De cultuuroorlog in de VS (81b)

Niemand kan meer ontkennen dat er in de Verenigde Staten een cultuuroorlog aan de gang is. Althans, volgens de rechtse spreekstalmeesters als Rush Limbaugh, Sean Hannity en Bill O’Reilly.

De laatste was recent op bezoek bij David Letterman. We lieten je al genieten van het begin van het gesprek, waarin O’Reilly Letterman uitlegde dat er een oorlog tegen kerstmis gaande is en Letterman er niks van geloofde. Maar dat was slechts het begin. David veranderd het onderwerp naar de oorlog in Irak. Hij vraagt Bill wat hij nu van de situatie vindt.

Bill vindt de oorlog een puinhoop. Maar gezien het feit dat het nu een puinhoop is, is het volgens Bill het beste voor iedereen is als die puinhoop wordt opgeruimd. En hij denkt dat het Amerikaanse leger daar zijn stinkende best voor doet. De soldaten zijn daar voor een nobel doel. Daar moet je geen politieke spelletjes over spelen, zeuren over leugens etc. Hij stelt dat aan de kaak in zijn programma en neemt stelling. Soms ben je het daarmee eens, soms niet. Daar gaat het om in een debat. Hij vindt dan ook dat het schandalig en gevaarlijk is, als iemand de Amerikaanse soldaten uitmaakt voor terroristen, en de opstandelingen vrijheidsstrijders noemt, zoals Cindy Sheehan.

Klinkt niet als een slecht verhaal, zou je zeggen. Het leger kan er ook niks aan doen dat hun leiding slecht is. De soldaten proberen er het beste van te maken onder hele moeilijke omstandigheden. Geef ze een kans. Maar David is het er niet mee eens, en onderbreekt Bill. Terwijl Bill zit uit te leggen dat Cindy Sheehan dus op haar woorden moet letten omdat ze de opstandelingen feitelijk aanmoedigt, en daarmee Amerikanen in gevaar brengt, kapt David hem af, en zegt dat Bill óók op zíjn woorden moet letten.

David kan er niet bij dat Bill kan twijfelen aan de woorden van Cindy Sheehan. Ze is immers de moeder van een soldaat die in Irak is omgekomen. Haar zoon heeft zijn leven gegeven in die puinhoop. Dan heeft ze toch recht van spreken?

Bill vindt van niet. Hij heeft medelijden met Cindy. Ze wordt ondersteund door ‘extreem-linkse’ figuren. En die zijn er natuurlijk alleen maar op uit om Bush zwart te maken. Het gaat hun helemaal niet om de gestorven zoon van Cindy.

David lijkt een puntje gevonden te hebben waar Bill en hij het eens zijn. Het ís een puinhoop daar. En het leger dóet zijn stinkende best.  En het is onrealistisch om te denken dat Amerika zich snel kan terugtrekken. Maar David vraagt zich dan af, waarom Amerika daar überhaupt zit in Irak?

Hij doelt natuurlijk op de afwezige massavernietigingswapens. Bill draait vervolgens zijn standaardverhaaltje af: het was geen gemeen plan van Bush, ook de Engelse, en de Franse, en de Russische, en de Egyptische geheime diensten dachten dat Saddam massavernietigingswapens had. Allemaal. Dan kun je Bush niet verwijten dat hij dat voor waar aan nam.

Maar voor Letterman is dat niet genoeg. Het kan toch niet zo zijn dat het daarom maar goed was, dat Amerika Irak is binnengevallen. En hij maakt er zich zeer grote zorgen over dat figuren als Bill O’Reilly geen enkele sympathie hebben voor een vrouw als Cindy Sheehan. Maar Bill houdt voet bij stuk. Hij laat niet toe dat in zijn programma mensen die onschuldige vrouwen en kinderen opblazen vrijheidsstrijders genoemd worden. No way.

En nu een opmerkelijk moment. Nadat David Bill al impliciet een leugenaar noemde, gaat David nu nog een stap verder. David gooit de handdoek in de ring, en geeft eerlijk toe dat hij niet slim genoeg is om O’Reilly’s uitspraken punt voor punt te weerleggen. Aan de andere kant, kan hij zich niet van het gevoel ontrekken dat Bill voor 60% onzin uitkraamt.

Zoooooooo. Die zit. En terwijl Bill zit te zeuren over respect voor elkaars meningen en deugdelijke argumenten, legt David uit wat volgens hem het probleem is, en waarom hij geen goeie argumenten heeft. Hij kijkt niet naar ’the O’Reilly Factor’. Maar desondanks vindt hij niet dat O’Reilly het nieuws objectief benadert.

Bill – gewend als hij is aan alle beledigingen van linkse rakkers – knippert niet met zijn ogen, en prijst gelijk zijn show aan. Kijk eens een half uurtje, en je wordt gegarandeerd een fan. Probeerde hij Howard Stern nog te paaien met een ‘Factor’ jas, voor David heeft hij alleen maar een petje over. Verschil moet er zijn natuurlijk.

De tijd zit er echter op. David sluit beleefd af en zegt dat het altijd een genot is als O’Reilly langs komt. Toch nog een grappig einde aan dit zure gesprek.

Binnenkort deel 3, waarin we Bill’s nablik in zijn eigen show samenvatten.

Groeten uit Columbus,

Jasper
Uw Vliegende Radiowereldreporter.

Podcast
Deze column is ook als podcast beschikbaar: voeg de link radio.nl/podcast toe aan je podcast programma en luister mee! Of download het mp3tje hier.