Bigband doet Barry Hay zweten

Barry Hay heeft donderdag in de Amsterdamse poptempel Paradiso zijn nieuwe soloproject gelanceerd. De rocker trad op met de twintigkoppige Metropole Big Band.

Bij een big band hoort een kostuum. Dat weet ook Barry Hay, die donderdagavond in Paradiso met de twintigkoppige Metropole Big Band de lancering van zijn nieuwste soloproject inluidde. De getatoeëerde rocker verscheen in pak, zonder das maar met paars overhemd. En mét zonnebril en zwarte gympen, want Hay blijft toch een beetje rock-‘n-roll.

Dat pak was ook het enige dat de zichtbaar genietende voorman van Golden Earring het hele optreden door leek te storen. Na twee nummers in de warme Amsterdamse poptempel verzuchtte hij, plukkend aan zijn overhemd: “Ik heb het nu al bloedheet.” En toen de nieuwe handdoeken van het organiserende Radio 2 niet bleken te drogen, vroeg de zanger om ‘een ouwe Paradiso-lap waarin Meatloaf zijn neus heeft gesnoten’. “Of Jan Smit.” Na tien nummers, tijdens het toepasselijke ‘Summer in the city’, gooide de rocker het colbert van zich af en werden de mouwen opgestroopt.

De cd ‘The big band theory’, met dertien in een bigbandjasje gestoken klassiekers van onder meer de Rolling Stones en Robert Palmer, is vrijdag uitgekomen bij platenlabel Blue Note. Hay heeft het album opgedragen aan zijn vader. “Ik kan me herinneren dat hij platen van Blue Note draaide en meezong”, schrijft Hay in het bijgevoegde boekje. “Ik weet vrij zeker dat hij veel beter kan zingen dan ik overigens. Maar hij zou erg trots op me zijn geweest.”

Het optreden in Amsterdam was de enige keer dat Hay met de big band op het podium stond. Paradiso was dan ook uitverkocht. Onder de gasten waren enkele bekenden, zoals Paskal Jakobsen en Bas Kennis van Bløf, Manuela Kemp en Maarten Spanjer. Het optreden werd live uitgezonden op Radio 2 en wordt zaterdagavond door de NPS op televisie vertoond. Ook komt er een dvd uit.

Hay is gewend op te treden met drie Earring-collega’s. Nu stond hij voor een bigband van twintig man die gekleed in een pak, een enkeling met stropdas, op een stoel zat en bladmuziek las. De dertien blazers gaven het optreden veel energie. “Er schuilt een dierlijke kracht in zo’n grote bezetting met veel koper. Het is een beest dat zich nauwelijks laat temmen”, zei Hay eerder. “Toen ik voor dit project gevraagd werd, hoefde ik dan ook geen seconde na te denken.”

Hoewel bigbandmuziek ver staat van de rock van Golden Earring was het publiek, dat vooral uit wat oudere fans bestond, laaiend enthousiast. “Ik wist niet zo goed wat ik ervan moest verwachten, maar het was geweldig”, zei een fan na afloop. Snelle nummers werden afgewisseld door kalmere liedjes als ‘Waiting on a friend’ van de Stones, waarbij Hay met een borrel in de hand op een kruk plaatsnam.

Hay, die de teksten van sommige liedjes kon aflezen van een autocue, wist de zaal enthousiast te krijgen, maar bij het inzetten van het enige Earring-nummer van het album ging het publiek helemaal uit zijn dak. De rustige bigbandversie van ‘Johnny make believe’, compleet met trompetten en een trombone, kon de goedkeuring van de aanwezigen wel wegdragen.

Toen de hele cd was afgewerkt, werden als toegift nog drie nummers gespeeld, waaronder twee nummers van de Earring. Hay kondigde ‘Radar love’ grijnzend aan met de woorden: “Dít moet je horen.” Sommige fans lieten doorschemeren het hele oeuvre van de Golden Earring wel met een big band te willen horen.

[Novum]