Dit jaar heeft fotojournalist Pierre Crom de Zilveren Camera gewonnen voor een reeks foto’s die hij voor persbureau ANP maakte op de rampplek van vlucht MH17. De winnende foto van Crom toont de smeulende resten van het toestel van Malaysia Airlines.
Crom was net in Oekraïne aangekomen om de burgeroorlog te fotograferen toen hij hoorde over een neergestort vliegtuig. Samen met zijn chauffeur lokaliseerde hij de rampplek en kwam daar als eerste fotograaf aan. Zondag 25 januari mocht Pierre Crom voor zijn Buitenland serie de Zilveren Camera in ontvangst nemen.
Wat betekent de Zilveren Camera voor jou?
“De Zilveren Camera betekent veel voor mij, voor mijn naasten en opdrachtgevers. Het is een prestigieuze prijs voor beroepsfotografen, die sinds 1949 bestaat. Ik heb hem een plek gegeven, niet thuis maar op de boekenkast op kantoor. De jury heeft voor mijn ingezonden serie gekozen, daarvoor voel ik mij erg vereerd. Veel mensen weten mijn website te vinden om naar mijn journalistiek werk te kijken. Als fotograaf wil je niets anders; de aandacht vestigen op de verhalen waaraan je hard hebt gewerkt.”
Had je na het maken van deze serie al het idee dat je hiermee in de prijzen zou kunnen vallen?
“Eenmaal aan het werk in Oekraïne dacht ik niet aan de Zilveren Camera, ik was te druk bezig met fotograferen en schrijven. Alle genomineerden maken kans, want er is veel mooi werk gemaakt. De uitslag kwam voor mij dus als een verrassing!”
Hoe heb je die dagen bij de rampplek beleefd?
“Mijn taak was om na de ramp zoveel mogelijk te documenteren, en dat betekent hard werken, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Er kwamen veel emoties bij kijken. Emoties die ik door middel van mijn fotografie heb geprobeerd over te brengen.”
Wist je meteen wat er aan de hand was en wat voor grote impact jouw foto’s zouden hebben op de media?
“Ik wist dat ik getuige was van een ramp in de context van een oorlog, een oorlog in Oost-Oekraïne die Nederland had getroffen. Maar ik heb me de omvang van de ramp pas de volgende ochtend echt gerealiseerd. Veel media namen contact met mij op, maar ik kon niet iedereen te woord staan. Ik moest mij concentreren op de fotografie. Eenmaal terug in Nederland heb ik kunnen zien hoe de kranten mijn werk hebben gepubliceerd.”
Hoe ziet de aankomende tijd eruit qua fotojournalistiek?
“Ik wil de historische gebeurtenissen in Oekraïne blijven volgen en documenteren. Verder zal ik over nieuwe projecten brainstormen, in Nederland en het buitenland. Het Midden-Oost, waar ik vaak ben geweest blijft mij fascineren.”
De prijs werd 25 januari uitgereikt in het Fotomuseum in Den Haag. De prijs bestaat 66 jaar en is voor de 62e keer uitgereikt. De tentoonstelling met de genomineerde en winnende foto’s is te zien tot en met 9 maart in het Fotomuseum Den Haag. [Novum/Radio.NL]
