Robin Velderman wordt op 6 augustus 1982 geboren in Deventer. Al vanaf zijn tiende is hij bezig met het maken van radio. In het begin doet hij dat vanuit zijn eigen slaapkamertje waardoor zijn publiek beperkt blijft tot zijn ouders en de buren. In 1997 kan ook de rest van de stad hem horen wanneer hij begint bij Stadsradio Deventer FM. In de zomer van 2000 gaat hij op snuffelstage bij RTV Oost en vervolgens besluit hij journalistiek te studeren in Zwolle.
– In Zwolle heb je Journalistiek gestudeerd. Vind je een dergelijke opleiding belangrijk voor een radiojock?
Nee hoor, je kunt prima zonder. Ik wilde iets gaan studeren dat met radio te maken had, en kwam dus al snel uit bij Journalistiek. Achteraf gezien had ik beter iets anders kunnen kiezen. Die studie heeft namelijk het voordeel dat het een hele brede studie is, maar dat is ook meteen het grootste nadeel. Je leert van alle vakken maar een heel klein beetje, onderwerpen worden niet echt uitgediept. Het is eigenlijk een hele oppervlakkige studie. Maar goed, ik heb een HBO-diploma, dat pakt niemand me meer af.
Wel vind ik het belangrijk dat je als DJ het nieuws in de gaten houdt, en weet wat er speelt. Maar daarvoor hoef je echt niet per sé die studie te volgen. Gewoon de krant lezen, en het nieuws op radio en tv in de gaten houden. Ook is het handig dat je daar leert hoe je teksten voor radio moet schrijven, hoe je interviews doet en de research daarvoor.
– Je hebt in de opleiding van Radio 538 gezeten. Wat leerde je daar zoal?
De basis van het radio maken. Sommige mensen zeggen dat je het vak DJ niet kunt leren, dat een DJ-opleiding daarom overbodig is. Daar ben ik het gedeeltelijk wel mee eens, je moet natuurlijk wel een bepaalde aanleg hebben. Maar je kunt het in ieder geval wel bijschaven. Er zijn enkele basisregels waaraan iedere programmamaker zich zou moeten houden. Maar er moet wel iemand zijn die je op die regels wijst. Bij Radio 538 ben ik daarin fantastisch begeleid door Wim van Putten. Hij weet je heel goed te motiveren om je eigen grenzen op te zoeken, als je eenmaal die basis beheert.
– Toen Yorin FM werd getransformeerd tot pop/rock zender moest je vertrekken. Waarom?
Volgens de nieuwe beleidsmakers zou ik niet bij de nieuwe koers passen. En eerlijk gezegd zat ik daar helemaal niet mee. Ik had voor mezelf al ongeveer besloten een nieuw jaarcontract niet te tekenen. Als ik al had kunnen blijven was dat hoogstwaarschijnlijk in de nacht geweest, en de lol was er dusdanig vanaf dat ik helemaal geen zin had om daar nog langer rond te hangen.
– Hoe was de sfeer bij Yorin FM?
Toen ik er net begon prima. Er werd veel gelachen, hard gewerkt om het station te verbeteren en iedereen ging ervoor. Maar het station had niet echt een eigen smoel, en de luistercijfers bleven rond de 3 procent schommelen. Logisch dus dat RTL besloot om een andere koers te gaan varen.
In de maanden voor de formatwijziging werd de sfeer er alleen niet beter op. Die werd eigenlijk gewoon verschrikkelijk slecht. De nieuwe mensen waren achter de schermen al bezig met de voorbereidingen voor het ‘nieuwe Yorin FM’. Terwijl de ‘oude ploeg’ overal werd buiten gehouden. Niemand wist waar ‘ie aan toe was. En daardoor ontstonden er echt verschillende kampen op de werkvloer. Dat was niet een hele fijne periode.
– Je was Eindredacteur Radio bij Novum Nieuws. Wat houdt dat werk in?
Bij Novum was ik tijdens mijn shift eindverantwoordelijk voor de inhoud van het radionieuws dat naar alle zenders word verzonden. Het bulletin wordt geschreven door de nieuwslezer en de eindredacteur samen. Maar inhoudelijk heeft de eindredacteur het laatste woord. Samen met de lezer maak je de nieuwsselectie uit de verschillende feeds waar je toegang toe hebt. Dat is bijvoorbeeld de eigen nieuwsfeed van Novum, maar voor buitenlands nieuws maakten we gebruik van persbureaus als Associated Press (AP). Als de onderwerpen waren gekozen, moest er nog een makkelijk voor te lezen bulletin van geschreven worden. En dat ieder uur opnieuw, want ’the news nevers stops’.
– Even later begon je bij SLAM!FM. Hoe was het om voor dat station te werken?
Ik zat al bij de zender in de tijd dat het nog ID&T Radio was en heb dus de hele ommezwaai naar Slam!FM meegemaakt. Wat een fantastische tijd was dat. Met een hele kleine groep hebben we een enorme prestatie neergezet. Zeker als je bedenkt wat een bak stront we over ons heen kregen. Het ‘oude’ publiek (de ID&T-fans) vond het maar niks dat we commerciëler gingen draaien. Maar aan de andere kant was er nauwelijks geld om het nieuwe publiek te laten weten dat we er waren. En daar kwamen ook alle juridische problemen rondom het ‘radio-edit’-verhaal nog eens bij. Het was echt pionieren, en soms ook keihard buffelen, maar iedereen deed dat zonder morren, omdat we echt het idee hadden met iets bijzonders bezig te zijn.
En ik kijk ook wel heel trots terug op wat we hebben bereikt. We hebben een uniek radiostation neergezet dat zich duidelijk onderscheidde van de concurrentie. En ook niet zonder succes. Toen we begonnen stonden we op 0,4 procent marktaandeel. Acht maanden later toen Slam!FM werd verkocht was dat gestegen tot 1,8 procent. En dat heeft de nieuwe ploeg nog steeds niet geëvenaard.
– Inmiddels ben je weg bij de zender. Waarom?
Volgens de nieuwe directie zou mijn ‘tone of voice’ niet bij de nieuwe zender passen. Maar dat geldt blijkbaar voor zo ongeveer iedereen die er werkte, want er hebben heel wat mensen het veld moeten ruimen sinds de overname. Ik snap het ook wel, waarschijnlijk had ik precies hetzelfde gedaan. Als je een station koopt wil je gaan werken met mensen die je zelf uitkiest, en niet met het personeelsbestand van de vorige eigenaar. Maar zeg dat dan gewoon eerlijk en ga geen lulkoekverhalen ophangen over ‘tone of voice’.
– Ondertussen was je ook stadionspeaker van voetbalclub Go Ahead Eagles. Hoe was dat?
Erg leuk, omdat ik als jochie van twaalf al iedere thuiswedstrijd op de tribune zat. Ik was dan ook al blij toen ik een paar jaar later namens Stadsradio Deventer FM de muziek mocht gaan draaien in het stadion. Na een invalbeurt als stadionspeaker werd ik gevraagd om dat voor vast te gaan doen. Dat is nu alweer zes jaar geleden. Al die tijd heb ik er met veel plezier ‘ge-stadionspeaked’.
– Je gaat naar Dolfijn FM toe. Waarom heb je die keuze gemaakt?
Toen ik jaren geleden voor het eerst hoorde van Dolfijn FM leek het me al geweldig om daar te werken. Wat wil je nog meer dan van je grootste hobby je werk maken op een tropisch eiland? En nu was ik in de situatie dat ik vrij gemakkelijk weg kon. Ik had geen vaste baan (ik heb de laatste maanden vooral freelance verslaggeving gedaan voor Radio Oost), geen eigen huis en geen vriendin. Niks dus wat me in Nederland zou houden. Als ik nu niet zou gaan, dan komt het er waarschijnlijk nooit meer van. En dan krijg ik later echt spijt dat ik niet gewoon de stap heb gezet.
– Wanneer ga je weg?
Ik heb nog geen definitieve datum. Met een Europese identiteitskaart kom je Curaçao niet binnen, dus een paspoort is in aanvraag. Pas als ik die heb kan ik een ticket boeken, maar het zal ergens in de tweede helft van september worden.
– Wat vind je het moeilijkste van het vertrek?
Het achterlaten van een vertrouwd bestaan en de mensen die daarbij horen. Ik moet straks alles weer vanaf nul opbouwen, alleen Erwin van der Bliek ken ik op Curaçao. Maar ik heb er wel alle vertrouwen in dat ik m’n draai weet te vinden bij Dolfijn FM.
– Waarom moeten de eilandbewoners naar jouw middagprogramma gaan luisteren?
Pfff, da’s altijd zo moeilijk om te zeggen. Ik ga in ieder geval mijn stinkende best doen om iedere middag een leuke show van te maken.
– Wat denk je dat het verschil gaat worden tussen presenteren in Nederland en op de Antillen?
Ik vraag me af of er wel zoveel verschil is. De basis blijft natuurlijk hetzelfde. Je staat achter een mengtafel door een microfoon te kletsen, en je probeert er een leuk programma van te maken. Alleen in Nederland kun je altijd over het weer beginnen, daar valt altijd wel wat over te zeggen. Op Curaçao ligt dat toch iets anders. En om nou iedere dag te roepen: ‘Het weer, het is vandaag zonnig, onbewolkt, droog en 31 graden’. Dat wordt ook saai op den duur, haha.
– Hoe lang ben je van plan op de Antillen te blijven?
De planning is een jaar, maar misschien bevalt het wel zo slecht dat ik met twee maanden weer thuis ben. Of vermaak ik me er zo goed dat ik er over vijf jaar nog zit. Wie zal het zeggen? Voorlopig ga ik ervan uit dat ik er voor een jaar heen ga.
– Van welke muziek hou je?
Eigenlijk vind ik alles wel leuk. Behalve de echte extreme genres als terror en hardrock kan ik best veel hebben. Thuis heb ik vaak WinAmp draaien, en dan komt er echt van alles uit, van klassiek tot dance, en van pop tot rock.
– Wat wil je in de toekomst nog doen?
Mijn droom was altijd om met radio maken de kost te kunnen verdienen. Die droom is al een paar jaar geleden werkelijkheid geworden. En eerlijk gezegd heb ik nog steeds geen nieuwe droom gevonden…