Buddy of maatje zijn. Het is begonnen uit solidariteit met mensen die aids hadden, steeds meer in het isolement dreigden te geraken en dus behoefte hadden aan regelmatig contact. Zo is het buddyidee vanuit Amerika overgewaaid naar Nederland. En nu de ziekte aids steeds minder vaak levensbedreigend en minder stigmatiserend wordt en daarnaast de gewone zorg aan hulpbehoevenden steeds vaker in de knel komt, vindt het buddy-idee steeds meer navolging in de zorgsector.
En dan gaat het om vrijwilligers die voor een beperkte periode regelmatig contact hebben met en de helpende band bieden aan verschillende groepen die zorg behoeven. Zo zijn er in grote Nederlandse steden als Utrecht en Den Haag nu maatjesprojecten voor daklozen, ex-gedetineerden, psychiatrische patiënten, alleenstaande 55-plussers, ms-patienten en mensen met ernstige spierziekten. In Kruispunt het verhaal van vrijwilligers die maatjes willen zijn voor hulpbehoevenden en de betekenis daarvan voor kwetsbare groepen in de samenleving. (Kruispunt, zondag 30 april, 22.29 uur, RKK/KRO, Nederland 1) (M)
