Auteursrechtenorganisatie Buma/Stemra herkent zich absoluut niet in het beeld dat wordt geschetst in een artikel in de Volkskrant. Hierin wordt gesteld dat de organisatie een financiële blackbox zou zijn waar slechts weinig leden gelukkig mee zouden zijn.
Op basis van een klein aantal anonieme bronnen, onjuiste informatie en verouderde verhalen wordt volgens Buma/Stemra in de krant geconcludeerd dat er niet veel deugt binnen de organisatie. Dit is pertinent onjuist,” stelt directievoorzitter Hein van der Ree.
Buma/Stemra ontkent niet dat er fouten worden gemaakt bij de uitkering van gelden aan haar aangeslotenen, maar stelt dat het foutenpercentage – bij uitkering voor het gebruik van ruim anderhalf miljoen liedjes – ruim onder de één procent ligt.
“Wij zijn een organisatie van en vóór onze leden die er alles aan doet om zo transparant en efficiënt mogelijk uit te keren. Er wordt constant gewerkt om de geldstromen met behulp van nieuwe technologieën nog doorzichtiger te maken. Hierin zijn de afgelopen jaren ook grote stappen gezet. Betalingen worden in de meeste gevallen binnen één jaar gedaan en over de hoogte ervan komt in minder dan in één procent van de gevallen een klacht binnen. Sinds vorig jaar ligt de focus nog meer op dat contact met de componisten en auteurs en zet Buma/Stemra teams in die klachten zo snel en goed mogelijk behandelen,” aldus Van der Ree.
De afgelopen dagen heeft Buma/Stemra intensief contact gehad met de Volkskrant en heeft zij herhaaldelijk aangegeven dat een aantal zaken in het artikel feitelijk onjuist is en dat het beeld over de organisatie dat wordt geschetst niet klopt.
“Er wordt gesteld dat er sinds 1995 niets is veranderd. Dat is absurd. Buma/Stemra is één van de meest vooruitstrevende auteursrechtenorganisaties en gebruikt alle beschikbare middelen om zo accuraat mogelijk uit te keren. Denk hierbij niet alleen aan het genoemde fingerprinting systeem, maar ook aan software die gebruikt wordt om het muziekgebruik tijdens dance-events te registreren of webcrawlers die muziekgebruik op internet signaleren.”
“Toen in 1995 onregelmatigheden werden geconstateerd rondom de betrokken medewerker is deze op staande voet ontslagen. Sindsdien is het ook onmogelijk voor medewerkers van Buma/Stemra om solo te opereren. Om geldstromen vrij te geven is nu de handtekening van meerdere mensen nodig.”
Ook de suggestie dat de ondertekenaars van de brandbrief het fingerprintingsysteem niet goed vinden werken is volgens Buma/Stemra niet juist.
“De Bermusico-groep, onstaan uit de groep ondertekenaars van de brandbrief, heeft inmiddels nadrukkelijk afstand genomen van het artikel en geeft aan dat het systeem goed werkt en dat in goed overleg met Buma/Stemra wordt gewerkt aan optimalisatie van het systeem.” Er is, ook bij aanwezigheid van een aantal leden van de groep, een aantal keren een live-demonstratie gegeven, onlangs nog in december 2010.
“Dat de organisatie een financiële blackbox is, is onjuist. Het jaarverslag van Buma/Stemra is openbaar en wordt door een accountant, het bestuur en de Algemene Ledenvergadering goedgekeurd. Hierin is duidelijk te zien hoeveel gelden op welke manier worden uitgekeerd. Bij elke uitkering voegt Buma/Stemra een uitgebreide toelichting. Buma/Stemra is ook helemaal niet bij wet in het leven geroepen om namens componisten auteursrechten te innen en te verdelen. Buma is in 1913 opgericht door de componisten zelf en is nu een vereniging van 20.000 leden. De overheid controleert via een college van toezicht.”
Wat betreft de hoogte van de uitkering aan de heer Gulmans kan Buma/Stemra opmerkelijk genoeg geen uitspraken doen. “Wij doen géén uitlatingen over specifieke uitkeringen aan componisten. De componist wordt per seconde gebruik van zijn “liedje” betaald. Dat is bij ieder ingeschreven werk zo. De waarde van een seconde muziekgebruik onder tekst-tv is inmiddels per bestuursbesluit verlaagd.” In het KPMG-onderzoek werden geen onrechtmatigheden vastgesteld.
Volgens de Volkskrant heeft componist Paul Gulmans in 2009 ruim 2 miljoen euro ontvangen van Buma/Stemra. Hij verdiende vooral aan zijn muzikale behang dat wordt gebruikt tijdens nachtelijke tv-uitzendingen op Nederland 1, 2 en 3. Opmerkelijk was dat Gulmans voor Buma/Stemra de software ontwierp waarmee automatisch wordt herkend welke artiest recht heeft op vergoeding.
Tenslotte vindt Buma/Stemra het onbegrijpelijk dat de Volkskrant stelt dat componisten niet in het bestuur te vinden zouden zijn, ze hebben zelfs per definitie een ruime meerderheid. Het Buma-bestuur bestaat uit 12 bestuursleden waarvan 8 auteurs en 4 uitgevers. Ook het bestuur van Stemra bestaat uit 8 auteurs en 4 uitgevers. Dit is vastgelegd in de statuten die op de website van Buma/Stemra te vinden zijn. Van der Ree: “Van de 24 bestuursleden zijn er dus 16 auteur. Deze zijn met naam en toenaam naar de Volkskrant gestuurd, maar deze heeft de correcte gegevens niet willen gebruiken.” [Radiowereld.NL]
