Tony Blair prijst dezer dagen de profeet Mohammed: `Moge Gods vrede en zegen op Hem rusten’. Uit angst dat de steun voor de militaire acties in Afghanistan afkalft, schermt de VS op zijn beurt met machtige, niet-dodelijke wapens: pamfletten en radio-uitzendingen.
Er zijn twee varianten. Op de ene een fotomontage van een Amerikaanse soldaat in camouflageuniform die de hand drukt van een Afghaan in traditionele kledij. Het bijschrift luidt: `Het partnerschap van landen is hier om te helpen’. Op de andere een radiozendmast die signalen uitzendt naar ontvangers, met daarbij de tijden en frequenties op korte golf en middengolf waarop de uitzendingen te beluisteren zijn.
B-52 vliegtuigen worden deze keer niet ingezet voor het leggen van bommentapijten, maar voor het uitwerpen van honderdduizenden pamfletjes in het noordwesten en zuidoosten van Afghanistan. Het propagandamateriaal, niet groter dan een bankbiljet, heeft opschriften in het Engels en in de belangrijkste lokale talen, Pashtu en Dari.
Twee vliegtuigen van het type EC-130 Commando Solo cirkelen dagelijks in het Afghaanse luchtruim en verzorgen de uitzendingen van 5 tot 10 uur ’s ochtends en 5 tot 10 uur ’s avonds. In de uitzendingen met nieuws, commentaren en regionale muziek worden de burgers opgeroepen weg te blijven van bruggen, fabrieken, militaire installaties en trainingskampen van terroristen. ,,Met jullie hulp kan dit conflict snel voorbij zijn. En dan zal Afghanistan weer aan jullie toebehoren en niet aan tirannen of buitenstaanders”, aldus een van de programma’s. [H]
