Sommige Nederlandse media vonden Hoe Duur Was de Suiker onnodig en beledigend voor zwarte mensen. De film is echter de best bezochte ooit in Suriname.
De pers is arrogant over het vaderlandse slavenverleden. Dat vindt Paul Voorthuysen, producent van de film Hoe Duur Was de Suiker. “De Nederlandse pers heeft steeds geroepen dat deze film onnodig was en vast zwarte mensen zou beledigen”, zei hij vrijdag tegen Novum Nieuws. “Nu blijkt dat het Surinaamse publiek de film juist massaal omarmt.”
Hoe Duur Was de Suiker, naar het boek van de Surinaamse schrijfster Cynthia McLeod, draait in de enige bioscoop van het land, en trekt daar elke avond volle zalen. De film heeft in Suriname na de première op 4 december ruim 13.500 bezoekers getrokken, een record. Het vorige record stond op naam van de superheldenfilm The Avengers, waarvoor zo’n dertienduizend kaartjes werden verkocht.
De film van Jean van de Velde gaat over de blanke Sarith, een rol van Gaite Jansen, en haar zwarte lijfslavin Mini-Mini, gespeeld door Yootha Wong-Loi-Sing. Hoewel de twee als vriendinnen beginnen, eist het tropische leven zijn tol op Sarith, die steeds meer verbitterd raakt. Uiteindelijk moet Mini-Mini kiezen tussen haar eigen geluk of dat van haar bazin.
“Het wordt steeds duidelijker dat wij Nederlanders op een stuitende manier voor de Surinamers hebben gedacht”, gaat Voorthuysen verder. “De Surinamers zien de film echt als hun film. Na de Nederlandse première in september werd ik omhelsd door een paar oudere Surinaamse vrouwen. Ze wilden me bedanken dat ik hun verleden een gezicht had gegeven. Daar doe je het toch voor, als filmmaker.”
In Nederland heeft de film, enkele snerpende kritieken ten spijt, toch ruim 170 duizend bezoekers getrokken. Een prachtige score voor een dergelijke film, vindt Voorthuysen.
Hoe Duur Was de Suiker is vanaf 8 februari in vier delen op de Nederlandse tv te zien. Het betreft een verlengde versie van de bioscoopfilm, van vier delen van elk vijftig minuten.
[NOVUM]
