Ergens in de nazomer van 2001 schreef ik mijn laatste bijdrage voor deze website. Tot die tijd maakte ik wekelijks tijd vrij om mijn gedachten over het medium radio op te schrijven en te delen met het lezerspubliek van de radiowereld. Trouwe lezers van mijn teksten zal het ongetwijfeld zijn opgevallen dat de bijdragen sinds oktober zijn uitgebleven. Hieraan liggen een aantal redenen ten grondslag. Om niet helemaal geruisloos uit de herinnering van deze lezers te verdwijnen, laat ik weer even van mij horen. En mogelijk vanaf nu weer in het vertrouwde wekelijkse ritme.
De belangrijkste reden voor het tijdelijk staken van mijn column is een chronisch gebrek aan inspiratie, gevoed door een gebrek aan tijd om de diverse radiostations die ons land rijk is nauwlettend te volgen. Uiteindelijk kom ik andermaal tot de conclusie dat het leven voor mij vooralsnog niet op de juiste wijze is ingedeeld. In het algemeen is het plezierig wanneer de dingen die je leuk vindt om te doen het grootste deel van je dagen vullen. Het is zo langzamerhand een publiek geheim dat het medium radio mijn hart reeds vele jaren geleden gestolen heeft. Ik zou me dus bij voorkeur dagelijks willen inzetten voor het maken van kwaliteitsprogramma’s.
De werkzaamheden die ik, onder meer als programmaleider en presentator, verricht voor de lokale omroep in mijn woonplaats, resulteren niet in een periodieke verhoging van mijn banksaldo. De activiteiten die ik naast mijn radiowerk in de loop der tijd heb ontplooid, voorzien wel in die behoefte. Echter, ze belemmeren mij in grote mate in mijn pogingen de radio alle aandacht te geven die ze verdient. Dat leidt weer tot een onbevredigend gevoel over de kwaliteit van het aldaar behaalde resultaat en dus mede tot algehele onvrede over de gang van zaken. Het werd dus weer eens hoog tijd te overwegen op welke wijze ik het tij zou kunnen keren.
Gestimuleerd door uitspraken als “wat je echt wilt, lukt je ook” en “de aanhouder wint” heb ik mij de afgelopen tijd gericht op het realiseren van enkele nieuwe projecten. Daartoe behoorde ook de opzet van een geheel nieuw radiostation. Een zender, die zou moeten gaan voorzien in een behoefte. Een commercieel opererend station dat op lokaal gebied het aanwezige gat in de markt zou moeten gaan vullen. Daarbij moet gezegd worden, dat de term “commercieel” uitsluitend bedoeld is om de structuur van het station weer te geven en niet de gedachte van “zakkenvuller” wil oproepen. Immers, de enige mogelijkheid om een station met profiel te doen opstaan op lokaal niveau, naast een bestaande publieke zender, is het starten van een commerciele omroep.
Rijk hoef ik niet te worden van radio maken. Het feit dat een groep luisteraars evenveel plezier beleeft aan het beluisteren van mijn programma’s als ik aan het maken ervan, is voor mij voldoende om gemotiveerd aan de slag te gaan. Enige realiteitszin is mij niet vreemd en derhalve is het uiteraard wel de bedoeling dat ik op den duur aan een dergelijk initiatief mijn dagelijkse boterham ga verdienen. Anders beland ik in dezelfde situatie als eerder omschreven. Het welslagen van het hele project valt of staat echter bij de gratie van de programmaraad die adviserend optreedt bij de verdeling van de kabelfrequenties. Immers, hoe verkoop je een product dat er nog niet is?
En toen was er opeens die vacature. Enige tijd geleden hier te lezen via de pagina’s van de radiowereld. Radio Nationaal zocht wegens uitbreiding van het team een presentator. Die advertentie bracht mij even in een moeilijke overweging. Wat zou ik doen? De ingeslagen weg volgen en mijn eigen plannen verwezenlijken, met een reele kans dat die op niets uitdraaien? Of een gokje wagen in de sollicitatieprocedure naar mijn droombaan bij de zender die zoveel doet voor het Nederlands product? Mensen die mij en mijn muzikale voorkeuren kennen weten dat ik mij bij het draaiformat van Radio Nationaal als een vis in het water zou voelen. Dat beide alternatieven niet verenigbaar zijn, spreekt voor zich. Ik besloot de vacature te negeren en mijn plannen verder te ontwikkelen. Vooralsnog zonder resultaat.
Verkeerde keuze gemaakt? U mag het zeggen. Hoe groot zou de kans op succes in de sollicitatieprocedure geweest zijn? Enkele weken na het verschijnen van de advertentie las ik dat Radio Nationaal een contract had gesloten met Chiel Montagne voor de presentatie van een radioprogramma. En daar kan ik niet tegenop. Chiel (ik meen dat hij in werkelijkheid Bertus heet) heeft meer ervaring dan ik en vooral meer bekendheid. Hij wordt als geen ander geassocieerd met het Nederlandse lied. Okee, ik zit inmiddels ook al 14 jaar achter de microfoon, maar ik ben er kennelijk nog niet. Of zou dat nog komen, een dezer dagen…?
Raimond Bos
presentator@hotmail.com