Giel Beelen is helemaal terug. Na conflicten met verschillende omroepen en verbanning naar de nachtelijke uren presenteert hij, sinds 3FM serious radio is, maar liefst twee nieuwe, eigen programma’s. Het (voormalige?) enfant terrible van de publieke radio mocht onlangs zelfs een Marconi Award in ontvangst nemen. Provoceren wil hij nog steeds. ‘Ik zou nooit een opmerking niet willen maken omdat ik denk: oh kut, ik word misschien ontslagen en dan kan ik de hypotheek niet betalen.’
Met zijn nieuwe programma’s is Beelen elke doordeweekse dag te horen op 3FM. Van maandag tot en met donderdag met GigaGiel en op vrijdag met Hard & Giel. Vooral in het eerste programma speelt interactiviteit een grote rol. Met veel sms’jes, telefoongesprekken met luisteraars in de uitzending en de Interactive8, een dagelijks door internetstemmers samengestelde top 8 van nieuwe muziek. ‘Dat is altijd wel mijn onderscheid geweest, dat ik heel erg mét de luisteraars het programma wil maken. Niet met een clubje in de studio van oh wat hebben we het gezellig en waarschijnlijk vindt de luisteraar het ook wel leuk. Dat is ook een constructie, maar ik probeer meer de schakel te zijn tussen luisteraars. Niet alleen maar, want ik voeg natuurlijk wel fors mijn eigen mening toe en leidt het programma in mijn eigen banen. Maar feitelijk ben ik gewoon de schakel tussen de luisteraars. Dat heb ik altijd gedaan. Omdat ik het leuk en interessant vind en het is natuurlijk aantrekkelijk voor de luisteraar, want er gebeurt altijd wel wat. Het is al snel heel echt. Dat je de radio aanzet en weet, dit is van dit moment. Dan krijg je ook echt het gevoel van: hier hoor ik bij.’
Rock ‘n roll
‘Ik vind dat je je als maker nooit blind moet staren op doelgroepen, ijkfiguren of weet ik veel wat voor marketingtermen ze daarvoor allemaal verzinnen. Je moet gewoon een leuk radioprogramma maken en bedenken wat mensen op dat moment aan het doen zijn; zitten ze op het werk, in de auto of thuis. Want het is wel heel belangrijk dat je een brug slaat. Je moet iemand in de auto bij wijze van spreken lekker maken, zodat hij als ‘ie thuis komt nog even de radio aanzet. Als je in doelgroepen in de termen van leeftijd praat, dan ben ik daar wel neergezet om vooral een jongere groep te trekken. Hoe lang dat nog kan? Dat bepaal ik niet. Ik zal nooit geforceerd hip gaan zitten doen – als ik er niet meer in zit, zit ik er niet meer in. Op een gegeven moment zal ik vast wel radio gaan maken voor een dan oudere doelgroep. Maar het gaat er vooral om of je rock ’n roll bent, natuurlijk. Je hebt aan iemand als Henk (Westbroek, red.) gezien dat je dat verdomde lang kan volhouden. Radio blijft altijd in mijn bloed zitten en ik hoop rock ’n roll ook.’
Gezeik
Het gesprek komt onvermijdelijk op de conflicten met de omroepen uit het recente verleden. Want hebben die hem veranderd, voorzichtiger gemaakt? ‘Nee, het is echt niet zo dat ik me heel erg in zit te houden of zo. Door de helaas negatieve ervaringen is het voor de omroepen in ieder geval wel veel duidelijker geworden met wie ze in zee gaan. Dat schept voor mij meer mogelijkheden om bepaalde vrijheden af te spreken. Het is een hoop gezeik geweest, maar ik ben er uiteindelijk wel beter van geworden. Omdat ik altijd gewoon mijn eigen ding bleef doen, gesteund door radiomensen, dat overwint toch wel. Door mijn persoonlijke ontwikkeling, ik ben tenslotte wel ouder geworden, pak ik sommige dingen wel anders aan. Maar nee, ik ben niet voorzichtiger geworden. Ik zou nooit een opmerking niet willen maken omdat ik denk: oh kut ik word misschien ontslagen en dan kan ik de hypotheek niet betalen. Dat is nooit een belemmering geweest en zal het ook nooit zijn. In dat opzicht kan ik echt doen wat ik wil. Ik zit nu natuurlijk wel op een ander tijdstip en daar houd ik altijd heel erg rekening mee. ’s Nachts moet je echt gekke dingen doen om de mensen wakker te houden of ze wakker te maken. Tussen zes en acht moet een programma gewoon snelheid hebben. Doordat ik nu op een ander tijdstip zit, maak ik wel iets andere radio, maar het blijft Giel van de radio.’
Vleiend
Beelen is blij met zijn nieuwe plek op 3FM. ‘Absoluut, vanaf het begin af aan dacht ik al: godsamme, dat is een fameuze tijd, de avondspits. Daar kan je iets mee.’ Ook blij is hij met de erkenning die hij onlangs kreeg in de vorm van een Marconi Award als ‘beste programmamaker van 2003’. ‘Het is een beetje een cliché, maar wel echt waar, de reacties van luisteraars doen me op zich meer. Want dat zijn de mensen waarvoor je het uiteindelijk maakt. Maar ja, als een clubje mensen uit de radioscene mij de beste programmamaker vindt, dan trek ik me daar toch wel iets van aan. Ze weten namelijk verdomd goed waar het over gaat. Dat is gewoon vleiend, te gek. Ik had het echt niet verwacht, vooral niet omdat Henk Westbroek was genomineerd. Ik was ook helemaal niet van plan om te komen, maar werd op de dag van de uitreiking nog gebeld. Toen dacht ik nog ze willen ook de verliezers hebben, anders staat alleen Henk daar en is het ook zo obvious. Toen stond ik daar en moest opeens toch naar dat podium.’ [Spreekbuis/Radio.nl]
