De eerste dag van het North Sea Jazz Festival stond in het teken van oude rotten en nieuwe talenten. De oude garde doet niets onder voor de nieuwe sterren.
De eerste dag van het North Sea Jazz Festival stond vrijdag in het teken van oude rotten en nieuwe talenten. Als iets duidelijk werd, was het wel dat de oude garde wat populariteit betreft niets onderdoet voor nieuwe sterren. Dat bewees ook de kracht van het festival, waar jong bloempje Duffy haar opwachting mocht maken na BB King, die niet alleen drie keer zo zwaar, maar ook meer dan drie keer zo oud is.
Op de openingsdag van het festival in de Rotterdamse Ahoy was een podium vrijgemaakt voor jazz uit Japan. Dat klinkt spannend, en dat is het soms ook. Maar Kyoto Jazz Massive klonk niet veel anders dan de acid-jazz van Incognito of Brand New Heavies, die begin jaren negentig populair was. Dansbaar en strak uitgevoerd, maar weinig avontuurlijk.
Soil & Pimp Sessions tapte uit een ander vaatje. Hun ‘death jazz’, zoals ze het zelf noemen, barst van de energie. De vijf Japanners zien eruit als een punkgroep, hun muziek is minstens zo krachtig. Het bonte zestal werd in 2005 ontdekt door de invloedrijke BBC-dj Gilles Peterson en hun ster is sindsdien snel gerezen, zowel onder hip uitgaanspubliek als onder jazzconnaisseurs. Toch klonken ze vorig jaar in dezelfde tent van het festival nog iets strakker dan dit jaar. Wellicht begint het onophoudelijke toeren van de afgelopen jaren zijn tol te eisen, want Soil & Pimp Sessions kwam iets minder energiek over dan normaal.
Wie murw was gebeukt door klaterende trompetten, priegelende saxofoons en voortdenderende drumsolo’s kon zijn hart ophalen bij Raul Midon. De blinde soulzanger heeft niet meer dan een akoestische gitaar en een microfoon nodig om een volle zaal in beroering te brengen. Ook een trompettist is overbodig, want de trompetsolo’s speelt hij even makkelijk met zijn stemgeluid na. Naast zijn virtuoze gitaarspel en sublieme stembeheersing is hij bovendien een begaafd liedjesschrijver, wat hij op zijn laatste album ‘Don’t be a silly man’ andermaal bewees.
Maar wie een echte masterclass gitaarspelen wilde aanschouwen, moest bij BB King zijn. In een bomvolle hoofdzaal bewees de 83-jarige blueslegende nog maar eens dat hij behoort tot de beste gitaristen die de wereld ooit heeft gekend. Stralend zat hij temidden van een band die minstens zo oud leek als de meester zelf, en elke noot was raak. Aan stoppen denkt Riley B. King, zoals hij echt heet, nog lang niet, want hij solliciteerde openlijk bij de festivalorganisatie naar een uitnodiging voor volgend jaar.
Toots Thielemans is nog zo’n oudgediende. De Belg werd in 1922 geboren, maar kan ondanks zijn respectabele leeftijd een zaal nog steeds muisstil krijgen met zijn melancholische harmonicaspel. North Sea Jazz kan alleen maar hopen nog jaren van deze man te mogen genieten.
Duffy was op voorhand een van de grote publiekstrekkers en kon deze druk moeiteloos aan. Haar hits als ‘Mercy’ en ‘Serious’ zijn erg sterke liedjes, en haar Dusty Springfield-achtige look en gelikte soulshow met achtergrondzangeressen in strakke jurkjes deden de rest. Dat haar stem soms mag klinken als een pijlgifkikker in ademnood, een kniesoor die erop lette.
Een goed gevuld en perfect georganiseerd Ahoy kan zich opmaken voor nog twee dagen muzikaal avontuur. Want of je op zoek bent naar obscure jazz of radiovriendelijke soul: in een van de zestien zalen van North Sea Jazz vindt iedereen wel iets van zijn gading.
[Novum]
