Familie, vrienden en iedereen die maar wilde nam zaterdag afscheid van dichter en hippieorakel Simon Vinkenoog. Op zijn 81e geboortedag werd hij begraven.
Familie, vrienden en iedereen die maar wilde nam zaterdag afscheid van dichter en hippieorakel Simon Vinkenoog. Op zijn 81e geboortedag werd Vinkenoog naar zijn laatste rustplaats gebracht. Onder het kleurrijke publiek bevonden zich muzikant Spinvis en collega-dichter Jules Deelder.
Spinvis, die de laatste jaren veel optrad met Vinkenoog, verzorgde de muziek tijdens het afscheid. Iedereen die afscheid wilde nemen van de zondag overleden dichter kon langs zijn open kist lopen. “Simon was een man van perfecte timing”, herinnert zijn vrouw Edith Ringnalda. “De cirkel is helemaal rond. Het is uitzonderlijk dat we hem op zijn geboortedag aan de aarde mogen teruggeven.”
Het afscheid van Vinkenoog was alles behalve droevig. Gasten waren gekleed in vrolijke kleuren – Ringnalda verscheen in het paars – er was muziek en mensen konden een boodschap achterlaten in of op Vinkenoogs kist. “Natuurlijk is het een droeve dag”, zegt Spinvis. “Een groot man is weg, maar hij heeft wel het onderste uit de kan gehaald.”
Dat gevoel heerste en werd ook onderstreept door schrijver, dichter en nachtburgemeester van Rotterdam Jules Deelder. “Tachtig jaar voor iemand die alles gedaan heeft wat God verboden heeft! Hij heeft een rijk leven gehad”, concludeert Deelder. “Hij zal heus niet mopperen, dat heeft hij nooit gedaan.”
Onder begeleiding van trommelmuziek werd Vinkenoog naar zijn laatste rustplaats op de Amsterdamse begraafplaats St. Barbara gebracht. De eerste scheppen aarde werden door de familie op de kist gegooid. Spinvis zal Vinkenoog herinneren als ‘levensleraar’. “Hij was een voorbeeld hoe je het leven kunt benaderen, zo was hij een leraar voor iedereen die hier is”, legt de muzikant uit. Spinvis was erg blij dat hij Vinkenoog heeft mogen kennen. “Hij had wel twintigduizend vrienden en ik ben daar godzijdank eentje van geweest.”
Tijdens het bijzondere afscheid liet zelfs de koningin van zich horen. Vanaf haar vakantieadres in Italië stuurde ze de nabestaanden een brief. Daarin schreef ze dat Nederland ‘een unieke schrijver’ heeft verloren. “Ik ben Hare Majesteit zeer erkentelijk voor deze bekroning van zijn aardse bestaan”, zei Ringnalda, die de brief voorlas. “We nemen afscheid van een koning.”
[Novum]
