Sterren dansen op het IJs – 2007

Als een tv-programma een dikke anderhalf miljoen kijkers trekt, dan is het tijd dat Radio.NL er ook maar eens een kijkje gaat nemen. En dus togen we naar Hilversum op zoek naar de ‘Sterren op het ijs’. Gelukkig was de studio zo gevonden, want het MediaPark staat vol met borden – die daar overigens de hele week staan.

Bij de ingang stonden Bossche bollen klaar voor het hele publiek ter ere van de verjaardag van finale-kandidaat Geert Hoes.

Zinloos feitje: in Den Bosch heten Bossche bollen gewoon chocoladebollen. Dat ze uit Den Bosch komen weet iedereen toch wel.

In de foyer werd het publiek duidelijk gemaakt dat de tribunes aan een kant van de ijsbaan in een Sita- en een Geertgedeelte gesplits waren.

Na de opening van de studio stroomden de stoeltjes snel vol. Aan de ene kant van de baan zoals gezegd de Geert-fans aan de linkerkant, en de Sita-fans aan de rechterkant. De jury zat in het midden, en achter de jury kwamen de afgevallen kandidaten te zitten. En natuurlijk zaten de families van de finalekandidaten op de voorste rij van ‘hun’ vak.

De andere kant van de baan was ingericht voor andere mensen zoals de SBS-directie, BN-ers en sponsorzitjes. Van de bekende Nederlanders was trouwens alleen Klaas Wiltink (die ook ooit meegedaan heeft) zelf komen opdagen. De rest had gewoon zijn kaartjes weggeven aan familie of vrienden.

Ook was er aan deze kant veel plaats voor mensen die kaartjes via een sponsor gekregen hadden. Aquafresh, Goodyear, Sky Radio, je kunt het zo gek niet bedenken.

Sky Radio was van de sponsoren het meest prominent aanwezig. De luisteraars van Sky Radio hadden namelijk de muziek van de finaleküren bepaald. Voor Geert Hoes was dat ‘This Love’ van Racoon geworden, en voor Sita Vermeulen werd het ‘Private Dancer’ van Tina Turner.

Vlak voor de uitzending worden nog de laatste handelingen uitgevoerd. Een medewerker poetst de laatste stofjes en vingerafdrukken van de monitoren van de jury-leden. Ook de bank van presentator Gerard Joling ligt er spik en span bij.

In een hoek van de studio, naast de tribunes zit een technicus half in de rook het draaiboek nog eens goed te bestuderen zodat alles goed gaat met alle bewegende camera-shots.

Inmiddels nadert het tijdstip van de uitzending snel. Het publiek wordt opgehitst door een floormanager (links) en vrolijke muziek van Jan Smit, Frans Bauer en natuurlijk Gerard Joling. Het publiek moest zo hard klappen dat iedereen thuis ging balen dat ze er niet bij waren.

Ook verdwijnt de kille witte belichting die vervangen wordt door de vrolijke kleurtjes die tijdens de uitzending de show zo’n lekker warm en spectaculair gevoel geven. De show zelf begint met twee enorme doeken van Sita en Geert, terwijl presentatoren Nance en Gerard Joling onder een cylindrisch doek verstopt staan.

In de pauze, tussen de show zelf en de uitslag, kon het publiek zijn benen even strekken in de foyer. Daar werd het publiek getracteerd op een hapje en een drankje op kosten van een Hilversums hotel. Intussen oefenden de schaatsers van Holiday on Ice alvast voor hun kür in het laatste deel van de show.

Na de pauze, waarin op SBS het programma ‘Groeten terug’ werd uitgezonden, en zo handig veel kijkers kreeg toegespeeld door het ‘doorkijkeffect’, was het tijd voor de bekendmaking van de winnaar.

Op het ijs kwamen de finalisten bij Nance en Gerard Joling staan, en om te zorgen dat de toegestroomde fotopers het moment van de bekendmaking niet zou missen, was speciaal voor hen een stukje rood tapijt op het ijs aangelegd, omringd met een keurige hekstructuur zodat ze in hun enthousiasme niet het ijs zouden oprennen.

De bekendmaking van de winnares ging gepaard met lekker veel vuurwerk om de baan.

Na de uitzending werd het alsnog een grote bende op het ijs omdat de pers alsnog het ijs bestormde om ‘het beste plaatje’ van de winnares en verliezer te schieten. Natuurlijk ontbraken de camera’s van de diverse shownieuwsprogramma’s niet.

Terwijl de studio leegstroomde gingen Geert en Sita nog met een hoop fans op de foto. De bende op het ijs is goed zichtbaar. Ach, er hoeft toch niet meer op geschaatst te worden.