Dit is het tweede deel van een korte serie podcastcolumns over ’the Colbert Report’. In het vorige deel hebben we Stephen Colbert, de maker van het programma, uit horen leggen hoe het programma een satire is op alle groteske kanten van alle serieuze nieuwsprogramma’s. Vandaag gaan we wat dieper in op een paart items die vaak voorbij komen in ’the Colbert Report’.
Maar eerst kijken we even naar de manier waarop omgegaan wordt met het nieuws in ’the Colbert Report’. Natuurlijk is dat niet serieus. Stephen heeft een eigen woord voor bedacht: truthiness.
“Truthiness is wat je wilt dat de feiten zijn, in plaats van wat de feiten echt zijn. Wat een goed antwoord lijkt, in plaats van wat de realiteit is.”
Ofwel: het gaat niet om de feiten, maar om wat je wil dat de feiten zijn. Een voorbeeld is Irak:
Als je erover nadenkt is Irak natuurlijk een totale ramp. Maar diep van binnen voelt het wel lekker dat die zak van een Saddam eindelijk in de bak zit.
En daar gaat het om!
Iedere uitzending met ’the Wørd’. ‘Stephen, leg eens uit hoe dat gaat met ’the Wørd’.
“In het onderdeel ’the Wørd’ doe ik iedere dag een kort opstel over het woord van de dag. Het grappige is echter dat ik naast me in beeld een soort kladblokje heb waarop de belangrijkste punten worden samengevat. Dat zie je wel vaker op tv. De lol is nu echter dat mijn kladblokje af en toe terugpraat, door mijn stellingen in twijfel te trekken of tegen te spreken.”
Stephen imiteert hier Bill O’Reilly die iedere dag begint met ’the memo’ waarin hij in een minuut zijn mening geeft over een nieuwsonderwerp, en naast hem in beeld de boel netjes wordt samengevat in korte bullit points.
Stephen heeft ook ontdekt dat de camera onweerstaanbaar is voor mening congreslid. Zo is hij bezig met een 435-delige serie waarin hij ieder lid van het Huis van Afgevaardigden wil interviewen. En hij stelt ze de meest belachelijke vragen, zoals:
In Ohio zijn 22 astronauten geboren. Wat is er mis met Ohio dat zoveel mensen uit die staat van de wereld proberen te vluchten?
En nog een ander stukje, waarin Bill O’Reilly figureert. Hier interviewt Stephen een congresslid over hoe het toch komt dat er arme mensen waren in New Orleans die geen geld hadden om een buskaartje te kopen om de stad uit te vluchten. O’Reilly wist het wel
“Mevrouw, Bill O’Reilly zei dat de nasleep van Katrina in de geschiedenislessen moest worden opgenomen omdat het duidelijk aantoont dat als je je best niet doet op school, je arm wordt, en dat je dan op een gegeven moment op een symbolisch dak komt te staan waarbij niemand je komt helpen. Hoe komt het toch dat die mensen niet naar school gingen?”
Vervolgens ontspint zich een hele welles-nietes discussie of ‘die mensen’ wel of niet naar school gegaan zijn. Het congresslid sputtert natuurlijk tegen want die hele stelling is complete onzin, maar Stephen houdt vol, want O’Reilly heeft het toch echt gezegd!
Let er hierbij op dat deze interviews niet nep zijn. Stephen reist hier echt voor naar Washington, en interviewt echte congressleden. Hoe ben je eigenlijk op het idee gekomen voor dit item?
“We wilden graag belangrijke politici als gast hebben, maar de persoon die onze gasten regelt zei dat we nooit iemand zouden kunnen krijgen…. Op onbekende congressleden na. Want die staan te springen om een stukje aandacht. En toen hebben we het item ‘Leer je congreslid kennen’ daaromheen bedacht. En het werkt nog steeds. De enige mensen in Washington die met ons willen praten zijn onbekende congresleden.”
Maar nemen die mensen je serieus als je komt voor een interview?
“Nou, die mevrouw van net had al wel een aflevering op tv gezien. Ik weet eigenlijk niet wat ze verwachtte, maar we deden in ieder geval iets dat ze niet verwacht had. Uiteindelijk vond ze het allemaal wel grappig, en hebben we naderhand elkaar hartelijk de hand geschud. Het is grappig hoe veel politici toch wel een bepaald gevoel voor humor hebben met dit soort dingen.”
Tot slot van dit deel nog een losse observatie van fake-news-anchor Stephen Colbert. Hij kan werkelijkheid en fictie moeilijk uit mekaar houden. Dóór mekaar haalt hij ze echter nooit.
Stephen is terecht blij met het einde van de tv serie ’the West Wing’. Dat is een zeer succesvolle tv-serie over het leven in de westvleugel van het Witte Huis waar de fictieve president Bartlett en zijn staf werken. De serie werd medegeschreven door mensen die in het echte Witte Huis hadden gewerkt, en gaf dus een mooi kijkje achter de schermen van de politiek in Amerika. In Nederland wordt de serie op een onmogelijk tijdstip uitgezonden door RTL-4.
Stephen vond het maar een rare serie. En dus is hij blij dat het afgelopen is. Stephen heeft donders goed door heeft dat het om fictie gaat. Gatfer, een democratische president. Wanneer was dat voor het laatst waar? Hij vindt het maar grote ‘wat als de nazi’s gewonnen hadden’ alternatieve geschiedenis onzin. Maar Stephen is wel een echt Amerikaan want of je het nu wel of niet eens bent met president Bartlett, hij is en blijft de tv president, en de tv-president verdient tv-respect.
Er is echter een manier waarop deze vreemde democratische tv-president mooi de geschiedenisboekjes in kan. Presidenten in de VS delen namelijk in de laatste dagen van hun presidentschap altijd een paar graties uit aan wat criminele die zeg maar ‘per ongeluk’ veroordeeld zijn. En Stephen weet nog wel een schandalige misveroordeling in tv-land.
“In 1972 werd een top-team van commando’s door een militaire rechtbank veroordeeld voor een misdaad die ze niet gepleegd hadden. Ze ontsnapten snel uit een strengbeveiligde gevangenis en verdwenen in de onderwereld van LA. Tot op de dag van vandaag worden ze nog steeds gezocht door de overheid. Ze overleven door te vechten voor het goede.”
Als je het nog niet geraden hebt, Stephen wil gratie voor The A-team!
Tot zover deel 2 van een korte serie podcast over ’the Colbert Report’. Binnenkort deel 3, waarin we bekijken hoe Stephen echte gasten interviewt in zijn fake-nieuwsshow.
Vriendelijke groet,
Jasper
Uw Vliegende Radiowereldreporter
PS Deze column is ook als podcast te horen. Klik hier om hem te downloaden, of voeg radio.nl/podcast toe aan je podcastprogramma.
