Omroep medewerkers in Hilversum zijn het zat.

Bij de publieke omroep (4200 medewerkers) zitten de cao-onderhandelingen muurvast. Reden om in februari de actiebereidheid te peilen. De georganiseerde medewerkers van Radio Nederland Wereldomroep (RNW) beten de spits af. Wat hen betreft komen die acties er wanneer de werkgevers niet overstag gaan. ‘Me laten ons niet meer intimideren, de grens is bereik’ De bonden hebben een ultimatum gesteld voor de eerste week van maart. Al moeten we een maand lang staken”, zegt Faina Isenia van de salarisadministratie, “dan doen we dat. We hebben jaren lang alleen marginale loonsverhogingen gehad. Nu zijn we het zat.” Redacteur Johan Huizing is het daar volledig mee eens. “We hebben ons veel te lang laten inpakken. Jarenlang hebben de werkgevers gedreigd met reorganisaties of inkrimping van het personeel, als we teveel loon zouden vragen. Maar er is voldoende geld en bovendien werken we al met een minimale bezetting; bij ontslagen snijden ze alleen zichzelf in de vingers. Nu moet er maar eens boter bij de vis.” Dertig uur onderhandelen brachten werkgevers en vakorganisaties geen spat dichter bij elkaar. “Dertig uur zijn we voor de gek gehouden “, zegt Luuk Voormeulen, cao-onderhandelaar namens FNV KIEM. “Werkgevers geven zó honderd miljoen uit aan leuke projecten en nieuwe gebouwen, maar het personeel komt op de laatste plaats. Voor ons is de maat vol.” Zes procent loonsverhoging voor de tweede helft van 1998 en 1999, vragen de bonden – dus met terugwerkende kracht voor 1981 De werkgevers blijven steken op 2,75 procent; omgerekend naar kalenderjaren is dat 0,9 procent voor 1998 en 1,8 procent voor 1999. Ver onder de inflatiecijfers. “En zo gaat het al jaren aldus RNWO-redacteur de Vries. ‘De marge is intussen opgelopen tot 9 procent in vergelijking tot collega’s bij dag en weekbladen. Na zoveel jaren stilstand hebben we behoefte aan een beter salaris.” Salaris is niet het enige. Demotie is een tweede heet hangijzer. Bij het vervallen van een functie of bij een vrijwillige of gedwongen overplaatsing naar een lagere functie, willen werkgevers de salarissen bevriezen Op hun kop En dan is er nog het arbeidscontract. Werkgevers willen af van het vaste dienstverband. In plaats daarvan willen ze de mogelijkheid ‘ gedurende vijf jaar flexibele contracten van tien maanden aan te bieden. Nog afgezien van het morele bezwaar van iemand dat “je het mensen niet kunt aandoen ze vijf jaar aan het lijntje te houden”, zetten omroepen hiermee de bedoeling van de nieuwe Wet Flexibiliteit en Zekerheid (Flexwet) volkomen op hun kop. Met het oog op werkzekerheid stelt deze wet dat na drie jaar tijdelijk contracten een vaste baan aangeboden dient te worden. In feite tegen beter weten in bezweren omroepen ook nog dat dergelijke medewerkers tijdens hun werkloos beid, vaak in de zomermaanden, een uitkering krijgen, maar garanties willen ze niet geven. Verder gaan ze voorbij aan het feit dat bij zulke flexibele medewerkers de betrokkenheid wel eens flink zou kunnen afnemen, waardoor ze zich flink in de nesten kunnen werken. Zolang deze drie hoofdthema’s niet goed geregeld zijn, zijn vakorganisaties bereid de poot stijf te houden. In februari is gepeild in hoeverre leden dat ook willen doen. Bij Radio Nederland Wereldomroep zijn de leden vrijwel unaniem voor actie. Redacteur de Vries: ” De discussie onder collega’s is niet dat maar wat we gaan doen. Ludieke dingen ‘met ballonnen of zo’ zien we niet zitten. Het moet iets zijn waar kijkers en luisteraars ook iets van merken. Dan kom je terecht bij live uitzendingen.” Daar is iedereen het mee eens. En uiteindelijk zou dit kunnen uitlopen op een TOTALE RADIO-OF TV STILTE (FNV)