Sophie Dahl werkt aan een kookboek vol ‘voluptueuze’ gerechten. “De werktitel is ‘Miss Dahl’s voluptuous delights. Dat moet je lezen met een dikke knipoog”.
Ook Sophie Dahl is gegrepen door de dieethype. De Britse schrijfster werkt aan een kookboek vol ‘voluptueuze’ gerechten. “De werktitel is ‘Miss Dahl’s voluptuous delights'”, vertelt ze glunderend aan Novum Nieuws. “Dat moet je natuurlijk lezen met een dikke knipoog”.
Het voormalige topmodel, dat beroemd werd door haar Rubeneske rondingen, wil met haar kookboek een weerwoord bieden aan de vele dieetgoeroes van vandaag de dag. Dagprogramma’s á la Sonja Bakker zijn aan de kleindochter van Roald Dahl dan ook niet besteed. “We moeten simpelweg weer gaan eten zoals onze grootouders”, legt ze uit. “Drie maaltijden per dag, niet al teveel keuze en geen belangrijke voedselsoorten uit ons dieet schrappen.”
Ook in haar debuutroman, die onlangs in een Nederlandse vertaling verscheen, speelt eten en vooral de onwil om te eten een belangrijke rol. De tiener Kitty, de hoofdpersoon van de Bildungsroman ‘Onder volwassenen’, leert al op jonge leeftijd van haar moeder dat een slank figuur belangrijk is. “Ik denk dat je dat tegenwoordig overal terugziet”, stelt de 30-jarige blondine, die de afgelopen jaren vele kilo’s kwijtraakte en tegenwoordig het figuur heeft van een model. “Maar ik denk absoluut dat het de verantwoordelijkheid is van een moeder om te zorgen dat haar kinderen een gezond zelfbeeld hebben.”
Marina, Kitty’s moeder, neemt het ook op andere vlakken niet zo nauw met haar ouderlijke verantwoordelijkheden. De succesvolle en beeldschone kunstenares sleept haar drie jonge kinderen mee van het Londense platteland, via een spirituele commune, naar de jetset van New York. Daarbij wordt Kitty tegen wil en dank geconfronteerd met een leven vol drugs, seks en depressies.
De link tussen Marina en de moeder van Dahl, de flamboyante schrijfster Tessa Dahl, was door de Britse media snel gelegd. Ook zij reisde met haar kinderen over de hele wereld, was niet vies van geestverruimde middelen en leed aan depressies. “Ze heeft het boek gelezen”, zegt de jonge auteur. “Ze was er vol lof over en staat helemaal achter me.” Meer dan een oppervlakkige gelijkenis tussen Marina en Tessa is er volgens Dahl echter niet. “Het boek gaat niet over haar, dat is een verzinsel. Bovendien zul je niet snel een boek vinden dat niet tenminste een klein beetje op de realiteit is gebaseerd.”
In haar volgende roman wil Dahl, om speculaties te voorkomen, wellicht meer afstand nemen van haar eigen levensloop. “Mijn volgende boek speelt zich af op een onbewoond eiland met een groep mensen die niet kunnen praten”, grapt ze, waarna één van haar karakteristieke lachsalvo’s klinkt. “Nee, ik heb geen idee waarover mijn volgende roman zal gaan. De kunst van het schrijven is dat je kleine stukjes uit de realiteit mengt met fantasie. Ik vindt het jammer dat we alles uit elkaar plukken totdat alle geheimzinnigheid en magie zijn verdwenen.”
[Novum]
