Dit is het laatste deel van een korte serie podcastcolumns over ’the Colbert Report’ waarin Stephen Colbert de Amerikaanse media voor gek zet. In dit laatste deel laten we horen hoe Stephen echte gasten interviewt in de huid van zijn fake-news-anchor.
En zijn gasten zijn niet de minsten. Zo kwam bijvoorbeeld Madeline Albright al langs. Zij was minister van buitenlandse zaken onder president Clinton. Haar introductie door Stephen kun je zowel vriendelijk als satirisch bekijken.
Madeline Albright schreef het boek ’the Mighty and the Almighty’ [De Macht en de Almacht in het Nederlands – red] en Stephen verzint erbij dat het de opvolger is van haar memoires ‘The Albrighty’.
‘Albrighty’ is natuurlijk een woordspeling, maar ‘brighty’ klinkt in het Amerikaans ook een beetje als ‘wijsneus’. Toch is Stephen wel onder de indruk. Hij weet wel degelijk dat Albright de hoogste gast is ‘ie hij ooit gehad heeft. Ze was zelfs derde in de lijn van de opvolging Clinton, ware het niet dat ze niet in de VS geboren is, en daarom geen president kan worden. Stephen snapt het meteen: Ze doen er ook alles aan om vrouwen niet alle kansen te geven!
Een van de stoerste gasten tot nu toe was Michael Brown. Je weet wel, die man die FEMA – de Amerikaanse Noodautoriteit – leidde (of juist niet) vlak nadat de Orkaan Katrina over New Orleans was geraasd.
De eerste vraag hakt er al lekker in. Waarom zou iemand Michael Brown moeten vergeven? Brown antwoord natuurlijk dat hij zijn best gedaan heeft. Daarna stelt Stephen de vraag die nog niemand gesteld heeft:
Waar was FEMA na Katrina? CNN was er toch? Waarom FEMA niet?
Michael Brown legt uit dat ze er wel waren, maar Stephen gelooft er niks van. Wie waren dan die mensen die boven op hun dak zaten? Die zaten er toch echt niet voor de lol?
En dan nog dat puntje dat Bush de reddingsacties niet belangrijk zou vinden omdat er toch alleen maar zwarten in New Orleans wonen. Brown ontkent natuurlijk dat Bush een hekel aan zwarte Amerikanen heeft, en benadrukt dat hij erg zijn best gedaan heeft om iedereen te redden. Republikein, democraat, zwart, wit, rood, iedereen!
Stephen is het daar wel mee eens, maar vindt toch dat Brown de schuld moet krijgen. Íémand moet toch verantwoordelijk zijn. Stephen verontschuldigt zich zelfs. Hij wil niet alleen maar over de schuld praten, maar hij móét nu eenmaal, want dat is zijn baan.
Stephen heeft er nog niet genoeg van. Als harde journalist graaft hij moedig door. Is er al wat veranderd bij FEMA? Brown ontkent dit, hoewel Stephen toch echt dat dat Brown al weg was. Moet je toch lef voor hebben om dat in iemands gezicht te durven zeggen. Brown legt vervolgens uit dat zijn vertrek niets veranderd heeft. Hij heeft twee jaar lang zijn best gedaan om FEMA te maken, maar niet luisterde naar hem. En nú komt minister Chernof ineens met het idee om er meer geld in te steken. Ja, da’s lekker op tijd.
En tot ieders strakke verbazing komt Stephen tot inkeer. Hij verexcuseerd zich met de woorden ‘Heck of a job Brownie’. En dat is natuurlijk de beroemde quote van George Bush, die vlak na Katrina Brown een groot compliment gaf omdat hij zijn werk zo goed deed. Ahum.
Kijk, die Brown heeft natuurlijk compleet gefaald, maar naast de miljoen punten die hij daarmee verloren heeft, krijgt hij er nu van mij weer tien bij, want je moet wel enig gevoel voor humor hebben als je een dergelijk interview wilt aangaan.
Ook Stephen krijgt punten. Je kunt er namelijk wel om lachen, maar hij stelt wél de vragen die nog niemand verder gesteld heeft. Echte journalisten durven deze vragen namelijk niet te stellen.
Tot zover deze korte serie over ’the Colbert Report’. Wil je meer weten, check dan snel de website van Comedy Central. Daar staan bergen videos. En niet allen van ’the Colbert Report’, maar ook van ’the Daily Show’ en ‘South Park’.
Met vriendelijke groet,
Jasper
Uw Vliegende Radiowereldreporter
PS Deze column is ook als podcast te horen. Klik hier om hem te downloaden, of voeg radio.nl/podcast toe aan je podcastprogramma.
