Het is Chet Faker nog steeds niet helemaal duidelijk hoe zijn muziekcarrière zo snel van de grond is gekomen. “Ik heb nog geen tijd gehad om terug te kijken.”
Het is Chet Faker nog steeds niet helemaal duidelijk hoe zijn muziekcarrière zo snel van de grond is gekomen. De Australiër werd in 2011 ineens wereldberoemd met zijn cover van Blackstreets No Diggity, waarna hij een ep uitbracht en de wereld rondreisde nog voor zijn debuutplaat was verschenen. “Dit is nu al drie jaar aan de gang. Ik heb nog geen tijd gehad om eens rustig terug te kijken op alles wat er is gebeurd”, vertelt de muzikant aan Novum Nieuws.
“Ik heb heel veel geluk gehad, er zijn niet veel artiesten die een wereldtoer doen naar aanleiding van een ep, laat staan hun eerste ep”, beseft Chet Faker, wiens artiestennaam een verbastering is van de naam van een van zijn muzikale helden, Chet Baker. “Het is raar. Mensen vragen me wel eens: welk advies zou je geven aan beginnende muzikanten? Maar hoe moet ik dat weten? Het eerste wat ik ooit uitbracht ging meteen viral.”
Ondanks zijn geringe ervaring was Chet Faker vol zelfvertrouwen bij het maken van zijn eerste album, Built on Glass. Die plaat kwam in april uit. “Mensen vroegen me of ik druk voelde, maar dat was totaal niet zo. De ep die ik had gemaakt was cool, maar slecht: het was een bij elkaar geraapt zootje. Dus stel je voor dat ik iets zou maken waarvoor ik écht m’n best zou doen. En dat heb ik gedaan bij dit album”, zegt hij over Built on Glass. “Het feit dat mensen die ep fantastisch vonden gaf me zo veel vertrouwen, omdat ik wist dat ik veel beter kon.”
Hoewel Chet Faker geniet van het artiestenbestaan is het volgens hem ook hard werken. “Ik ben de afgelopen twee maanden niet thuis geweest. Ik sta om 10.00 uur op, stap in het busje, rijd naar een andere stad. Daar heb ik even vrije tijd voor ik het podium op moet. Kort na de show ga ik slapen en zo gaat het maar door. Je hebt geen sociaal leven”, aldus de Australiër, die vrijdag in Bitterzoet speelde, maandag op het Bevrijdingsfestival in Groningen staat en in augustus op Lowlands te vinden is.
Toch is het het allemaal waard, vindt Chet Faker. “Het is als die Griekse mythe van Sisyphos, die een steen tegen een berg omhoog moest duwen. Wat ik daarmee wil zeggen: je moet altijd hard blijven werken. Maar ik doe waar ik van hou.”
[NOVUM]
