Zo’n elfduizend mensen bezochten zaterdag in Maarssen het Rockit Open Air Festival. Het festival bood plaats aan vijftienduizend bezoekers.
Zo’n elfduizend mensen bezochten zaterdag in Maarssen het Rockit Open Air Festival. Het festival bood plaats aan vijftienduizend bezoekers.
De organisatie had vooraf maatregelen genomen om de verspreiding van de Mexicaanse griep tegen te gaan. Zo waren er extra zeepjes ingekocht om de handen te wassen. Bezoekers maakten zich nog weinig zorgen, de behoefte aan bier en breezers leek vooralsnog groter dan aan Tamiflu.
De organisatie van het Rockit Open Air Festival moet de afgelopen week met samengeknepen billen de weersverwachting in de gaten hebben gehouden. Niets is immers zo funest voor een festival in de open lucht als regen. Maar de zorgen waren voor niets geweest, in plaats van plassen en poncho’s bepaalden zonnebrillen het beeld aan de Maarsseveense Plassen.
Rockit Open Air is een klassiek dance-festival, waar op acht podia en in tenten alle substromingen van house en techno aan bod komen. Het vereist wel een geoefend oor om de nuances tussen de verschillende beats te onderscheiden. Het publiek leek dan ook voornamelijk te kiezen voor de plekken waar de meeste zonneschijn was.
En zo bleven de tenten vooral overdag leeg, terwijl aan de waterkant de dansende lijven zienderogen verbrand raakten. ‘Vergeet je niet in te smeren’, schreeuwde een bezorgde mc over het geluid van de dj heen, maar zijn oproep leek aan dovemansoren gericht.
De oren kregen zaterdag sowieso een hoop te verduren. Omdat was gekozen voor een intieme opzet van het festivalterrein, waarbij de verschillende ‘stages’ dicht bij elkaar lagen, ontstond er op sommige plekken een ware kakofonie van beats. Festivalgangers met een vooruitziende blik hadden oordoppen meegenomen.
Muzikaal gezien viel er voor de fijnproevers genoeg te genieten. De razendsnelle mixkwaliteiten van techno-grootvader Derrick May blijven onnavolgbaar, Henrik Schwarz bewees nog maar eens waarom hij een van de populairste dj’s van het moment is en oudgedienden uit eigen land Remy, Erick E en Michel de Hey lijken nog steeds even populair als pakweg vijftien jaar geleden.
Wel kleurden alle dj’s netjes binnen de lijntjes van de house en de techno. Het was dan ook wrang dat het podium waar de meest vooruitstrevende muziek werd gedraaid, gedurende de hele dag nagenoeg leeg bleef. Het festivalpubliek was duidelijk nog niet klaar voor de dubstep van dj Gomes, en ook de legendarische BBC-dj Gilles Peterson draaide zijn plaatjes voor anderhalve man en een paardenkop.
De weinig subtiele retro-rave van de Belgische Dead Disco Drivers deed het een stuk beter. Tegen een decor van een ondergaande zon was het rond 21.00 uur springen en stampen geblazen op de bomvolle kleine dansvloer die over het water was gebouwd. De zonnebrillen gingen af, de oordoppen bleven in, en het bleef nog onrustig aan de Maarsseveense Plassen.
[Novum]
