Een presentator van een publieke zender mag niet meer verdienen dat de minister-president. Dat is althans de mening van de kamerleden die namens ons de beslissingen in dit land nemen. In eerste instantie klinkt het allemaal best logisch. De minister-president moet het hele land besturen en de presentator bestuurt maar een klein stukje van een totale programmering. Of toch niet? Is het misschien zo dat de presentator eigenlijk stiekem ook het hele land bestuurt? En heeft de presentator misschien zelfs meer directe invloed op de burgers dan de minister-president?
In elk geval hebben deze twee beroepen wel enkele opvallende overeenkomsten. Ze worden bijvoorbeeld allebei door ons gekozen. Oké, een presentator wordt aangesteld door zijn baas. Maar vervolgens maken wij de keuze voor zijn radioprogramma. Wij kiezen voor een bepaalde zender, mede omdat de presentator ons aanstaat. Verder kunnen we constateren dat beiden regelmatig het volk toespreken. Echter, de vraag is naar wie beter wordt geluisterd. En de vervolgvraag zou kunnen zijn of ze zouden moeten worden uitbetaald naar mate er beter naar ze geluisterd wordt of naar mate ze beter presteren. Let wel, ik zeg presteren en geen presenteren. Nu wordt het ingewikkeld…
Het presteren van de presentator wordt gemeten aan de hand van de luistercijfers. Hoe beter er geluisterd wordt, hoe beter dat is voor de omroep in kwestie. En dus zou je kunnen stellen dat de geleverde prestatie dus groter is wanneer meer mensen inschakelen. Maar geldt dat ook bij de minister-president? Wanneer presteert een politicus eigenlijk goed? Want je kunt het nooit iedereen naar de zin maken en de vraag is dan natuurlijk wie er gelijk heeft op het moment dat je hem op zijn functioneren gaat beoordelen.
Maar nu even terug naar dat salaris. Een bedrag van 171.000 euro per jaar lijkt de politici dus een aardig maximum voor de radiogoden van de lage landen. Nou, daar zullen figuren als Edwin Evers, Jeroen van Inkel en Ruud de Wild niet blij mee zijn. En nu weet ik ook wel, die zitten niet bij de publieke omroepen. Maar daar zou ik aan willen toevoegen: “nu niet”. Maar je weet nooit hoe een balletje kan rollen. Ruud heeft immers al eens het commerciële 538 verruild voor het publieke BNN. Maar als die omroep geen woekerprijzen meer mag uitkeren, is een dergelijke optie natuurlijk bij voorbaat uitgesloten. Tenzij er een soort van sponsordeal gesloten gaat worden, maar ik vraag me af of dat wettelijk haalbaar is.
Dus niet alleen de regerende sterren aan het publieke firmament worden getroffen door deze maatregel, ook de grootverdieners aan de andere kant van de lijn zien hun horizon smaller worden. Maar misschien biedt dit alles wel weer nieuwe perspectieven voor de vele talenten die er momenteel rondlopen in ons land en die prachtige radio willen maken voor slechts een klein deel van dit vorstelijke salaris. Immers, laten we nu eens even kritisch zijn.
Een bedrag van 171.000 euro op jaarbasis maakt een maandsalaris van 14.250 euro. Laten we er dan even van uit gaan dat dit een bruto salaris is. En laten we even voor het gemak stellen dat ruim de helft er nog vanaf moet. Dan hou ik dus nog 7.000 euro netto over. Een knap huisje en een leuk autootje moeten natuurlijk kunnen, maar wat moet je verder met zoveel geld? De echte radiofreak zit namelijk toch het liefste gewoon in de studio te knutselen en heeft weinig belangstelling voor alles daarbuiten. Dus waarom zoveel geld verdienen? Nee, met minder dan de helft ben je ook nog prima uit de zorgen. En voor de kwaliteit van de publieke omroepen hoeven we nog niet te vrezen. Er is nog talent genoeg te vinden en het aardige van talent is nu juist dat iemand echt niet beter wordt wanneer je gaat schuiven met bankbiljetten…!
