Bondgirl Olga Koerilenko trekt zich niets aan van de kritiek dat ze haar afkomst verloochent. “Het is niet meer zo dat de Russen de slechteriken zijn.”
Bondgirl Olga Koerilenko trekt zich niets aan van de kritiek als zou ze met haar rol in ‘Quantum of solace’ haar Slavische afkomst verloochenen. “Films hebben zich samen met de wereldpolitiek ontwikkeld, we leven in een heel ander tijdperk”, vertelt de actrice aan Novum Nieuws. “Het is niet meer zo dat de Russen de slechteriken zijn.”
De Communistische Partij in Sint-Petersburg noemde de actrice, die in de Oekraïne werd geboren, onlangs een ‘deserteur van de Slavische wereld’. De nieuwste Bondfilm, die vanaf donderdag in de bioscopen draait, wordt door de politieke partij gezien als ‘een belediging voor Russen’. Die kritiek snijdt volgens Koerilenko geen hout. “Ik draag niet bij aan een stereotype, omdat ik een Colombiaanse vrouw speel, geen Russin”, zegt ze stellig.
Evenmin laat de jonge filmster zich in het hoekje duwen van de clichématige Bondgirl die slechts dient ter vermaak van geheim agent 007. “Mijn personage is heel anders dan alle andere Bondgirls. Al in de vorige film werd een nieuw type Bondgirl geïntroduceerd, dat interessanter is en maakte dat ik graag aan deze film wilde meewerken.”
Koerilenko heeft nauwelijks de prestaties van haar voorgangsters bekeken. “Met uitzondering misschien van Michelle Yeoh, omdat ik wist dat ze veel vechtscènes had. Ze is heel pittig.” Naast het bestuderen van ‘Tomorrow never dies’, waarin Yeoh te zien is, heeft Koerilenko zich ter voorbereiding op de opnamen vooral in het zweet gewerkt. “Ik moest leren om met wapens om te gaan, hoe ik moest skydiven en hoe ik moest vechten. Ik moest daar zes maanden lang elke dag aan werken.”
Dinsdagavond is Koerilenko te gast bij de galapremière van ‘Quantum of solace’ in de Amsterdamse bioscoop Tuschinski. Daniel Craig, die voor de tweede keer de rol van Bond voor zijn rekening neemt, laat verstek gaan. Voor de actrice is het geen straf om ter promotie van de film Nederland aan te doen. “Ik ben hier vele keren geweest”, zegt ze. “Eén keer in Amsterdam, maar vele keren in de kleine dorpjes, die ik schitterend vind. Ik geniet van de tulpenvelden op het platteland.”
[Novum]
