het huilen van de omroepen is dus gefaked. Grappig.
Had Reporter dit niet in de gaten? Snappen die niet dat de omroepbazen vooral voor eigen parochie preken? Misschien wel, maar wilden ze het niet zien. Fons van Westerloo, de big boss van SBS, heeft namelijk een boos briefje richting de KRO gestuurd. Hij vond dat Reporter wel erg, laten we zeggen, creatief had geknipt in het interview en alleen de stukken die de redactie wel bevielen hadden uitgezonden. Van Westerloo had aangegeven zich niet druk te maken over die kortingen, omdat Endemol ook een risico neemt. En daar mogen ze best wat mee verdienen. Van Westerloo heeft het hier dus over een risicopremie (hoe hoger het risico, hoe meer een ondernemer ermee kan verdienen, zie de aandelen en de obligaties). En dat vind die niet erg. Logisch. Reporter heeft de stukken in het interview waarin hij dat zei echter niet uitgezonden.
Selectief dus. En tendentieus. Met andere woorden: die zogenaamde schokkende reportage van Reporter blijkt achteraf nogal te rammelen. Goh, wat toevallig nou. De KRO is namelijk zelf ook een omroep. Die zelf ook gebaat is bij zo laag mogelijke kosten voor een TV-programma. De KRO preekt dus ook voor eigen parochie. En brengt dat vervolgens als een objectieve documentaire. En nu vallen ze door de mand.
Eigen schuld, dikke bult zullen we maar zeggen. Of wie wind zaait, zal storm oogsten. Dit hele gedonder zou namelijk wel eens een boomerang effect kunnen hebben. Stel je eens voor dat ze in Den Haag gaan denken dat ze bij de publieke omroepen niet kunnen rekenen, dat zou helemaal lachen zijn.
Misschien wat voor de mediawoordvoerders in de Tweede Kamer?
Michiel van Diesen
Commentaar?
