Uw Vliegende Radiowereldreporter maakt zich druk over de SENA en meer van die soort – deel 16

De Japanse tv staat nog steeds fijn op sterke sake, en dus kan ik me nu mooi druk maken over iets wat ik vandaag in het MEDIANIEUWS van deze fijne site vond: het artikel over de uitzuigpraktijken van de SENA.

Ik had nog nooit van deze jongens gehoord, maar dat maakt niet uit, want dat had tot nu toe niemand. Maar blijkbaar hebben ze wel ineens het recht om iedereen die leutig een beetje muziek over het internet schuift ineens een poot uit te draaien. Net zoals de BUMA dat doet bij de ether uitzendingen en de muziekindustrie als je een plaatje koopt. En wat me opvalt is dat deze organisaties zich verschrikkelijk druk maken over geld en geld alleen. En dat irriteert iedereen.

Een stukje uitleg voor de nuance. Je bent een artiest, schrijft een nummertje, brandt een Cd’tje en gooit dat uit je studiootje naar je publiek. Je wilt tussen het nummertjes schrijven ook nog een boterhammetje eten en dus vraag je daar een paar knaken voor. Met dat idee is niks mis. Ik luister graag naar een selectie van die gemaakte deuntjes en ik wil daar ook best iets voor betalen. Ik zou het niet graag op mijn geweten hebben dat Sheryl Crow, SKIK (TOF nieuw album trouwens), Dulfer, Faithless of The Prodigy van de honger omkomen.

En zo kwam er een wetgever en die bepaalde dat het geld dat men verdiend voor een leuk liedje in drieën verdeeld. Een derde gaat naar de schrijver, een derde naar de uitvoerder en een derde naar de platenmaatschappij die moeite heeft gedaan om het liedje bij jou in de buurt in de CD winkel te krijgen, of op de radio, op TMF etc etc.

Daar is niks mis mee. Vind ik ok. Die mensen moeten ook hun geld verdienen. En dus werden er wat organisaties opgericht die een generiek dat geld inzamelden. Ik ken ze vast niet allemaal, maar SENA is de nieuwste variant.

En dan gaat het mis. Want die organisaties krijgen op de een of andere manier macht en worden dan heeeeeeeeeeeeeeel hebberig. We kennen allemaal de voorbeelden. De muziekindustrie zeikt al jaren over het kopiëren van muziek. Iedereen weet dat RIAA (hier in de States) met dergelijk argumenten napster de nek heeft omgedraaid. In het Medianieuws op deze site berichten we ook vaak over de heibel die verschillende partijen met de BUMA hebben. En nu is er weer de SENA die half Europa op de kast jaagt met hun belachelijke tarieven.
[Wist je trouwens dat er op iedere lege cassette en iedere lege CD die je koopt een ‘belasting’ zit voor het geval je er ‘illegaal’ muziek op zet? Ik snap daar niks van. Als ik belast word, mag ik toch kopiëren? Of niet dan?]

Wat ik me iedere keer afvraag is waarom ik nooit artiesten over deze zaken hoor. Ik hoor alleen maar over volstrekt ONflexibele organisaties die met een draculaans genoegen geld zuigen uit mensen die iets leuks met muziek willen doen en zo vele initiatieven de nek omdraaien.

De PR van deze organisaties is verschrikkelijk. Bij de SENA is op dit moment niemand aanwezig om vragen van onze nieuwsredactie over het beleid te beantwoorden. We krijgen LETTERLIJK te horen dat iedereen op vakantie is. Dat is toch te gek voor woorden?

En denk nu niet dat ik op mijn pik getrapt ben omdat ik geen antwoord krijg. Ik niet, ik doe niks meer met nieuws. En toen ik 3fm verslaggever was, heb ik dat probleem maar een keer gehad. Andere verslaggevers hoor ik ook niet klagen.

En ik lees natuurlijk braaf ons nieuws. En dan vind ik weer een link naar een artikel over de SENA affaire (dat wordt het nog wel) en dan lees ik dingen als :
“De SENA, bij monde van medewerker Anne Sevinga, meent echter dat wanneer mensen de kosten niet kunnen betalen, zij niet moeten uitzenden. Muziekmaken is een baan waarvan mensen proberen te leven. ‘Wanneer iemand een cd heeft gekocht heeft hij niet het recht dat overal uit te zenden‘, legt Sevinga uit. ‘Het werk van de musicus hoort betaald te worden.‘” (vond ik hier) en “Sevinga: ‘Zonder licentie zenden is domweg een strafbaar feit.‘” (zelfde plek) en “Dat veel van de stations nauwelijks in hun onderhoud kunnen voorzien, vindt Sevinga geen argument.

‘Bij wie ligt die bal nu eigenlijk? Dat de artiesten, componisten of producenten daarom dan ook maar een veer moeten laten, vind ik niet rechtvaardig. Er is geen mens die zegt dat iemand een internet-radiostation moet beginnen, maar als men dit gaat doen, dan zijn er ook bepaalde verplichtingen, of zo je wilt, spelregels. Net als het gas, water en elektriciteit betaald moet worden, zo zal men ook rekening moeten houden met het rechtenaspect.’ ” (vond ik hier)

Ik weet het niet hoor, maar zijn deze reacties nu gewoon bot, of geven ze echt geen antwoord op de vraag die gesteld wordt?

Nogmaals, er zijn volgens mij heel weinig mensen die geen rechten willen betalen voor het afspelen van muziek, dat hoort er gewoon bij, maar waarom komen de respectievelijke organisaties altijd zo negatief in het nieuws? Is dat omdat ‘de pers tegen ze is’? Of omdat ze onredelijk zijn? Om met Bill O’Reilly te spreken, ‘We’ll let the viewer decide’.

Ik denk dat dat een van de redenen is dat de muziekindustrie erg traag is met het online maken van muziek. Waarom is het bijvoorbeeld nog niet mogelijk om gewoon je favoriete muziek te downloaden tegen betaling van een paar cent per nummer? Netjes een pdfje van het hoesje erbij en ik brand en print het spul zelf wel. Scheelt weer een smak geld, want er hoeft geen winkel en geen vrachtwagenchauffeur die de CD naar de winkel rijdt betaald te worden. De rechten op een CD zijn maar een paar euro van de twintig die je in de winkel betaalt.

Ik denk dat die internettechnologie er nog niet is, omdat de muziekindustrie (onder wie de rechtenorganisaties) dan veel werk (=omzet) verliest. En dus is er een lobby om dat tegen te houden.
En dan nog de vraag of artiesten zich nu echt zo druk maken om die rechten. Ik heb er weinig weet van. Ik heb ooit eens gehoord dat Paul McCartney 3 pond/gulden/dollar per seconde/minuut onvangt wegens het spelen van een Beatles liedje ergens. Is niet mis. Maar of hij zich er nu nog druk overmaakt. Gaat snel hoor.

Ook heb ik het ook aan Daniel Lohues van SKIK gevraagd. Of hij het erg vond als ik zo nu en dan eens wat B-tracks van singeltjes van ze van napster (ja dat bestond nog) trok. Vond ‘ie niks mis mee. Hij verdiende toch niks aan de singleverkoop zei ‘ie.

En volgens mij verdienen de meeste artiesten nog altijd het meeste aan hun tournees.

En daar komen we volgens mij bij de kern van het probleem uit. En die is dat artiesten maar weinig krijgen van het geld dat voor hun wordt ingezameld. En dat terwijl de SENA / BUMA / RIAA wel bakken met geld inzamelen. Want ja, zij moeten ook een boterhammetje eten.

Dat doet me denken aan de manier waarop vroeger -in de goeie ouwe tijd dat koningen nog absolute macht hadden- de belasting werd opgehaald. Belastingophaler worden was een lucratief beroep. En dat terwijl het een onbetaalde baan was. Lijkt raar, maar dat is het niet. Je kreeg te horen van je koning hoeveel geld ‘ie nodig had, en zolang je daarmee terug kwam was je een uitstekende belastingophaler. En je mocht je eigen onkosten (geldzakken, knuppels, ongure lui etc) natuurlijk rustig in rekening brengen bij de belastingbetaler.

Om aan te geven hoe lucratief het was, het volgende waargebeurde verhaal. In het Parijs van vlak voor de revolutie (1789) was er een belastingophaler die zoveel onkosten in rekening bracht, dat ‘ie er zijn eigen onderzoekslab van op na kon houden. De man heette Lavoiser, is de eerste ‘moderne’ chemicus en werd na de Franse revolutie uit dank voor zijn efficiënte belasting ophaaldiensten onthoofd met behulp van de guillotine. Oh ja, wat dee ‘ie dan voor onderzoek? Nou, zijn eerste (en beroemdste) artikel heet: ‘Sur la combustion de diamant’, ofwel ‘Over de verbranding van diamant’…..

Met andere woorden: het zou mij niks verbazen als de BUMA, SENA, RIAA enzovoorts allemaal in prachtige gebouwen zitten voorzien van de meest moderne voorzieningen, en als de top van die organisaties hele fijne salarissen heeft bedwongen. En dat allemaal onder het mom van de bescherming van de rechten van de artiest. Over de rug van de artiesten ja.

Een kort rekenvoorbeeldje nog, dat ik op de SENA site vond. De SENA heeft vorig jaar 26 miljoen euro opgehaald en daarvan weer 17.7 miljoen uitgekeerd. Ofwel: van iedere euro die ze ophalen, blijft er 32 eurocent aan de overbekende strijkstok hangen. Of dat veel is weet ik niet. Ik laat de lezer weer beslissen.

Tot slot wil ik nog opmerken dat mocht ik er ver naast zitten met mijn analyse, ik het graag hoor. Ik laat mij graag van het tegendeel overtuigen, en zal hier ZEKER op terugkomen als ik ongelijk blijk te hebben.

Vriendelijke groet,
Jasper
.

Uw Vliegende Radiowereldreporter, vanuit zijn lab in Washington, DC.

Gerelateerde berichten