Uw Vliegende RadioWereld reporter in the Big Apple – deel 15b

Het vervolg van 15A. Het voorgaande ging over … Ach, lees het zelf. Ik hoef mezelf toch niet te herhalen. Het staat hier.

100.30: Z100. Het station waar velen in Nederland tegenop kijken. Niet voor niets heeft 3FM een tijdje hetzelfde jinglepakket als Z100 gehad. Corne Klijn had volgens mij de meeste overgedubte jingles. Nu hebben ze echter andere jingles. Ze waren bezig met de Z100 2002 Midyear Review. Dat was niet moeilijk uit te vogelen want dat werd wel honderd keer herhaald. Ook Z100 heeft trouwens erg lange reclames. Dit keer zat er wel iets aparts in. Namelijk een reclame voor een paar films tegelijk.

Ook nog een wel aardige anti-rook campagne, waarin iedere keer iets schokkends gebeurt, dat later een commercial blijkt te zijn die aan roken gerelateerd blijkt te zijn. Het motto is: ‘Knowledge is Contagious’, ofwel ‘Kennis is besmettelijk’. De reclame was in de vorm van een telefoonenquête waarin iemand gevraagd werd om een (onbekend) product te waarderen op een schaal van 1 tot 10.

Wat vind u van een product: -dat je overal mee naartoe kunt nemen? -dat zelfs in je zak past? -dat vrij verkrijgbaar is? -dat stinkt? -dat mensen ziek maakt? -waar je kanker van krijgt en uiteindelijk aan dood aan gaat? -dat zelfs besmettelijk is voor iemand die het niet gebruikt? Heeft u al enig idee waar we het over hebben? ‘Knowledge is contagious’.

Maar goed, terug naar de show. Presentatoren waren de beruchte Elvis and Cubby, die volgens mij ook de ochtendshow ’the morning Zoo’ doen. Er zat trouwens nog iemand bij, maar diens naam kreeg ik niet te pakken. Enfin, er werd behoorlijk wat gekwaakt en tussen de aftellende lijst door werd ook nog een ander nummertje gedraaid. Uiteindelijk, kwam het er echter op neer dan Michelle Branch op 2 stond en dat linkin park (In The End) toch wel de best plaat had, tot nu toe dan.

En oh ja. Amerikanen spellen de Z als ‘Ziej’ en niet als ‘zet’ zoals wij, de Britten en Canadezen. Het station heeft dus: ‘ZieWanHandrud’. Die .3 vergeten ze voor het gemak.

101.50: Ouwe smartlappen uit de jaren 50.
101.90: ‘We the play the most music’: Smooth Jazz, ofwel liftmuziek. Brrrr. Wat haat ik die muziek. Verschrikkelijk. Je hoort het hier overal.

102.7: Een openbaring. Dit was namelijk Tell-Sell, maar dan op de radio. Een ‘docu’ over het medicijn (ja medicijnreclame mag hier gewoon in de VS; je wordt van alle kanten aangespoord je dokter te vragen om medicijn X) FOCUSFACTOR, dat nu via een rare noodgreep zonder recept verkrijgbaar is en een redelijk willekeurig klinkende rits aan klachten verhelpt. Het programma heette: VITALBASIC RADIOPROGRAM. Jaja. Waarom hier kostbare FM frequenties aan verspild worden weet ik niet. Wat een onzin. Daar is de AM toch voor?

103.50: Pfff, weer reclame. KTU Studio Clubhouse. Eerst Michael Jackson met Billy Jean en daarna een oud Spaanstalig softpopnummertje.
104.30: Meatloaf-achtige jaren 70 rockplaat: ’the hanging of Billy the Kid’.
105.10: POWER105. Old School & New School. Heldenstation van Jeffrey Willems?
105.90: Spaanse reggae, vrolijke zomerpop
106.70: WLTW New York, ’the Light Music Station’, een dj zonder filler onder zijn stem, en daarna ‘sexual healing’, brrr meer liftmuziek.
107.50: WBLS New York, met weer reclame over type 2 diabetes. Diana King als dj en fijne reggae.

Zo dat was het. Meer was er niet. Ik kan er niks aan doen.

Ik trek twee conclusies.

1) Er is verschrikkelijk veel reclame in de NYC ether. Ik zeg het maar even expliciet voor het geval het je nog niet opgevallen was. Ik heb het niet getimed, maar spotjes zijn in ieder geval een stuk langer dan ik hier in DC gewend ben. Zo wordt bijvoorbeeld bij iedere filmreclame, niet alleen de ‘rating’ genoemd (da’s dus vanaf hoe oud je de film mag zien), maar ook de verantwoording voor de rating. Maar aangezien dat allemaal weinig wervend is, wordt het allemaal zo snel mogelijk uitgesproken dan krijg je hetzelfde effect als dat je het volgende twee keer zo snel probeerde te lezen: ‘Rated R for adult language, sexual content and crude violence’.

Kortom. Veeeeeel reclame. Heeel veeel. Oh pffff, man, verschrikkelijk. Arme luisteraars hier in Amerika.

2) Kijk dit is nu wel variatie in de ether hé. Ik bedoel, in Nederland maakt men zich wel druk over ‘variatie’ in de ether -check onze zero-base sectie er maar op na, er staat een dezer dagen een aardig stuk over de rechtszaak van iedereen tegen de Staat-, maar als je het Nederlandse aanbod vergelijkt met het aanbod hierboven dan zie ik toch wel een groot verschil. In Nederland zijn de grote stations ALLEMAAL popmuziekstations. Sky, 3fm, 538, YorinFM, Radio 2 en in iets mindere mate Radio10FM en Noordzee. Echt veel verschil is er niet tussen de muziekzenders in Nederland.

Alleen stations als Kink, Arrow en ID&T hebben echt aparte formats. Maar zelfs die putten nog vooral uit de Engelstalige popmuziek. Ik bedoel, er is in Nederland geen echt station dat aan ECHTE ouwe muziek doet. Zeg maar muziek waar je oma blij van wordt. En zeg nou niet dat er geen reclamegelden zijn om zo’n zender te bekostigen, want er moeten met de vergrijzing toch steeds meer incontinentieluiers verkocht worden.

Of Spaanse muziek, of desnoods Caraibische muziek. We hebben tenslotte een hele berg Caraibische landgenoten van de Antillen in Nederland? En dan de Turkse en Marokaanse – noem ze voor het gemak allemaal Arabische of islamitische gemeenschappen? Ook voor de Nederlandse gelovige is er weinig te doen op de radio. Geloof me, als katholiek kun je echt niks met de EO. Zelfs nieuwsradio is weinig levensvatbaar.

Hoe komt dat toch? Is Nederland te klein? Of juist weer net te groot om als eilandje in een groot netwerk te zitten. Want dat is natuurlijk in de VS wel het geval. De grote stations zijn allemaal onderdelen van grote netwerken. Z100 in NYC is gewoon een broertje van Z104 hier in DC. En als er grote prijsvragen zijn of dure concerten worden uitgezonden, dan deelt zo’n netwerk de kosten lekker weg hoor. Stuur eens een e-mailtje als je hier een degelijk antwoord hebt. Misschien kan ik daar dan weer eens een leuk stukje over schrijven.

Aan de andere kant is dat ‘narrow-casten’ van maar een zeer beperkt muziekfragment helemaal niet leuk voor een luisteraars (zoals ik) die van een wat bredere smaak houdt. De playlists van stations hier is echt heel kort en je hoort dus dezelfde hits keer op keer op keer op keer tot ze je strot uitkomen. Ik kan linkin park niet meer horen omdat ik het nummer al maanden 4 keer per dag hoor. Dan heeft YorinFM nog een uitgebreide playlist.

Enfin, ik vind het wel weer genoeg voor deze keer. Volgende keer de Japanse tv (hoop ik).

, waar je alle stations in de States op kunt opzoeken. Even snel tellen leert dat ik maar een paar stations gemist heb 😉 Bedankt Rob!RadiolocatorAlweer een oplettende lezer meelde mij een link naar de
PS

Twee vragen:

Uit reacties op deel a van deze column is gebleken dat heel wat lezers luisteren naar Amerikaanse stations via streams.

1) Ik vraag me nu af naar welke stations jullie luisteren. En het gaat me natuurlijk vooral om die in NY en DC.

2) Ik vraag me verder af waarom mensen in Nederland zo opkijken naar radio hier in de States. Als ik hier wat specifieke info krijg (niet te technisch graag, dat snap ik toch niet – ik heb nooit ergens gedraaid) dan kan ik er misschien ooit een column aan wijden. Lijkt me leuk.

Meel me dus ff. Gewoon hieronder op mijn naam klikken en alles komt goed. Werkt dat niet, probeer dan jasper@radiowereld.nl

Vriendelijke groet,
Jasper

Uw Vliegende Radio.nl reporter, die even in New York City was en experimenteerde met een column in twee delen.