The Doors hebben in 1968 geprobeerd op wetenschappelijke wijze een hitsingle te schrijven. Het resultaat ‘The unknown soldier’ mislukte echter.
The Doors hebben in 1968 geprobeerd op ‘wetenschappelijke wijze’ een hitsingle te schrijven. Het resultaat, ‘The unknown soldier’, werd echter niet de gedroomde top-10hit. “Geloof het of niet, maar ‘The unknown soldier’ was echt specifiek geschreven om een hit te worden”, blikt gitarist Robby Krieger terug. “We hebben zoiets daarna nooit meer geprobeerd.”
‘The unknown soldier’ verscheen in 1968 op het derde Doors-album ‘Waiting for the sun’. Het viertal uit Los Angeles had toen al met ‘Break on through (to the other side)’ en ‘Light my fire’ een paar grote hits gehad. “We pakten het schrijven van ‘The unknown soldier’ heel wetenschappelijk aan”, legt Krieger uit. “Het moest een bepaald ritme hebben, in de A-toonsoort geschreven zijn. Dat soort dingen. Eigenlijk was het allemaal een beetje té wetenschappelijk.”
Hoewel ‘The unknown soldier’ uitgroeide tot een grote publieksfavoriet tijdens concerten van The Doors, werd het in de Verenigde Staten nooit de bedoelde superhit. De reden daarvoor is achteraf simpel aan te wijzen, lacht Krieger. “We vergaten dat het onderwerp van het nummer niet bepaald hitgevoelig was. Een oorlogsnummer als hitsingle? Over Vietnam? Ik dacht het niet. Nee, het werd dus geen hit.”
Het is veertig jaar geleden dat van The Doors het titelloze debuutalbum verscheen. Hoewel de psychedelische rockgroep rond de in 1971 in Parijs overleden frontman Jim Morrison onlosmakelijk met de jaren zestig is verbonden, ontdekken nog altijd veel jongeren de muziek van de band. Zo was het onlangs verschenen verzamelalbum ‘The very best of the Doors – 40th anniversary’ deze week met de twaalfde plaats de hoogste nieuwe binnenkomer in de Mega Album Top 100.
Drummer John Desmore is erg trots dat de muziek van The Doors bij veel muziekliefhebbers nog altijd tot de verbeelding spreekt. “Voor mensen van mijn leeftijd is The Doors de soundtrack van hun jeugd en een belangrijk deel van hun leven. Jongeren ontdekken ons doordat ze nieuwsgierig zijn naar de sixties. Ze willen er alles over weten, net zoals wij indertijd alles over Jerry Lee Lewis, Johnny Cash, Chuck Berry en Elvis wilden weten. Dat zijn dan ook de ‘roots’ van onze muziek. Het is geweldig dat verschillende generaties onze muziek te gek vinden.”
[Novum]
