Catherine Keyl was woensdagavond bijna weggelopen bij het programma Pauw en Witteman. “Uiteindelijk heb ik het niet gedaan omdat ik ze de publiciteit die dat zou opleveren niet gun”, zegt de presentatrice. De 60-jarige televisiepersoonlijkheid was in het programma te gast om te praten over haar nieuwe tijdschrift Catherine, maar werd teleurgesteld door de ‘denigrerende’ manier waarop presentatoren Jeroen Pauw en Paul Witteman met haar praatten.
“Weet je, er zit zoiets fundamenteel mis in de hoofden van die mannen”, zegt Catherine Keyl. “Ze zijn zo duidelijk van een andere generatie.”
Volgens Keyl is dat een generatie van mannen die niet kunnen accepteren dat vrouwen ook presteren en ergens goed in zijn, zonder zich meteen bedreigd te voelen. “En dat is een gevoel, daar kun je niet tegen vechten. Ik heb daar mijn hele leven last van gehad, en godzijdank heeft de jongere generatie mannen er geen last meer van.” Keyl is dan ook vastberaden zich niet uit het veld te laten slaan.
Ze is ontzettend trots op haar ‘kindje’, zoals ze haar blad liefkozend noemt en ze is zeer nauw betrokken bij het maken ervan. “Ik kan natuurlijk niet alles zelf schrijven. Maar we bedenken met z’n allen wat voor soort reportages erin komen en hoe het inhoudelijk vorm krijgt. Ik heb een dikke vinger in de pap.”
Keyl vindt het belangrijk dat ze zich herkent in haar tijdschrift. Bij de eerste editie is dat goed gelukt: de interviews tonen maatschappelijke betrokkenheid, maar gaan ook over onderwerpen waarin genieten van het leven centraal staat. “Ik probeer eigenlijk te vertellen: jongens, natuurlijk hebben we allemaal wel eens rottigheid. Maar er zijn altijd momenten dat je weer blij kunt worden van iets. Dat hoeft niet altijd iets te zijn wat je moet kopen, dat kan ook een zonsopgang zijn.” Keyl ziet een taak voor zichzelf weggelegd. “Ik ben hier niet zomaar. Ik ben hier om de wereld voor iedereen leuker te maken.”
Kritiek van collega’s uit het televisievak vindt Catherine dan ook niet interessant. Ze maakt haar televisieprogramma voor de kijkers, zegt ze, die haar wel waarderen. Keyl hoopt dat het publiek haar blad ook op prijs stelt. “Daar doe ik het voor, niet voor mijn collega’s. Want die hebben gewoon een maagzweer, en dat is jammer voor ze.” [Novum/Radio.NL]
