Marco Borsato hoopt dat ‘Wit licht’ ook buiten Nederland op een groot publiek kan rekenen. “We willen dit verhaal aan zo veel mogelijk mensen vertellen.”
Marco Borsato hoopt dat ‘Wit licht’ ook buiten Nederland en België op een groot publiek kan rekenen. “Er is voorzichtige interesse vanuit Duitsland en Zuid-Afrika en in Oeganda gaan we de film zeker vertonen”, vertelt de nieuwbakken acteur aan Novum Nieuws. “We willen dit verhaal aan zo veel mogelijk mensen vertellen. Dat is voorzichtig aan ook mijn missie.”
De 41-jarige Borsato maakt zijn filmdebuut in de film van regisseur Jean van de Velde, die maandag in aanwezigheid van kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima in première gaat in Amsterdam. Hij speelt een hoofdrol als Eduard Zuiderwijk, die een restaurant heeft in Oeganda. Hij gaat op aandringen van zijn zoontje Thomas op zoek naar diens beste vriendje, die door rebellen is ontvoerd om te worden opgeleid als kindsoldaat.
De film kwam tot stand op initiatief van Borsato, die al jaren actief is voor War Child. “Toen Jean uiteindelijk een filmscript had gemaakt, kon ik bijna niet meer praten van emotie”, geeft Borsato aan. “Het ligt zo dicht bij de werkelijkheid zoals ik die ken uit de projecten van War Child. Al is dit het laatste wat ik doe, deze film moet er komen, zei ik tegen Jean.”
De opnamen van de film vonden plaats in Oeganda en Zuid-Afrika. “We filmden tegen de achtergrond van een echt conflict in echte vluchtelingenkampen en dat maakt het ontzettend emotioneel”, vertelt de zanger. “Als we van locatie A naar B reisden, spraken we bijvoorbeeld met een chauffeur wiens vijf kinderen allen waren ontvoerd. Slechts twee waren teruggekomen uit de bush. Dat greep ons ontzettend aan. Daardoor waren we nog meer gefocust om dit verhaal te vertellen. Je bent ervan doordrongen dat figuranten geen figuranten zijn, maar eigenlijk hoofdrolspelers.”
Oegandese kinderen, van wie velen volgens regisseur Van de Velde nog nooit een camera van dichtbij hadden gezien, spelen belangrijke rollen in de film. “Het mooie aan de kinderen is dat ze de waarheid en de werkelijkheid zo goed kennen”, vindt Borsato. “Zij putten uit eigen ervaringen, zij hebben de verhalen uit eerste hand.”
Van de Velde stond erop dat de jonge acteurs allemaal uit Oeganda kwamen, maar koos bewust niet voor voormalige kindsoldaten. “Dat is wel even door mijn hoofd gegaan maar daar moet je niet aan beginnen”, vindt hij. “Je gaat zulke heftige scènes schieten, dat moet je ze niet aandoen.”
Volgens de filmmaker, die tot zijn dertiende in Oeganda woonde, hadden de kinderen allemaal op een bepaalde manier kennisgenomen van de kindsoldaatproblematiek, maar waren ze tegelijkertijd ‘kind genoeg en evenwichtig genoeg om het filmen als een spel te zien’. “Sommige ouders, die wat meer inzicht hadden in de problematiek, waren bang dat hun kinderen getraumatiseerd zouden raken. Ik heb ze allemaal uitgenodigd en laten zien hoe het ging. Kinderen zien het allemaal toch als een spel.”
[Novum]
