PvdA op de kniekn voor Erik de Zwart (17-2-2001)

Democratie is doen wat het volk wil. Zo bezien is het een democratische triomf dat een conglomeraat van populaire commerciële radiozenders er aardig in lijkt te zijn geslaagd om in naam van tienduizenden luisteraars Den Haag plat te walsen. De regeringspartijen PvdA en D66 zijn ineens bereid af te zien van de voorgenomen veiling van FM-frequenties en ervoor te zorgen dat de Erik de Zwarts (de aanvoerder van de lobby tegen de veiling) hun eigen frequentie kunnen behouden. De Zwart tevreden, de luisteraar tevreden, wat wil een mens nog meer?

Men zou er vrede mee kunnen hebben als die beweerde tweehonderdduizend flutterige e-mailtjes waarmee politici onder druk zijn gezet, inderdaad de wil van het volk vertegenwoordigen. Maar dat is nu juist de vraag. Eerder had het parlement (sprekend namens miljoenen burgers) zich er voor uitgesproken dat de vrije FM-frequenties eerlijk verdeeld moesten worden. Dus behalve Erik de Zwart, of Veronica, of Sky Radio zouden ook anderen een kans moeten krijgen. Vandaar het idee van een veiling.
Tegen dat idee pleit dat die veiling pas interessant is geworden dankzij het kennelijk voortreffelijke radiowerk van de commerciëlen. Zij hebben die frequenties populair gemaakt en zij worden nu gedwongen dik geld te betalen om de frequentie te behouden. Dat is waar. Het zou verkieslijker zijn geweest als de vrije ruimte van meet af was geveild. Staat tegenover dat zij destijd dankbaar hun vergunning hebben aanvaard en die was aan een tijdslimiet gebonden. Vandaar.

Hoe je het ook bekijkt, het is onbegrijpelijk dat PvdA nu ineens de commerciële jongens hun frequenties op een presenteerblaadje wil aanbieden. Het betekent dat deze partij bereid is niet allee haar idee van eerlijk delen, maar ook dat van miljoenen kiezers, in te slikken voor de opgewonden e-mailtjes van luisteraars, die zich maar al te graag lieten opstoken door de commerciële jongens.

Maar het ergste is misschien wel dat de PvdA zo naïef is om te denken dat ze die paar honderdduizend luisteraars echt een dienst bewijst. Dat is maar betrekkelijk. Voor dit soort stations geldt dat er duizend in een dozijn gaan, of ze nu gerund worden door de ene of door de andere baas. Zodat de PvdA uiteindelijk alleen maar op de knieën is gaan liggen, omdat Erik de Zwart dat leuk vond. (17 februari 2000)