Voor Lies Visschedijk neemt het verdriet om het verlies van haar man steeds andere vormen aan. “Soms is het blinde paniek, dan mis ik hem naast me op de bank.”
Voor Lies Visschedijk neemt het verdriet om het verlies van haar man, acteur Marc van Uchelen, steeds andere vormen aan. “Nu eens is het blinde paniek over hoe ik het moet doen in mijn eentje, met de kinderen. Dan is het weer dat ik Marc heel erg mis, in de keuken of naast me op de bank. Het is lastig”, zegt de actrice donderdag in het AD.
Van Uchelen pleegde in juni zelfmoord. Visschedijk bleef achter met hun twee zoontjes, van 9 en 3.
Vanaf donderdag draait Visschedijks nieuwste film Soof in de bioscopen, met juist als thema het in stand houden van een huwelijk en de moeilijkheden die daarbij de kop opsteken. Soof en haar man Kasper, een rol van Fedja van Huêt, drijven steeds verder uit elkaar, waar ook hun drie kinderen onder lijden. Ze moeten keihard knokken om hun relatie te redden.
“Soms heb ik ook het gevoel dat alles wel goed gaat zonder Marc”, gaat Visschedijk verder. “Als ik iets met de kinderen heb gedaan en het was een gezellige middag, geeft dat een fijn gevoel. Of als de auto start en lekker wegrijdt – een heerlijk moment.”
Ondanks de frustratie, de momenten van machteloosheid en het verdriet kan de 39-jarige actrice niet kwaad worden op haar overleden man. “Ik ben eigenlijk nooit kwaad. Waar moet je dan kwaad op zijn? Een rododendron op zijn graf? Dat lukt me niet.”
Sterker nog, er zijn momenten dat Visschedijk inwendig moet giechelen om wat om haar heen gebeurt. “Ik denk bij heel veel dingen die ik nu meemaak dat Marc hier heel hard om kunnen lachen. Zo zei een vriendin van zijn familie laatst dat Marc het nu heel erg naar zijn zin heeft. Het is heel lief bedoeld, maar dan moet ik er ook om lachen, van binnen.”
[NOVUM]
