Zoeken
Sluit dit zoekvak.

Column: Nationale rouw?

Vorige week moest ik even wat brieven bezorgen. Zolang het een beetje op mijn route ligt, breng ik mijn post vaak zelf naar de betreffende deur. Dan weet ik ten eerste zeker dat het correct bezorgd is en ten tweede spaart het mij de postzegel. Echt economisch is het niet, dat weet ik best. Maar zolang ik er zelf vrede mee heb, hoeft niemand zich er verder druk om te maken. Ik verplaatste me die middag in mijn auto en had de radio lekker hard aangezet.
Via de lokale zender weerklonken typisch Hollandse liedjes, die ik luidkeels kon meegalmen. En dat deed ik dan ook. Ik heb me kunnen uitleven met achtereenvolgens ”Kee Seraa” van Alex (de spelling schijnt zo te horen bij deze versie), “Ik verscheurde je foto” van Koos Alberts en “Iedere avond” van Ronnie Tober.

Bij het horen van die liedjes dwaalden mijn gedachten af naar Radio Nationaal, de zender die zich bezig houdt met de promotie van het Nederlands repertoire. Ik moet eerlijk zeggen dat ik, hoewel het precies mijn stijl is, vrijwel nooit naar Radio Nationaal luister. En dat is pure luiheid. Ik heb er namelijk technisch op dit moment de mogelijkheid niet echt toe. Luisteren via de kabel gaat niet omdat ik geen radio op de kabel heb aangesloten.
Ik bezit voldoende materiaal (tuner, kabel, aansluitdoosje kabelboer) om dit simpel te kunnen regelen maar het is er nog niet van gekomen in de 16 maanden die ik inmiddels in deze woning heb doorgebracht. Luisteren via het internet gaat ook al niet, want ik heb weliswaar een ADSL-verbinding, maar een zo vol gepropte pc dat het geluid er met horten en stoten uitkomt en dat is weer geen gehoor.

Luisteren via de ether is dan het enige alternatief. Eh, correctie… Geen alternatief, want die mogelijkheid is er niet bij Radio Nationaal. Die zou er hoogstwaarschijnlijk wel komen, zo zei iedereen. Want Arrow en Nationaal waren toch de twee meest genoemde kanshebbers op een etherfrequentie? Intussen zijn de kansen gekeerd… En niet bepaald ten gunste van de twee genoemde stations.
Radio Nationaal heeft geconstateerd dat deze zender voorlopig niet zal kunnen beschikken over de zo graag geziene etherzender en heeft, in reactie daarop, maar meteen besloten om alle presentatoren de wacht aan te zeggen. Een zware beslissing, die je naar mijn idee niet zomaar neemt. Kennelijk ziet men het financieel niet zitten om de zender op de ingeslagen weg voort te zetten zonder etherfrequentie. En ergens verbaast me dat een beetje.

Het ging toch allemaal zo lekker? Spectaculaire entree in de overzichten van luistercijfers, een nieuwe eigenaar, een snel groter groeiende groep fans (lees: luisteraars) en een stel enthousiaste en goed gemotiveerde mensen die de programmering konden dragen. Al met al voor mij als buitenstaander een goed toekomstperspectief. Jammer dat dit nu door de radicale beslissing te stoppen met presenteren een deuk heeft moeten oplopen.
Slechts twee programmatitels prijken nog in het overzicht op de website. De wekelijkse top 30 wordt kennelijk nog wel live gebracht en ook HCC-radio, een programma voor computergebruikers, schijnt er nog te zijn. Maar daarmee houdt het voorlopig even op. Naar ik begreep ziet de zender onvoldoende financiële mogelijkheden voor de nabije toekomst als het personeel zou blijven. Een treurige zaak.

Op de site van Arrow Classic Rock lees ik niets over eventuele maatregelen in die richting. Mogelijk heeft deze zender in de loop der tijd voldoende luisteraars en dito adverteerders aan zich weten te binden om zich ook nu en straks via het kabelnet te kunnen blijven redden. Maar het blijft een merkwaardige kwestie dat zenders, waaraan een behoefte bestaat onder de Nederlandse bevolking, door toedoen van onze regering dergelijke dramatische beslissingen moeten nemen.
Het is nog een voordeel dat Radio Nationaal overwegend vrolijke en opbeurende deuntjes ten gehore brengt, anders zou er momenteel in feite kunnen worden gesproken van een periode van “nationale rouw”…

Raimond Bos.