Toen ik als jochie van amper 7 jaar het medium radio ontdekte werd ik betoverd door de manier waarop door mijn speaker passievol werd gecommuniceerd door een ene Frits Spits, of door Lex Harding of Ferry Maat en wat dacht je van Leo van der Goot. Dit waren mensen die mij de muziek inzogen, die mij deden voelen, die mij het venster gaven om te ontdekken.
En ja, dit klinkt als een radionerd en dat was en ben ik ook. Helaas was ik te jong om bewust te hebben geluisterd naar Willem van Kooten alias Joost den Draaier, dat wat ik er later van hoorde vond ik geweldig, hij durfde zijn stem te verheffen in een tijd dat netjes praten en geen kleur bekennen de standaard was in Nederland.
Eens in de zoveel jaar staat er een fenomeen op dat muziekradio naar een hoger niveau brengt. In mijn pubertijd werd ik wederom betoverd, dit keer door Jeroen van Inkel. Door hem kreeg ik zin om zelf aan de slag te gaan. Hij ging verder waar Frits Spits technisch ophield. Grensverleggende vormgeving, pompende compressie, rebelse entertainment op vrijdagavond in Curry & Van Inkel, shit wat vond ik die briljant. Met mij natuurlijk ook miljoenen andere radioluisteraars.
Zelf kwam ik in 1992 bij Radio3 (FM) en heb ik mogen proeven aan het radiovak in de nachtelijke uren. In die tijd werd er niet begeleid en moest je het zelf uitzoeken. Wel heeft Frits Spits mij destijds tips gegeven en heeft ook Wim Rigter mij wel eens een spiegeltje voorgehouden toen ik zijn Pyjama FM presenteerde. Was vroeger alles beter, neen, vind ik niet, zeker niet voor jonge beginnende deejays.
Wat ik in mijn begintijd miste was structurele begeleiding, iets waar godzijdank veel verandering in gekomen is de laatste jaren, zie dan ook hoe fenomenale deejays van deze tijd zijn gerijpt, Giel Beelen en Gerard Ekdom zijn briljante radiomakers geworden. Zelf was ik niet een grootheid op de radio, hoewel ik altijd alles met passie en inzet heb gemaakt.
Had ik maar de juiste begeleiding en coaching gehad, dan had me dat een hoop teleurstelling en valse verwachtingen bespaard. Ik ben het dan ook eens met Jeroen Van Inkel, zie zijn column van 29 maart op deze site. Slechte coaching waarbij de creativiteit en persoonlijkheid uit een jonge deejay wordt gemept is ook mij een gruwel. Flow vanuit de muziek, emotie in het introjocken leggen, creatief met vormgeving en vooral durven. Dit zijn zaken die ik graag stimuleer in mijn coaching.
Talent moet kunnen ontwikkelen, hoewel dat niet eenvoudig is in deze tijd omdat er simpelweg geen tijd voor is om iemand te ‘laten kloten’ op de zender. Bij deze dan ook de oproep aan radiostations om ook in de nacht live radio te blijven maken en ruimte aan jong talent te geven, bij 3FM heeft dat ook zijn vruchten afgeworpen, daarbij is dat kostenbesparend want je hoeft de goede jocks niet elders weg te kopen. En ja, natuurlijk ben ik graag bereid om te helpen, als coach ben je een zekere factor voor jong talent in een onzekere branche. Een coach die dit misbruikt door zichzelf in plaats van het talent centraal te zetten moet zich diep schamen en een bezoek aan een sm-kelder brengen, daar kennen ze volgens mij echt ‘het klappen van de zweep’.
Pierre Papa
