Jawel, het is gelukt hoor. Nadat uw voormalig 3FM reporter al ooit zijn eerst plaatje allertijden op 3FM instartte (wie kan dat zeggen?), heeft hij nu zijn Amerikaanse tv debuut gemaakt. Echt waar. En geheel in Amerikaanse stijl kan ik het bewijs daarvan niet onthullen omdat het zich op een ‘undisclosed location’ bevindt. Zo ‘undisclosed’ dat ik niet weet waar. Anders gezegd. Ik had het opgenomen, maar het tivo systeem (van de digitale sateliet tv) heeft de boel weer gewist omdat Joe Millionair opgenomen moest worden…..
Wat?, wie?, waar?, waarom? vraagt u zich natuurlijk af. Welke sukkel laat nu een onbelangrijk Nederlands columnkriebelaartje op de nationale tv, bij uitzendingen soms twintig miljoen kijkers hebben. Da’s 1 kijker per 2.5 $ dollar die je bij elkaar liegt als Joe Millionaire.
Die 20 miljoen van Joe staan trouwens in geen verhouding tot de slordige 80 miljoen kijkers die de superbowl had, maar ja, dat is dan ook het best bekeken jaarlijkse ‘one event’ sportfestijn. Klinkt ingewikkeld, maar dat betekent dat er geen jaarlijks sportevenement is, dat maar 1 onderdeel heeft en beter bekeken wordt. Sasha de Boer van de NOS zei zelfs dat er wereldwijd zelfs 800 miljoen kijkers zouden zijn. Dat lijkt me een nul teveel, maar van Sasha kan ik veel hebben.
Het lijkt of ik weer zoals altijd aan het afdwalen ben, maar je zou het ook ‘spanning opbouwen’ kunnen noemen.
Terug naar Uw Reporter op tv. Geen 20.000.000 kijkers dus. Wel een show die na drie uur onmiddellijk herhaald werd. Dat is vrijwel standaard hier met alle nieuwsshows.
In Nederland wordt er geklaagd als er in de zomer wat herhalingen op prime-time zijn. Jullie weten niet hoe gezegend jullie zijn.
Of je nu naar de avondprogrammering van M$NBC, FOXNEWS, CNN 0f CNBC kijkt, het zal je opvallen dat de programmering tussen 18 en 21 uur verdacht veel lijkt op die tussen 21 en 24 uur.
Dat komt door het tijdsverschil tussen de oost- en westkust hier: drie uur. Uit gebruiksgemak worden de meeste van die nieuwsshows dus ‘live’ aan de oostkust opgenomen en netjes op prime-time uitgezonden. Als dan hier aan de oostkust prime-time zo’n beetje afgelopen is, dan begint
prime-time aan de westkust. En dan wil je natuurlijk weer diezelfde goeie programma’s laten zien. Dus herhaal je de boel gewoon. Er is toch niemand die langer dan drie uur ’s avonds naar een van die kanalen kijkt.
En als je denkt dat het alleen de nieuwskanalen zijn, die veel herhalen, dan heb je het mis. Er worden dagelijks namelijk nog steeds minstens een stuk of vier vijf Seinfeld afleveringen uitgezonden. Idem voor Friends. En alle andere succesvolle series. MASH, Cosby, Family Ties, noem ze maar op. Maar ok, da’s ouwe goeie troep. En bovendien is het altijd in de vooravond. Is waar.
Ook Joe Millionaire wordt gewoon keihard herhaald. En niet ’s nachts. Of ’s middags. Nee hoor gewoon prime-time. Als je maandag de boel gemist hebt tussen 21 en 22, dan kun je donderdagavond je hart ophalen. Tussen 20 en 21. Heel simpel. Waarom nieuwe tv maken als je reclame tussen een ouwe show kunt verkopen? Het gaat per slot van rekening gewoon om geld verdienen.
Ik hoop dat de spanning inmiddels flink is opgebouwd, want ik ga nu toch echt vertellen wat er aan de hand was.
Een van de nieuwsshows heeft namelijk bedacht dat het wel eens leuk zou zijn om een ‘college tour’ te doen. Er zijn genoeg universiteiten en hogescholen hier die de moeite zijn om te bezoeken, en op die manier wordt je als presenator populairder bij studenten en misschien kijken er zo wel weer een paar mensen. Een bijkomend voordeel is dat het station waarop dit programma wordt uitgezonden MSNBC heet. Ofwel Microsoft-NBC. Dus je kunt nog mooi wat M$ Suckware uitdelen aan de studenten voor de show.
In Nederland zou dat trouwens ook niet snel gebeuren want ja, we hebben maar zestien (of zo) universiteiten. Alhoewel, als je alle hogescholen ook meeneemt, dan kom je nog ergens. Dit is een van de vele spraakverwarringen die tussen het Engelse en Nederlands bestaan. ‘College’ betekent hier zowel hogeschool als universiteit. Dwz, het verschil bestaat niet. Je hebt goeie ‘colleges’ en die kun je vergelijken met universiteiten in Nederland, en je hebt minder prestigieuze ‘colleges’ en die kun je dan vergelijken met wat wij hogescholen noemen.
Deze week was dus besloten om neer de strijken in de meeste prestigieuze universiteit van de hoofdstad van de Verenigde Staten: Georgetown University, ouder dan het land en de stad, dus wat wil je nog meer.
Toevallig werkt uw reporter in diezelfde universiteit. Het prestige zit in het slop, ik weet het. Het lijkt Delft wel. Maar ondertussen kon ik op vertoon van zijn medewerkerskaart zo de grote aula inlopen (prachtige zaal trouwens) om daar de uitzending bij te wonen.
De deuren van de zaal gingen om half acht open, terwijl de uitzending pas om negen uur was. Dat leek me wat vroeg en dat was het ook. Er was echter genoeg om naar te kijken. Er moest nog ff snel wat suckware uitgedeeld worden, er moesten wat studenten met slimme vragen gevonden worden (best lastig) en alle apparatuur moest nog ff gecheckt worden.
Een half uurtje voor de uitzending kwam de stage manager, of whatever ze was, op en moesten we gaan oefenen met klappen. Da’s namelijk geen standaardvak hier op de uni, en dus moet daar even een kwartiertje in geoefend worden. De motivatie is natuurlijk dat je als Georgetown studenten wel als meest luidruchtigste publiek bekend wil staan.
Ongeveer een kwartiertje voor de uitzending kwam Chris Matthews op, die lekker een thuiswedstrijd speelde, want de show komt altijd al uit Washington, DC. Zijn vrouw doet het ochtendnieuws op een van de lokale kanalen, dus de familie zit in het nieuws. Dochterlief was er ook, en nou ja, euh, daar valt niks spannends over te vertellen. Het is niet altijd feest.
Chris vertelde wat flauwe grappen, en stelde wat instinker triviant vragen. Speel even mee:
Wat is de meest zuidelijke staat van de VS?
Wat is de meest noordelijke staat?
En wat is de meest westelijke staat dan?
Nee, mis. Niet Hawaii. Denk ff verder.
De goeie antwoorden staan onderaan.
Vlak voor de uitzending werden nog ff de teasers en de cluster-busters opgenomen. Dat zijn de enorm korte spotjes die vlak voor het programma en tussen de commercials uitgezonden worden. Er grappig om te zien. Hoe een rustige vent als Chris du moment kan veranderen in een grote schreeuwlelijk. En hoe hij de presentator van het voorgaande programma bedankt zonder ooit met hem in contact te staan. Op tv lijkt het echter alsof ze mekaar succes wensen met hun show. ‘Dank je Phil, zometeen in het programma etc’
Cluster-busters zijn de nog kortere spotjes die tussen de commercials zitten. Je moet de kijkers wel vasthouden bij een lang reclameblok. Als kijker is het wel weer fijn, want als je zo’n cluster-buster ziet, weet je dat je rustig NOG een plaspauze kan inlassen want de reclame duurt nog ff.
Over het programma zelf zal ik het niet hebben. De gasten waren twee generaals buiten dienst die in de Golfoorlog gevochten hadden, en nu ik eens gedwongen werd te luisteren naar de lui was het toch aardig te zien dat die lui helemaal zo gek niet zijn. Of zou het zijn dat propaganda een stuk geloofwaardiger is als je de mensen in het echt ziet. Of misschien let je gewoon meer op als je niet steeds in beeld door allerlei nieuwstickers – die rollende nieuwsbalken – afgeleid worden. [Noot voor de NOS: jullie moeten je link naar je ticker in je Nieuwssite updaten]. Kaal is het trouwens wel, zonder al die poespas.
Peter Arnett was er ook. Da’s die CNN reporter die tijdens de Golfoorlog in Bagdad zat. Het belangrijkste nieuws over hem is dat ‘ie een vetkwab geworden is. En dat ‘ie in het echt nog veel lelijker is dan op tv. Ik kan het weten want ik liep ‘m bijna omver toen ik na de uitzending naar buiten liep. Dat was schrikken. Veel zinnigs kwam er verder niet uit hem.
Wat me eigenlijk het meeste opviel is hoe verschrikkelijk veel reclame er in zo’n programma zit. Ik heb al eens uitgelegd dat een programma van 1 uur eigenlijk maar zo’n 49 minuten duurt. Er zijn zes blokjes van ongeveer zeven minuten en dan zijn er nog twee van samen zeven. Het uur wordt verder volgemaakt door het korte nieuws op het hele en halve uur en reclame. Blijft er nog 7 minuten reclame over om het uur vol te maken.
Als je echter in een zaal zit en iedere keer moeten wachten tot de reclame is afgelopen duurt het verschrikkelijk lang. Zeker als er ook nog zo’n kort nieuws blokje bij zit. Pffff.
Verrassend genoeg doen de gasten en presentator niet zoveel tijdens de reclame. Blijkbaar is zo’n programma genoeg van te voren doorgesproken dat er geen echte spontane uitbarstingen meer zijn. ‘Spin’ noemen ze dat. Alles van tevoren doorspreken. En blijkbaar kennen ze elkaar ook goed genoeg, of juist helemaal niet, zodat ze elkaar niks te vertellen hadden.
De vragen uit het publiek werden handig beantwoord of prachtig ontweken. Na het stellen van de vraag werden de studentjes gelijk afgevoerd, dus weerwoord hadden ze niet. Dat gaat trouwens altijd zo hier met persconferenties. Iedere journalist krijgt een of anderhalve vraag, dus moeilijk kun je het niemand maken. Vrije pers heet dat. Iedereen krijgt een kans. Niet alleen de publieke omroepen op vrijdagavond.
De student die vroeg waarom Israël niet aangevallen werd voor het negeren van veel te veel VN resoluties werd met gehoon ontvangen en Chris was zo beledigd door die vraag dat hij een andere student het politiek correcte antwoord liet geven.
Een listig trukje van Chris was nog toen hij vroeg hoeveel mensen tegen de oorlog waren (kleine meerderheid), en hoeveel voor (kleine minderheid dus). En toen vroeg hij hoeveel van die voorstanders ook bereid waren echt iets te doen. ……………. Jawel, slechts drie man bleven staan. Daarna kwam de vraag aan een van de generaals of de oorlog wel gewonnen kon worden als er maar zo weinig mensen bereid waren hun handen uit hun mouwen te steken. Beetje laf toch, oorlog willen maar niks willen doen. De generaal kon daarop weer mooi antwoorden dat de VS een geweldige reserve heeft (je werkt dan een week per maand voor defensie) die vrijwel onuitputtelijk is.
Wat ik eigenlijk het interessants vond is hoe zo’n uitzending gemaakt wordt door een groot aantal mensen die allemaal redelijk alleen en afgezonderd van mekaar werken. Toen Chris opkwam moest ‘ie bijvoorbeeld zijn microfoontjes en oortjes nog in doen. Dat werd voor hem gedaan door een technicus, maar Chris trok zich er ook helemaal niks van aan. Hij stond die flauwe grappen te vertellen en liet die technicus gewoon zijn gang gaan en in zijn broekzakken zitten om alle zendertjes te verstoppen. Even later moest ‘ie even passen om te kijken hoe zijn shot zittend in zijn stoel was, en stond er braaf iemand bij om zijn stoel te verzetten tot het goed was. Ook hier trok Chris zich niks van aan.
Ik denk niet dat dat uit arrogantie is. Maar gewoon omdat het dingen zijn waar hij zich geen zorgen over hoeft te maken. Die technicus is er voor de zendertjes en om die stoel in beeld te zetten en daar hoeft Chris zich dus gewoon geen zorgen over te maken. Hij moet zich juist even ontspannen, of juist concentreren om te vlammen tijdens de uitzending, wat ‘ie maar wil. Maar zich zorgen maken over zendertjes, nee dat zit niet in zijn pakket. Daar zijn andere mensen voor.
Hetzelfde geldt voor de tijd van de blokjes. Ik heb geen klok gezien, maar het viel me wel op dat zijn stage manager veel signaaltjes had waar hij blind en snel op reageerde. Natuurlijk zijn de blokjes ongeveer op tijd ingedeeld, maar over de exacte duur hoeft hij zich ook geen zorgen te maken. Daar is de stage manager voor.
Als laatste wil ik nog de spotjes en cluster-busters (ik vind dat een leuk woord) noemen. Die werden in een keer opgenomen. Een paar minuten voor de uitzending. Denk daar ook even over na. Binnen een minuut of vijf moet dus het eerste teasertje van Georgetown opgestuurd worden naar M$NBC central, daar moet iemand ff het liedje eronder plakken en de grafics regelen, en dan hup moet het vast ergens anders heeft alwaar het spotje in de commercials gezet moet worden. Daar zijn ook een paar man hard aan bezig.
Al met al een leuke ervaring. Misschien ga ik binnenkort maar eens bij Crossfire kijken. Da’s een CNN programma dat op the George Washington University hier om de hoek wordt opgenomen.
Verwar die twee trouwens niet, Georgetown en the George Washington University. Vinden beide partijen niet leuk. Georgtown studenten grappen altijd dat GW (Djzee-Dabje, de afkorting van ’the George Washington University’ die iedereen gebruikt, want zeg nou eerlijk, ’the George Washington University’ krijg je je bek niet uit) staat voor GGeorgetown WWishlist. Hihi. Arrogante snobs hier. Net weer Delft.
Oh ja, hoe heette het programma waar ik te gast bij was dan? Hardball. Had ik dat eerder moeten vertellen? Nee toch. Is helemaal niet belangrijk.
Vriendelijke groet,
Jasper
Uw Vliegende Radiowereldreporter, die snel moet stoppen omdat Joe Millionair begint over vijf minuten. Ik ga u daarvan over een paar weken nog van op de hoogte houden, want ik ben nog van slag over de aflevering van vorige week. [Update 1 uur later: Joe heeft zijn fout van vorige week ingezien]
Antwoorden:
Zuid: Florida
Noord: Alaska
West: Alaska (kijk maar op de kaart)
Mocht je alle antwoorden goed hebben, dan heb je bij deze twee weken gratis Radiowereldnieuws gewonnen.
