Dit is het vierde en laatste deel van een vierdelige podcastcolumnserie over commerciële Amerikaanse nieuwsradio. Het eerste deel ging over weer en verkeer: ’traffic and weather together’. Het tweede deel ging over het bombardement aan korte nieuwsberichtjes dat je daadwerkelijk op je afgevuurd krijgt. Het derde deel ging over de vele commercials die tussen het nieuws, weer en verkeer gepropt worden. In dit laatste en vierde deel knopen we de laatste losse eindjes aan mekaar die niet meer in de andere drie delen pasten: tuinieren op zondagmiddag, sportnieuws en Paul Harvey.
In de podcasts laten we ook nog flink wat fragmenten horen van commerciële nieuwsstations van de west- tot de oostkust: KFWB en KNX in Los Angeles, WBBM en WGN in Chicago, WTVN Columbus, WTOP Washington en WINS New York.
Dus download die podcast snel via de link onderaan de column, of abonneer je via radio.nl/podcast.
Tuinieren op zondag
Bij het opnemen van de fragmenten voor deze podcastcolumnserie ben ik een keer van mijn stoel gevallen, en dat was toen ik op een zondagmiddag in een tuiniershow viel. ‘Hij heeft een hark, een handharkje, en een tuinslang. En maar een van de drie bezorgt hem problemen’ was de slogan van het programma. Vertaal dat in het Engels en dan klinkt het een stuk schunniger.
Maar wat misschien nog wel schokkender is, is dat het best beluisterde station in Chicago het zich op zondag kan veroorloven om twee uur lang over tuinieren te praten. In Nederland is 538 marktleider. Kun je je het voorstellen? In plaats van WeekendRick lekker tuinieren? ……. Alhoewel, met boer Teun kan dat best.
Sportnieuws
Dan sportnieuws – het is al een paar keer zijdelings ter sprake gekomen. Ook sportnieuws is heel anders in Amerika dan in Nederland omdat alle radio in Amerika lokaal is, en je dus makkelijk wat extra kunt focussen op een lokale wedstrijd door middel van een gesprekje met de coach van het lokale team.
Wat opmerkelijk is in dit fragment [download die podcast dan!], is dat je hier een listig stukje omroeppolitiek hoort. Het fragment gaat over de wedstrijd tussen Ohio State en Bowling Green. Ohio State is het lokale team, maar Bowling Green ligt nog dicht genoeg in de buurt dat het lokale station van daar ook hier in Columbus te ontvangen is. En laat dat station nu net een zusterstation zijn van 610 WTVN. En dus wordt dat station genoemd, en niet het ‘lokale’ station dat de wedstrijd laat horen met presentatoren die juichen voor het ‘lokale’ team: WBNS-AM of FM. Het is alsof Studio Sport het advies geeft om Nederland-Duitsland maar op de ARD te kijken, omdat dat ook een publieke omroep, en ze geen zin hebben om reclame te maken voor RTL-4.
Natuurlijk schakelen stations vlak voor de aftrap ook nog ff over naar het ’tail-gate’ feestje dat jouw station bij het stadion organiseert. Net als drie anders stations, die allemaal beweren dat ze het officiële station zijn, of de beste verslaggeving, of gewoon het station van het ’team’ omdat ze de wedstrijd zelf mogen uitzenden.
Het sportnieuws hier is overigens vaak redelijk onontcijferbaar als je niet weet welke seizoen het is, en weet welke teams welke sport spelen. Teams worden of geïdentificeerd naar hun afkomst, of naar de ‘bijnaam’ die ieder team heeft. Zo heb je dus de ‘Ohio State Buckeyes’ die natuurlijk een heel ander team zijn dan de ‘Ohio Bobcats’.
Paul Harvey
Dan hebben we nog het fenomeen Paul Harvey. Zijn stijl kenmerkt zich door een zeer aparte intonatie, die je misschien het best kunt vergelijken met Polygoon-stem Philip Bloemendahl. Harvey is ook een genie op het gebied van de naadloze overgangen van nieuws naar reclame: hij doet alsof hij aan een nieuwe pagina begint.
Paul Harvery is 1918 geboren en naar eigen zeggen ‘opgegroeid in de nieuwskamers’. Hij werkt al sinds 1933 voor de radio, en woonde op Hawaï toen de Japanners daar de beruchte aanval op ‘Pearl Harbor’ pleegden, waarmee Amerika in de tweede wereldoorlog gesleept werden. Als goeie patriot trad Harvey zich onmiddellijk in dienst van het Amerikaanse leger. Na de oorlog bleek Harvey een goede nieuwsjager dat hem grote bekendheid opleverde.
In 2000 – op 82-jarige leeftijd dus – tekende Harvey een tien-jarig contract met ABC Radio voor 100 miljoen dollar. Hiervoor moet hij dagelijks om half acht ’s ochtends vijf minuten een stukkie nieuws lezen, en om half twaalf vijftien minuten. Met dat contract is hij wel op 1200 (!) stations te beluisteren. En dat zijn niet alleen nieuwsstations, maar dankzij de beperkte lengte van zijn item, ook op veel muziekstations. Buiten Amerika is Harvey op 400 Amerikaanse legerzenders over de hele wereld te horen. Samen is dat goed voor een geschatte 22 miljoen luisteraars. Niet gek voor zo’n opa-tje.
Harvey’s manier van reclame maken is natuurlijk onmogelijk in Nederland. Toch hoor je in Amerika regelmatig presentatoren en hosts in een reclameblok een product aanprijzen. Vaak hebben ze het zelf ook geprobeerd, en natuurlijk zijn ze er bijzonder tevreden over. Harvey zegt daarover: ‘I am fiercely loyal to those willing to put their money where my mouth is.’
Tot zover de vier-delige podcastcolumnserie over Amerikaanse commerciële nieuwsradio. Ik hoop dat je nu een goed beeld hebt van de snelle ADHD wereld die hier op je afgevuurd wordt als je een commercieel nieuwsradiostations opzet.
Vriendelijke groet uit Columbus, Ohio,
Jasper
Uw Vliegende Radiowereldreporter
Deze column is ook als podcast beschikbaar. Download hem hier, of aboneer je via Radio.NL/podcast.
Het eerste deel van deze serie vind je hier.
Het tweede deel van deze serie vind je hier.
Het derde deel van deze serie vind je hier.
