Stel je voor… Je bent een omroepman in hart en nieren. Je hebt daarnaast ook nog een behoorlijk goed ontwikkeld zakelijk instinct. Dan zou je het best ver kunnen schoppen in medialand. Je zou bijvoorbeeld een productiebureau kunnen starten. Gewoon onder je eigen naam maak je dan televisieprogramma’s die je verkoopt aan diverse zendgemachtigden. Zo loop je aardig binnen en kun je dus een steeds groter imperium opbouwen.
Je contracteert grote sterren uit de radio- en televisiewereld, je ontwikkelt nieuwe concepten en je verkoopt hier en daar wat programma’s aan het buitenland. Prachtig allemaal, nietwaar? Op zekere dag praat je met Joop, de eigenaar van een concurrerend bedrijf. Uit dat gesprek vloeit een langdurige samenwerking voort, waarbij je de namen van de twee bedrijven laat versmelten tot een krachtig nieuw productiebedrijf. Na verloop van tijd verkoop je de tent en… kassa!
En stel je voor, dat je na verloop van tijd toch weer iets met televisie wilt gaan doen. Je hebt natuurlijk nog een flinke berg contacten met allerlei mensen in het wereldje en ook nog eens de nodige miljoenen op de bank. Ach, dan begin je toch gewoon een eigen televisiezender? Je contracteert weer een aantal grote sterren, je belegt een persconferentie en je gaat los. Na wat geharrewar over de naam van dit nieuwe station komt je zender in rustiger vaarwater.
De media blijven echter aandacht aan je besteden, want alles wat je doet wordt met argusogen bekeken. Immers, je bent een Nederlander die in Nederland zijn droom probeert te verwezenlijken. En dat is kennelijk niet toegestaan. Elke beslissing wordt dubbel gewogen en elke maatregel die je neemt wordt breed uitgemeten in de pers. Want zelfs al lijken de kijkcijfers langzaam wat te gaan groeien, opeens lekt uit dat je met de grote bazen van andere omroepen in gesprek bent en wederom sta je op de voorpagina van vrijwel alle kranten.
Maar stel je nu eens voor, dat je helemaal niet van plan bent om de tent alweer op te doeken? Stel dat je juist een tweede zender wilt beginnen, zodat je twee verschillende doelgroepen kunt gaan aanspreken, waardoor je voor de adverteerders nog veel interessanter wordt? Dan ga je misschien helemaal niet naar de omroepbazen om je ziel te verkopen, maar koop je misschien zelf wel een minder succesvolle zijtak van een groot bedrijf op? Want hoe goed scoort eigenlijk een RTL5 of een RTL7 op dit moment? En hoe goed doet Net5 het in de markt?
Zou je zo’n zender niet kunnen overnemen en bij het Talpa-imperium kunnen betrekken? Je hebt immers ook al een van de best scorende radiozenders van Nederland aan je bedrijf toegevoegd? Dat was ook een strategische aankoop, die zonder al te veel ophef kon worden gerealiseerd. Zo zou je toch ook best nog ergens een bestaande tv-zender kunnen overnemen? Op basis van die aankoop kun je dan meteen je eigen zender wat versterken.
Maar helaas, je bent en blijft een Nederlander en in Nederland mag je dit soort dingen niet doen. Oh, wel van de wetgevers, hoor. Maar niet van de bevolking en al helemaal niet van de media. Het eerste dat we met z’n allen kennelijk kunnen bedenken als John de Mol in gesprek gaat met de concurrent is dat hij het op eigen kracht waarschijnlijk niet zal redden. Maar als je een nieuw bedrijf begint, weet je vooraf dat het minstens twee jaar zal duren voordat er iets zinnigs over de levensvatbaarheid kan worden gezegd.
En de kijkcijfers van verschillende programma’s op Tien bewijzen dat men de zender best wel weet te vinden. Ook heeft John de Mol zelf regelmatig aangegeven dat het allemaal best volgens de verwachtingen loopt. En iemand die al zoveel jaren meedraait in de mediawereld weet precies wat hij wel of niet mag verwachten. En ongetwijfeld heeft hij er een behoorlijke tijd over nagedacht voordat hij de stap zette naar de start van ze tv-zender Talpa, nu Tien geheten. En reken er maar op dat hij voorlopig nog niet uitgestreden is.
Misschien moeten we alleen met z’n allen eens wat minder negatief denken. Hij heeft het land al vaker weten te verbazen, laat hem zijn gang maar gaan en zie wat er van komt…!
