Tommy Wieringa alleen aan oppervlakte ijdel

Tommy Wieringa heeft geen last van zijn ijdelheid. “Ik zorg dat mijn jasje goed zit. Je merkt het volgens mij niet in mijn werk”, zegt de schrijver.

Tommy Wieringa vindt zichzelf wel ijdel, maar niet zo ijdel dat hij er last van heeft. “Natuurlijk ben ik ijdel, maar dat is slechts oppervlakkig”, zegt de schrijver van Een Mooie Jonge Vrouw, het Boekenweekgeschenk van dit jaar, tegen Novum Nieuws. “Ik zorg dat mijn jasje goed zit. Je merkt het volgens mij niet in wat ik schrijf.”

Met zijn glad geschoren hoofd en knappe colbertjes wordt Wieringa vaak omschreven als iemand die aandacht besteedt aan zijn verschijning. Ook is hij niet bang om in een gesprek zijn ruimte in te nemen. Hij kiest zorgvuldig zijn woorden en laat af en toe een stilte vallen in zijn antwoorden, zodat hij goed kan formuleren wat hij denkt.

Centraal in Een Mooie Jonge Vrouw staat een wat oudere man die valt voor een vrouw van veertien jaar jonger. De novelle gaat over de vergankelijkheid van het bestaan en het verval van het menselijk lichaam.

De in 1967 geboren Wieringa weet waarover hij schrijft, maar is tot nu toe gevrijwaard van ernstige lichamelijke kwaaltjes. “Ook ik word ouder, dat hou je niet tegen”, zegt hij nuchter. “Maar ik ben goed in vorm. Het is nog geen probleem.”

Zijn ego werd gestreeld, zo biecht hij op, toen hij werd gevraagd om het Boekenweekgeschenk te schrijven. “Het was een enorme eer. Natuurlijk was het dat. Als dit niet eervol is… Boekenweekgeschenken lees ik al zolang ik literatuur lees. Ik heb er een heleboel staan in mijn boekenkast.”

IJdel is één ding, egocentrisch weer iets anders. Toch weet Wieringa dat ook dat bij de persoonlijkheid van een schrijver hoort. “Een schrijver is per definitie op zichzelf aangewezen”, legt hij uit. “Wat hij zoekt, vindt hij niet in gemeenschap met anderen. Hij moet het allemaal zelf doen, alleen.”

Dat trekt wel eens een zware wissel op de sociale contacten. “Elke schrijver heeft wel vrienden of familieleden geschoffeerd door ergens niet bij aanwezig te zijn”, zegt Wieringa. “Een schrijver moet soms met geweld zorgen dat hij alleen kan zijn.”

Toch weet Wieringa heel goed waar zijn grenzen liggen, en respecteert de mensen met wie hij samenwerkt ten volle. Zo heeft hij bijvoorbeeld geen behoefte om zich tegen de problemen van de illegale boekverspreiding op internet aan te bemoeien.

“Ik ben er voor de productie”, zegt hij kort. “Ik ben een maker. Anderen moeten zich maar met de technische aspecten bezighouden. Natuurlijk ben ik geïnteresseerd in nieuwe manieren om boeken te presenteren, maar niet meer dan in bijvoorbeeld dammen of mandenvlechten.”

De Boekenweek wordt vrijdagavond afgetrapt met het Boekenbal, dat traditiegetrouw plaatsvindt in de Stadsschouwburg in Amsterdam. De Boekenweek duurt tot en met 16 maart.

[NOVUM]