Toen ik 17 was, was ik helemaal bezeten van het verschijnsel “hitparade”. Ik luisterde elke week naar Martijn Krabbé en Ferry Maat op de donderdagmiddag en naar Lex Harding op de vrijdagmiddag. Ik haalde het gedrukte exemplaar van zowel de Nationale Hitparade Top 100 als van de Nederlandse Top 40 in huis en bewaarde elke week één exemplaar van beiden in een verzamelmap. Ik probeerde alle liedjes van de radio op te nemen, zodat ik zelf ook altijd het overzicht compleet had. En ik presenteerde op mijn slaapkamer het programma op mijn eigen manier, niet gehinderd door het feit dat niemand me kon horen. Ik weigerde van iemand aan te nemen dat mijn belangstelling voor die hitparades op latere leeftijd vanzelf weg zou ebben. Immers, ik ging er helemaal in op en radio zonder hitparade, dat kon toch niet?
Het volgen van de hitparades heb ik best lang volgehouden. Ik heb nog altijd de bijna complete jaargangen van de hitlijstjes in de kast links van me staan en tot eind vorig jaar maakte ik zelf nog wekelijks een hitparade voor onze eigen omroep. Maar door tijdgebrek heb ik die taak uit handen gegeven. En zie daar, het kwaad is geschied. Ik heb deze week met enige schrik geconstateerd dat ik de platen in de hitparade van deze week nauwelijks herken aan de titel. Ook de namen van veel artiesten zeggen me weinig. Dat houdt in dat ik er, in betrekkelijk korte tijd, helemaal uit ben geraakt. Zoals men al had voorspeld, jaren geleden. Maar het betekent tevens dat de muziek van vandaag de dag weinig indruk op me maakt. Uitzonderingen daargelaten. Maar dat geldt voor alles in het leven. Er zijn altijd, op elk gebied, dingen die je juist wel bijblijven.
Ook de hele discussie rond het verbieden van Napster is grotendeels langs mij heengegaan. Ik herinner me dat een vriend van me zo’n anderhalf jaar geleden een mailtje stuurde waarin hij me attendeerde op het bestaan van Napster. Het zou voor mij een ideaal programma zijn, zo meende hij. Ik heb de site destijds bekeken en toen besloten er verder niets mee te doen. Misschien was dat al een teken aan de wand. Ik hoef niet zo nodig de allernieuwste muziek te kunnen downloaden omdat iemand anders het betreffende werkje toevallig al op z’n harde schijf heeft staan. Napster is voor mij alleen interessant als ik een nummer moet hebben dat ik binnen de eigen kennissenkring niet kan vinden. Maar in het algemeen heb ik het nooit als een gemis gezien dat ik Napster destijds niet heb geïnstalleerd. Downloaden betekent namelijk tijd investeren en met een cable-basic abonnement van Casema betekent het heel veel tijd investeren. Mijn connectie draait doorgaans op 1,5 kb per seconde, ik bedoel maar..!
Nee, ik keer de laatste tijd steeds meer terug naar datgene waar ik eigenlijk nooit echt weg ben geweest. Namelijk “goud van oud”. In de auto luister ik weer steeds vaker Radio 10 FM. Een zender die bewijst dat er geen ingewikkelde truuks nodig zijn om te komen tot een aangenaam verpozen met je radio-ontvanger. Gewoon de juiste balans in de beste muziek is voldoende. De presentatoren van Radio 10 FM zijn doorgaans ter zake kundig en brengen verder een Tros-achtig amusement ten gehore. Dat is overigens niet negatief bedoeld, want ik ben altijd een groot Tros-fan geweest. En wie zich realiseert dat initiatiefnemer Jeroen Soer en Programmabaas Tom Mulder van Radio 10 FM zelf beiden voor de Tros hebben gewerkt, snappen dat het met het “familiegeluid” bij de commerciële zender wel goed zit. Overigens gebruikte ik bewust het woord “doorgaans” bij de vermelding over de kundigheid van de presentatoren. Afgelopen week hoorde ik hoe iemand even de plank missloeg door “Driver’s seat” af te kondigen als een nummer uit 1991. Okee, toen was het ook een hit, maar het nummer is natuurlijk al veel ouder.
Prachtig vind ik ook de verborgen telefoon van Jos van Heerden en Dave Donkervoort. Natuurlijk volkomen gejat van Jack Spijkerman en misschien was zelfs hij niet de originele bedenker van het item, maar toch. Ik zet de autoradio wat harder als er weer iemand wordt gebeld met een maffe vraag of een mallotig verhaal. En dat is de bedoeling van de makers. Amuseren. Niet te moeilijk doen, gewoon lekker lollig bezig zijn. Wat moet het heerlijk zijn om op die manier je brood te mogen verdienen. Leuke muziek draaien die alom wordt gewaardeerd, een stukje gezelligheid bij de luisteraars brengen en daarbij ook nog actuele informatie geven. En dat alles lekker gewoon. Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld. Ik heb enorm veel bewondering voor de dj’s die fabelachtige doorstarts maken op Veronica FM, ik ben hevig jaloers op de creatieve manier waarop diverse stations jingles monteren en elk uur overzichtjes produceren van platen die ze het uur erna gaan draaien, maar toch… Doe maar lekker gewoon, dat werkt bij mij net zo goed!
Raimond Bos
presentator@hotmail.com
