Binnen een week heb ik tweemaal een bericht gelezen over het programma van Jeroen van Inkel bij Radio 538. Jeroen is al jaren de perfectionist van de Nederlandse radio, maar mag zo nu en dan ook rustig het enfant terrible van diezelfde radio genoemd worden. Ik eerdere publicaties heb ik hem geschaard onder de noemer “helden van de radio”, waarbij ik echter de kanttekening moet plaatsen dat ik het lang niet altijd eens ben met zijn manier van radio maken. Er zijn wel eens momenten dat ik bij mezelf dacht: “Jeroen, Jeroen, nu ga je me toch iets te ver”. Maar zoals we allemaal inmiddels weten is dat tegenwoordig kennelijk nodig om nog te kunnen scoren bij een vooral jong publiek.
In de tijd dat hij voor Veronica nog op de nationale popzender 3FM aan het werk was, kreeg hij een horizontaal geprogrammeerd uurtje op de late namiddag. Vlak voor Frits Spits zijn legendarische “Avondspits” mocht bedrijven, klonk het “Rinkeldekinkel” uit mijn radio. Ik nam in de eerste weken van dat programma een walkman mee naar mijn werk, zodat ik direct na om 17:00 uur het pand te hebben verlaten, zijn programma kon beluisteren. Het was in die tijd dat ik voor het eerst een jingle hoorde voorbijkomen met de tekst “een dikke lul”. Kijk, dat bedoel ik nou met “net iets te ver”. Ik zie er persoonlijk het nut niet van in dergelijke taal te bezigen op de radio. Niet dat ik nou zelf altijd zo braaf ben, hoor. Maar ik heb zo m’n grenzen.
Het valt me trouwens op dat artiesten hun taalgebruik aanpassen op basis van het publiek waarvoor ze optreden. Zo zag ik onlangs een optreden van Wolter Kroes, waarbij hij “Fuck” riep in zijn verhaaltje tussen twee platen door. En dat was geen onverwachte uitroep, maar een zorgvuldig geplande tekst. Ach, het zal wel een teken des tijds zijn. Van mij hoeft het zo nodig niet, maar als men vind dat het OK is zo, dan leg ik me er bij neer. Hoewel ik vermoed dat het wel verband houdt met de algehele verloedering van de maatschappij en alle gevolgen van dien. Maar goed, we dwalen nu af. We waren bij Jeroen van Inkel gebleven. Ik begon te vertellen dat hij in een week twee maal het nieuws heeft gehaald met zijn programma.
Op de eerste plaats was daar het Michael Jackson incident. De nieuwe single van de King of Pop was gereed en een Amerikaanse zender had de track (in zeer slechte geluidskwaliteit) achterhaald en op het internet gezet. Bingo voor Van Inkel, die onmiddellijk besloot het fragment ook in ons land op de zender te gooien. Foute boel dus, want platenmaatschappij Sony stond op haar achterste benen. Nu weet ik niet precies welke regels er gelden voor het wel of niet mogen uitzenden van een geluidsfragment dat je op internet hebt gevonden, maar het lijkt me wel een beetje dubieus. Toch kan ik Jeroen geen ongelijk geven in zijn actie. Hij heeft zijn luisteraars een wereldprimeur willen geven en zoiets is op zich altijd leuk.
Het tweede nieuwtje betrof een bijzondere reclamecampagne die op verschillende plaatsen in Nederland plotseling moest opduiken en even zo plotseling weer moest verdwijnen na een aantal minuten. Het betrof een campagne voor het feest “Crossed” dat in de Heineken Music Hall gaat plaatsvinden. Jeroen ontdekte het bestaan van de campagne, die op steeds wisselende plaatsen onverwacht los moest gaan barsten. Hij ging op onderzoek uit en vond wat hij hebben wilde. De complete draaiboeken van de campagne. Na een en ander via zijn programma te hebben verwoord, besloot de initiatiefnemer van de campagne tot opheffing van het hele project. Het was de bedoeling geweest dat alles geheim zou blijven tot het laatste moment…
Nu kun je je natuurlijk afvragen of deze vorm van radio maken lang stand kan houden. Je moet maar net toevallig tegen iets aanlopen, zoals hier tweemaal in korte tijd is gebeurd. Er zijn niet dagelijks dergelijke nieuwtjes te vinden en het mag zeer toevallig genoemd worden dat er nu twee kort na elkaar waren die geschikt waren voor zijn programma en allebei hebben gezorgd voor een klein relletje. Dat laatste is Inkel-eigen. Hij weet zich, ondanks het feit dat hij al vele jaren één van de populairste presentatoren van de Nederlandse radio is, steeds weer opnieuw te bewijzen door dit soort stunts uit te halen. Of het echt bijdraagt aan de hoogte van zijn luistercijfers, vraag ik me af. Ik denk persoonlijk dat de meeste fans toch wel blijven luisteren, ook zonder deze fratsen…
Raimond Bos
presentator@hotmail.com
