Het kabinet is zich behoorlijk in de nesten aan het werken bij de verdeling van de FM-frequenties. Inmiddels ligt er een advies van de commissie-Bouw, dat weliswaar door het kabinet is overgenomen, maar dat de mogelijkheid van forse schadeclaims of Europese verboden in zich draagt.
In dat plan behouden zes bestaande commerciële zenders hun plaats, drie frequenties zullen geveild worden onder nieuwkomers. In die opzet moeten andere bestaande commerciële zenders ineens wel gaan bieden op hun frequentie – alsof die niet geïnvesteerd hebben in het behoud van hun plaats. Het kabinet ziet de bui al hangen en heeft het voorbehoud gemaakt dat er alsnog zou kunnen worden overgegaan tot veiling van alle frequenties voor commerciële zenders.
De affaire begint voor een aantal kamerleden van de regeringspartijen pijnlijke vormen aan te nemen. Zij hebben zich laten ompraten door een aantal van de bestaande commerciële zenders. En alsof dat niet genoeg was, zijn ze gezwicht voor een oncontroleerbare stroom e-mails van zogenaamd boze luisteraars. Inmiddels is uit onafhankelijk onderzoek gebleken dat het met de verontrusting onder de luisteraars nogal meevalt en dat het verhaal over de frequentie die door de luisteraars herkend wordt als behorende bij ‘hun’ zender flinterdun is. De meeste mensen leggen helemaal geen relatie tussen een frequentie en een bepaalde zender.
Pijnlijk is natuurlijk ook dat de betrokken media-specialisten vonden dat de zes bestaande commerciële zenders om niet mochten blijven omdat zo geen buitenlandse bedrijven met de Nederlandse commerciële omroep aan de haal zouden gaan. Terwijl een aantal van die bedrijven al lang in handen van grote buitenlandse media-bedrijven is. De zenders wisten allemaal dat de veiling er aan zat te komen en kenden de mogelijke consequenties. In een dreigend proces op de vrije markt, waar ze zelf nota bene bij uitstek een deel van zijn, grepen ze in door in te praten op kamerleden met een gebrek aan dossierkennis en een rubberen ruggengraat.
Zo zijn we terecht gekomen in de situatie van nu, waarbij een commissie een voorstel heeft gedaan waarvan elke jurist ziet dat het onhoudbaar zal blijken. Met als gevolg dat die veiling er alsnog moet komen. Een beschamende vertoning. (Trouw / 26 maart 2001)
