Vanavond is de finale van The Voice, zoals de Amerikaanse versie van The Voice of Holland heet. Grappig, Idols heet hier dan weer American Idol. De programma’s worden parallel uitgezonden hier. The Voice op maandag en dinsdag op NBC, en American Idol op woensdag en donderdag op FOX.
Ieder op twee dagen omdat de uitslag hier wegens het tijdsverschil door de VS niet op dezelfde avond kan worden uitgezonden. Hawaï loopt namelijk vijf of zes uur achter op de oostkust, en je kunt moeilijk de uitslag bekend maken aan de oostkust van de VS, terwijl ze in Hawaï de show nog niet gezien hebben. Het tijdsverschil heeft ook het rare effect dat de ‘liveshows’ vaak niet echt live zijn. Ze zijn wel live aan de oostkust, maar aan de westkust krijgen ze een paar uur later gewoon een opname van die ‘liveshow’ te zien.
The Voice wordt gepresenteerd door Carson Daly, terwijl American Idol gepresenteerd wordt door Ryan Seacrest. Grappig is dat beide heren een redelijk gelijke achtergrond hebben. Ryan Seacrest is ochtenddeejay bij 102.7 KIIS FM in Los Angeles, en roddelkoning bij E! Entertainment, terwijl Caron Daly een heel latenight programma op NBC heeft, de ochtendshow op 97.1 Amp Radio in Los Angeles presenteert en concurrent van Seacrest is, en heel lang bij MTV gezeten heeft met Total Request Live.
Qua kijkcijfers wint American Idol dik, maar The Voice heeft door zijn aanwezigheid wel flink wat kijkers afgeknabbeld van Americal Idol. Idol zat vroeger tegen de 20-25 miljoen kijkers aan, maar blijft nu rond de 15 miljoen steken. The Voice is blij met tegen de 10 miljoen kijkers.
Zelf heb ik een paar jaar lang geen talentenshows gekeken, omdat ik het afzeiken een beetje zat was. Ik rolde toevallig in The Voice en was aangenaam verrast door de positieve toon van het programma. Er wordt niet afgezeken, en alle kritiek is opbouwend. Het valt ook op dat de kandidaten elkaar lijken te mogen en redelijk spontaan de crew bedanken zodra ze er uit vliegen.
In de VS zijn de coaches supersterren. Adam Levine, de zanger van Maroon 5 en de winnaar van het eerste seizoen The Voice; Cee Lo Green, die hier in de VS ‘Forget you’ zingt omdat die andere versie niet mag; Christina Aguilera, die een van de beste stemmen in de wereld heeft; en Blake Shelton, een grote countryster die ook nog eens met een andere countryster getrouwd is. Samen vertegenwoordigen de vier zo’n beetje de hele popwereld in de VS. Adam is pop-rock, Cee Lo gaat over R&B en rap, Christina over de goed gezongen bubble-pop, en Blake country, in Amerika nog steeds enorm populair.
De star-power hield daar overigens niet bij op, want in de battle rondes kregen de deelnemers advies van, zo mogelijk, nog grotere supersterren. Adam Levine nam Alanis Morisette en Robin Thicke mee. De laatste schrijft voor artiesten als Jennifer Hudson, Usher en Mary J. Blige. Cee Lo Green kwan aanzetten met Babyface en Ne-Yo. Christina Aguilera deed een belletje naar Lionel Richie en Jewel. Blake Shelton hield het dichter bij huis met zijn vrouw Miranda Lambert en Kelly Clarkson, die ooit het eerste seizoen van American Idol won. Grappig was dat American Idol natuurlijk niet bij naam genoemd mocht worden, hetgeen leidde tot vage omschrijvingen als ‘die andere show’ en ‘een talentenjacht’.
Die bak aan sterren helpt de kandidaten ook al. Een kittig countrymeisje dat inmiddels is afgevallen, kreeg onmiddellijk steun uit Nashville, en die komt dus wel goed terecht. Blake’s vrouw Miranda was nadrukkelijk ontstemd toen Blake die kandidate uit de show gooide. Een andere afvalster is al gecontracteerd voor het voorprogramma de aankomende tour van Blake Shelton.
John de Mol heeft overigens goed geleerd van de succesvolle crossover van RTL naar Radio 538 en Evers Staat Op, want ook The Voice crossmediaat er lekker op los. Afgevallen kandidaten zijn regelmatig te gast in andere NBC programma’s zoals het ochtendprogramma TODAY. Christina Aguilera nam haar kandidaten mee naar een Jay Leno’s show, waar ze The Voice moest pluggen. Jay Leno nam daarbij de tijd om de kandidaten advies te geven over hoe ze met de media moeten om gaan. Blake Shelton nam zijn kandidaten mee naar Go Country 105, het grootste countrystation van Los Angeles en een showcase van zijn nieuwe album.
De show is lang hier. Twee uur op maandag, en dan nog een vol uur op dinsdag. Tussen de liedjes van de kandidaten is dan ook genoeg tijd om een flinke bak promotie te doen. Zo hebben Maroon 5, Cee Lo Green en Blake Shelton hun nieuwe singles in The Voice in première laten gaan. Jessie J, coach bij The Voice UK, kwam ook langs met haar nieuwe single. Justin Bieber kwam langs met een stukje van zijn nieuwe clip. En zo is The Voice zo’n beetje het enige tv-programma in de VS, waar nog artiesten live optreden voor een groot publiek. Ik weet eigenlijk niet of Jennifer Lopez haar singles in première laat gaan tijdens American Idol.
Erg irritant is dan weer de Social Media room met Christina Milian die keer op keer verrast uitroept dat de deelnemer die net opgetreden heeft wereldwijd trending topic is op Twitter. Apple sponsort de boel ook, want Carson Daly moet iedere uitzending opmerken dat er vier of vijf nummers van de uitzending van gisteren één in de iTunes charts staan. Beuh.
Het leukste vond ik dat je een kijkje kreeg in de persoonlijkheid van de coaches. Adam Levine is een klein, onzeker, stuiterend strebertje, die zich eigenlijk nog steeds af vraagt hoe het toch kan dat hij wereldberoemd is. Hij merkt ook erg vaak op dat hij vindt dat hij maar een rare stem heeft, en dat hij zelf nooit door The Voice zou komen. Blake Shelton is erg relaxed, zoals het een countryster betaamt. Christina Aguilera is een echt diva. Ze draagt idiote outfits, eist veel aandacht op, eist veel van haar kandidaten, geeft keiharde kritiek, maar heeft vaak wel gelijk. Ook heeft ze een goed oog voor het showgedeelte. Waar Adam en Blake eigenlijk niets doen aan presentatie, heeft Christina er geen moeite mee om een blik sterke mannen met ontbloot bovenlijf aan te laten rukken als dat nodig is. En voor Cee Lo is natuurlijk niets te gek.
Het meest verrast was ik door Cee Lo Green. Je zou verwachten dat hij als rapper met zijn krankzinnige uitdossingen een stoere gozer zou zijn, maar niets bleek minder waar. Cee Lo is een ontzettend gevoelige jongen die regelmatig een traantje wegpinkt bij de repetities en shows. Hij heeft ook grote moeite met het geven van kritiek op de deelnemers.
De kwaliteit van de kandidaten is belachelijk hoog. Ik heb geen flauw idee wie de finale gaat winnen, want wat mij betreft waren alle kandidaten in de halve finale fantastisch. De achtergrond van de kandidaten wordt ook enorm gedramatiseerd, terwijl dat niet eens nodig is. Een van de finalisten zat vroeger met Britney Spears, Justin Timberlake en Christina Aguilera in the Mickey Mouse Club. Een afgevallen kandidaat leefde met zijn dochter in een auto omdat hij geen geld meer had. Een andere kandidate is haar vader onverwachts verloren tijdens de show. Bijkomend punt is dat haar coach drie weken later zijn eigen vader verloor. Weer een andere kandidaat is HIV-positief en heeft en paar jaar in de bak gezeten. Over de Amerikaanse droom gesproken. Trek maar open die bak met tranen.
Kortom, ook in de VS is The Voice een groot succes. John de Mol mag er trots op zijn om weer een wereldwijd format te hebben bedacht. Ik kijk inmiddels alweer uit naar America’s got talent waar Howard Stern in de jury komt. Ik ben benieuwd of Howard Stern nog een beetje ruimte laat voor de kandidaten in die show.
Vliegende Radiowereld Reporter #109
PS Mocht je overigens nieuwsgierig zijn naar The Voice, dan is er een uitgebreide serie vodcasts te vinden via iTunes. Daarin voorbereidende interviews met de coaches, en alle ‘last-chance’ liedjes van de kandidaten. (VRR)
Lees meer columns
