De NCRV heeft deze week een interview met Radio 538 Dj Edwin Evers gepubliceerd in de ‘NCRV Gids’. Hij is een vaste stem in de ether op de vroege ochtend. Maakte Radio 538 volwassen. Wil ervoor zorgen dat radio ook zijn hobby blijft. Diskjockey Edwin Evers is deze week ook te gast in Villa Felderhof. ‘Ik zeg nooit dingen die ik niet meen of die ik niet zo bedoel.’
Het is net na tienen en Edwin Evers (33) heeft er al een halve werkdag opzitten. Hij is klaar met de uitzending en ‘moet nog ergens rondhangen’ in de Hilversumse villa, zo wordt ons verzekerd. Dan klinkt inderdaad die vertrouwde stem, die veel mensen ’s ochtends de file doorpraat.
Evers begon op 21-jarige leeftijd bij Radio Veronica, vulde vervolgens de ochtendshow op 3FM bij de KRO en zit nu alweer vier jaar bij Radio 538. Met zijn overstap naar die zender, in 2000, waren miljoenen gemoeid. Het was de eerste in de rij van grote ‘dj-transfers’. Evers is niet alleen de best betaalde diskjockey van Nederland, hij is ook de best beluisterde. Met Evers staat op zorgde hij er mede voor dat het marktaandeel van Radio 538 in een paar jaar tijd verdubbelde.
Dodelijk saai
Edwin Evers en zijn co-presentatoren Rick en Niels zijn net terug uit Athene, waar ze de Olympische Spelen hebben gevolgd. “Het is prettig om weer terug te zijn. Ik vond het natuurlijk waanzinnig om mee te maken, maar het is elke dag hetzelfde. Je bent alleen maar met de Spelen bezig, hebt elke dag sporters in de studio en hebt dus elke dag dezelfde gesprekken. Op een gegeven moment weet je het dan wel. Dat heb ik ook met vakanties.”
Heel bijzonder vond hij dat Willem-Alexander in een van de uitzendingen was. “We kregen allemaal restricties opgelegd: moesten van tevoren de vragen inleveren en het mocht alleen maar over de Spelen gaan. Hij is een heel aardige man, maar het was erg voorgekauwd. Ik had hem wel wat meer privé-dingen willen vragen. Waarom Máxima er niet bij was, bijvoorbeeld. Voor iedereen gold: sport en verder niets. Ik begrijp wel dat hij niet over van alles en nog wat mag worden bevraagd. Bij ons zou het nog wel meevallen, maar stel dat er bijvoorbeeld een of andere zure Radio 1-journalist bijzit die hem een domme uitspraak probeert te ontlokken… Daar zit de RVD niet op te wachten.”
Noem het woord radio en Edwin Evers praat al snel over ‘hobby’. “Het is mijn werk, maar nog meer mijn hobby. Ik vind dat het dat ook moet blijven. Sterker nog, ik zal er goed op letten dat ik dat gevoel niet kwijtraak. Ik zit in de prettige omstandigheid dat ik kan doen en laten wat ik wil. Ik heb gewoon vier uur zendtijd die ik zelf mag invullen. Juist doordat ik zo vrij ben, heb ik dat hobbygevoel. Mooi toch? Wie wil dat nou niet, met zijn hobby zijn geld verdienen?”
Wat is jouw talent? Ouwehoeren kunnen zoveel mensen…
“Dat dénken veel mensen, maar er is een verschil tussen ouwehoeren in de kroeg en ouwehoeren op de radio. Wat het programma tot een succes maakt, is een combinatie van dingen. Ik denk dat de sfeer en de toon het belangrijkst zijn. Daarna de invulling met de gesprekken die wij onderling hebben, de telefoongesprekken en de typetjes. Wat je hoort, is ook echt wat het is. Buiten de uitzending gaan wij ook zo met elkaar om, hoor je dezelfde soort gesprekken. We zijn alledrie totaal verschillend. Dat moet ook wel: als iedereen voortdurend ‘ja en amen’ zegt, zou er niks aan zijn.”
Een omschrijving van zijn luisteraar is moeilijk te geven, vindt hij. “Dat is heel breed, van echt jong tot 55. Ik richt me vooral op leeftijdgenoten. Dat is ook logisch: ik haal dingen uit de krant die míj aanspreken. Ik zal het dus nooit tien minuten gaan hebben over Britney Spears en Justin Timberlake, omdat ik die zelf erg oninteressant vind. Dat boeit me helemaal niks! En ik denk heel veel mensen van mijn leeftijd niet. Dus dan pak je eerder iets als die trajectcontrole op de snelweg.”
Doodstraf
De show draagt jouw naam. Zit je echt helemaal jezelf te wezen?
“Ik zeg nooit dingen die ik niet meen of die ik niet zo bedoel. Het is een afspiegeling van wie ik ben. Ik zoek vaak de nuance in gesprekken. Buiten de radio om ben ik ook een bemiddelaar. Ik maak me ook niet zo snel heel erg druk over dingen.”
Geneer je je wel eens voor wat je sidekicks allemaal roepen?
“Soms wel ja. Dat kan wel eens gebeuren. Dat hoor je dan ook.”
Het gaat nog wel eens op de populistische toer.
“Dat is zo. Als dat gebeurt, kan ik daar heel slecht tegen, want dat is te gemakkelijk. Dat zie je bijvoorbeeld bij onderwerpen als zwaarder straffen in Nederland. We hebben nogal eens discussie over de doodstraf, waar ik principieel tegen ben. Rick roept dan rustig: ’Opsluiten, ophangen’ en dat soort krachttermen. Tuurlijk, een kinderverkrachter moet je opsluiten. Maar waar hij zegt: ‘Ophangen’, zeg ik: ‘Nooit meer loslaten’. Vaak vechten we het in de uitzending wel uit, soms gaat het nog even door als de microfoon dichtgaat. Het is toch een bepaalde overtuiging die we hebben. Maar ik vind dat het moet kunnen. Het is juist spannend, vooral als het echt is.”
Heb je het idee dat je ‘gekloond’ bent?
“Ja, dat zeker. Ineens kwamen andere radiostations ook met sidekicks, met verjaardagen en historische feiten (onderdelen die dagelijks terugkomen in Evers staat op -red.). Niet dat het uniek was hoor, maar de combinatie van dingen die wij ’s ochtends gingen doen, was er daarvoor niet vijf dagen per week. Met muziek, heel veel gepraat, nieuws, typetjes, mensen voor dag en dauw hun bed uitbellen. Dat heeft wel navolging gekregen. Adam Curry deed tot voor kort bij Veronica hetzelfde, Gordon probeert het bij Noordzee. Maar daar lukt het niet. Gordon scoort natuurlijk voor geen meter, omdat het niet echt is wat hij doet.
Prantende krant
Een paar jaar terug waren de typetjes van Edwin Evers op menige verjaardag onderwerp van gesprek. Zijn imitaties van Frank en Ronald de Boer en prins Bernhard zijn legendarisch. Of ze ‘houdbaar’ zijn, zal moeten blijken, zegt hij: “We doen al minder typetjes dan vroeger. Toch wordt me nog steeds, als ik ergens in het land kom, gevraagd: ‘Doe de broertjes De Boer nog eens’. Terwijl ik daar wel klaar mee ben. Maar wat je zelf uitkotst, beginnen sommige mensen pas te ontdekken of nu pas leuk te vinden. Dat is met muziek ook zo. Je draait platen tig keer, op een gegeven moment komen ze je de strot uit, maar dan vinden mensen ze pas leuk.”
Hij ziet ‘Evers staat op’ dan ook niet snel veranderen. “Het concept van wat ik doe, zal hetzelfde blijven. We zijn ’s ochtends een beetje een pratende krant. Mensen zetten de radio aan en willen een beetje muziek, een beetje informatie en een beetje flauwekul. Dat alles verpakt in een goed sfeertje. Mensen willen het gevoel hebben dat ze erbij zitten.”
Entertainment staat dus voorop?
“We willen ook wel inhoud geven, maar het moet niet té zwaar worden. Als je daar de nadruk op gaat leggen, sla je de plank mis. We zijn geen opiniezender. We zijn gewoon een zender waar mensen naar luisteren omdat ze vermaakt willen worden. Af en toe is het best goed om eens een keer een serieuze noot te laten horen, waardoor mensen denken: ja verdorie… Zo had ik vorig jaar een onwijs heftig gesprek met een pedofiel. Daarna merk je wel meteen hoe de reacties zijn, dan rollen de e-mails binnen. Ik was ook zó kwaad. Ik sprak iemand van de stichting Martijn die pedofilie min of meer goedkeurde. Op een gegeven moment vroeg ik: ‘Je hebt dus seks met kinderen. Hoe oud zijn die kinderen?’ Zegt ’ie glashard: ‘Nul tot zestien’. Nou werkelijk, de stoom kwam uit mijn oren! Dat zijn redelijk heavy onderwerpen, die je niet dagelijks moet hebben.”
Vorstelijke salarissen
Het is een publiek geheim dat Edwin Evers meer dan een miljoen euro per jaar verdient bij Radio 538. “Of ik heb moeten wennen aan de rijkdom? Het is vrij geleidelijk gegaan. Ik ben niet in één keer een hele klap geld gaan verdienen. Toen ik van Radio 3 naar 538 ging, was de stijging wel aanzienlijk, zeg maar, maar het is niet zo dat ik daarvóór op een houtje zat te bijten. Ik heb bij de publieke omroep ook een vorstelijk salaris gehad. Toen ik bij Veronica kwam, was ik 21 of zo en verdiende ik al iets van twee ton in guldens. Dat zijn natuurlijk absurde bedragen voor iemand van 21. Het was toen waarschijnlijk moeilijker dan nu. Ik ben niet het type dat geld over de balk smijt. Ik doe wat ik leuk vind, kan het ook doen, maar doe nooit iets wat boven mijn stand ligt. Ik verlies mijzelf daar niet in. Het allerbelangrijkste is dat jij iets met je geld doet en dat je geld niet iets met jou gaat doen.”
Ben je bang voor het moment dat we Evers niet meer leuk vinden?
“Nee. Dat moment komt natuurlijk steeds dichterbij. Je blijft niet eeuwig, het houdt een keer op. Ik heb natuurlijk liever dat het blijft zoals het nu is, maar het is zaak om op tijd te stoppen. Als je het zelf niet meer leuk vindt, ben je klaar. Dat ga je horen. Maar kijk eens naar Frits Spits. Die man straalt zoveel energie en plezier uit, hij klinkt alsof hij dertig is en hij kan nog jaren mee. Omdat hij leuk vindt wat hij doet. Als je verzuurd bent en er problemen mee hebt dat je misschien een procent minder marktaandeel hebt, of omdat mensen op straat je niet meer herkennen, dan kun je beter stoppen.” [Barbara van gool/NCRV/Radio.NL]
